Gül Ki Sevgilim

23.Bölüm

Medya; Melodi Dalkıran

Melodi'den

Test çözmeyi bıraktım ve arkama yaslandım. Bir türlü kafamı derse veremiyordum. Aklımda sürekli Kayra ve çizdiği resim vardı. O resmi kesinlikle görmem lazımdı.

Telefonumu çıkardım ve Kayla'ya mesaj attım.

Mel: Size geliyorum. Daha fazla meraklı kalamam.

Kayla: Gel gel.

Telefonumu eşofmanımın cebine koydum ve hızlıca çıktım evden. Annem Lale Teyze ile dışarı çıkmıştı.

Kapıyı çaldım ve gergince beklemeye başladım. Neden gerilmiştim bilmiyorum.

Kayla kapıyı gülümseyerek açtı. "Gel," İçeri girdim ve ellerimi birbirine kenetledim. "Çok merak ediyorum. O resmi görmem lazım, yoksa rahat edemem."

"Abim salonda." dedi fısıldayarak. "Sessizce odasına girelim." Başımı salladım ve saçlarımı arkaya ittim. O önden yavaş adımlarla giderken bende dudaklarımı yaladım ve peşinden gittim.

Odasına girdiğimizde gözlerim hemen etrafı taradı. Resme dair hiçbir şey yoktu. "Eee?" dedim. Kayla çekmeceleri açarken arkamda birinin varlığını hissettim. Dönmemle küçük bir çığlık atmam bir oldu.

Kayra kollarını göğsünde birleştirmiş soğuk gözlerle bize bakıyordu. Elimle ağzımı kapattım ve "Korkuttun." dedim.

"Ne arıyorsunuz?" dedi bana bakıp. Bir an kalbim tekledi. Boğazımı temizledim ve gözlerimi kaçırdım. "Hiiç, öyle temiz mi diye bakmaya gelmiştik."

"Yalana bak." dedi. Sonra da yatağına oturdu. "Çizimlerimi nah görürsünüz."

"Çok merak ediyorum, lütfen bir kez bakayım." dedim bende yanına oturup. Bana birkaç saniye baktıktan sonra boğazını temizledi ve Kayla'ya döndü. "Olmaz. Hadi gidin."

"Kayra, lütfen..."

"Zamanı değil Melodi. Daha bitmedi." Yavaşça kolumdan tutup beni dışarı sürükledi. Kayla da çıktığında kapıyı suratımıza kapattı.

Ofladım ve mutfağa girdim. "Ne olurdu sanki görsek?"

Yazardan

Kayra panikle dolabını açıp içindeki çizimleri aldı. Bunları daha iyi bir yere saklamalıydı.

Kağıtları çantasına koydu ve telefonunu çıkarıp Alaz'ı aradı.

"Efendim?" dedi. Kayra yatağına oturdu. "Neredesin?"

"Mina'yı eve bıraktım,eve gidiyorum. Ne oldu?"

"Acil buluşmamız gerek."

"Tamam, parka gel." Telefonu kapattı ve çantasını sırtına takıp odasından çıktı. Ayakkabılarını giyerken Melodi'nin sesini duydu.

"Kayra, ne olur bir kez bakayım." Kalbi yine küt küt atarken yutkunup Melodi'nin gözlerine baktı. Ay eriyorum galiba...

"Bitmedi." dedi ve çıktı evden. Yalan söylemişti. Resimler biteli iki gün oluyordu.

Hızlı adımlarla parka geldi. Alaz kaydırakta oturuyordu. Yanına oturdu ve çantayı kucağına aldı.

"Neyin var senin?" dedi Alaz kaşlarını kaldırıp. Kayra gergince Alaz'a baktı. "Alaz, ben aşık oldum."

"Biliyoruz."

"Nereden biliyorsunuz?" dedi Kayra kaşlarını kaldırıp. Daha ona söylemeye fırsat bulamamıştı. Sadece çizdiği resmin kime ait olduğunu söylemişti.