SAÇLARIMIN DOĞAL HALİ💟

Aslında durum kıvırcık saçlı insanlara beslenen önyargılardan çok daha farklı. Çünkü kanıtlamış olmasa da kıvırcık saçlı insanlarin daha pozitif ve neşe dolu olduğu hatta düz saçlı insanlara göre daha çok beğeni aldığı söyleniyor.

Bu hikayede kahramanımız liseye yeni başlayacak olan ve bunları okusa da hala kıvırcık saçlarından memnun olmayan Yağmur olacak.

Yağmur o sabah erken kalktı ve saçlarıyla uğraşmaya başladı.Çünkü yeni tanışacağı arkadaşları ve öğretmenlerine saçlarının güzel görünmesini istiyordu.Ne yazık ki saçlari ne kadar uğraşırsa uğraşsın onun istediği şekilde durmuyor,adeta Yağmur'a inat ediyordu.Yağmur düşündü bir an, ne olurdu sanki onun da dümdüz saçları olsaydı.İşin garip tarafı ailede tek kıvırcik saçlı olan da kendisiydi.Böyle düşünürken gitme saatinin geldiğini fark etti.Hızla kahvaltı yapıp dışarı çıktı,servisi beklemeye koyuldu.Beklerken de telefonunun kamerasından saçlarına bakıyordu, servisin geldiğini bile fark etmemişti.Aniden bir korna sesiyle irkildi; Servis şoförü:
Hey, bonus kafa saçlarınla uğraşmayı bırak da servise atla...Yağmur şok olmuştu.Servisçinin bu tavrı servisin içindeki diğer kızların da bir anda ona bakarak fısıldaşmalarına neden oldu.Bu durum adeta sönmüş bir yanardağın yeniden harekete geçmesi gibi can sıkıcı bir durumdu.Morali bozulan Yağmur tek başına oturdu ve yol boyu kimseyle konuşmadı.Okula geldiklerinde birinin ona bağırdığını duydu:
-Hey,bonus kafa saçlarını o hale getirmek için ne kadar uğraştın?
-Uğraşmadım .Saçlarımın doğal hali bu dedi Yağmur çıkışarak
-Kesin öyledir; neyse kızma canım sen kaçıncı sıniftasın diye sordu
-9 /A
-Aaa ben de o sınıftayım, sınıfta görüşürüz önceden söyleyeyim benim kadar popüler olmayı bekleme çünkü benim saçlarım seninkinden daha uzun ve dümdüz...
Yağmur onu dinlememeye çalıştı ve sınıfını bulmaya koyuldu.
Neyseki sınıfı ilk kattaydı ve hemen sınıfina yöneldi Yağmur.Şimdilik bu duruma çok da sinirlenmemişti. Çünkü alışmıştı o böyle laflara...Sınıfa girdi,boş bir sıraya oturdu ve etrafına kıvırcık saçlı bir kız var mı diye bakındı.Ancak gördüğü kadarıyla sınıftaki tüm kızlar düz saçlıydı.Herkes de yanında biriyle oturmuştu tabii kendisi hariç...Ve ders zamanı geldi ,öğretmen sınıfa girdi.Yağmur çok sevinmişti çünkü derse giren öğretmen kıvırcık saçlıydı. Öğrermende sınıfa girer girmez gözlerini hemen Yağmur'a çevirerek O'na gülümsedi.Bu sıcak bakışlı öğretmenin adı Semra'ydı...Sınıftaki diğer kızlar fısıldaşmaya başlamişlardı bile...Neyseki ders başlayınca sustular.
Ve ders bitti, tenefüs vaktiydi.Yağmur,Semra Öğretmeni gözlemledi ve onun da tek takıldığını,kimseyle konuşmadığını fark etti.
Ve koca birgün bitti.Eve geldiğinde keyifsiz bir şekilde yemek yerken annesi ona okulun ilk gününün nasıl geçtiğini sorunca Yağmur: Tahmin edemeyeceğin kadar kötüydü anne diyerek okulda olanları anlatti ve artık saçlarından çok daha nefret ettiğini söyledi.Sonra mutfağa Yağmurun kız kardeşi Ayşe gelip okulunun çok güzel geçtiğini de anlatınca Yağmur iyice sinirlendi.Kardeşinin bunları Yağmurun yanında anlatması da Yağmur un yaşadıklarına iyice tuz biber olmuştu.Yağmur o sinirle odasına geçti ve yatana kadar düşünüp durdu.O an kardeşinin yerinde olmak ve düz saçlı olmak için neleri vermezdi ki?Böyle düşünürken odaya annesi geldi ve Yağmur'a bir kez daha arkadaşlarıyla konusmasını önerdi.Ayrıca saçlarının çok güzel olduğunu ve saçlarından nefret etmemesi gerektiğini söyledi. Yağmur da annesinin dediklerinden sonra arkadaşlarıyla konuşmaya karar verdi ve uykuya daldı.
Ertesi sabah Yağmur ilk tenefüste sınıftaki diğer kızlar kantine çıkarken onların yanına gitti.Onlara günaydın dedi ve tam konuşmaya başlayacakken kızlardan biri; Yağmur, bizim yanımızda gezmeyi keser misin lütfen,senin yüzünden herkes bizim seni aramıza aldığımızı düşünecek.Baksana yan sınıftan kızlar bize bakıp gülüşmeye başladılar bile dedi.Yağmur
-Nedenmiş?
-Neden olacak kıvırcık saçlarından dolayı tabiiki.
Bunu duyan Yağmur hem sinirlenmiş hem de hayal kırıklığı yaşamıştı. Dünyanın en saçma nedeninden dolayı dışlanmasını bir türlü kabullenmek istemiyordu.Ama pes etmedi ve diğer tenefüs kızlarla tekrar konuşmayı denedi.Ancak konuşurken diğer kızlar onun ne dediğine aldırmıyor onu görmezlikten geliyorlardı adeta.
Günler çabuk geçiyordu.Koca bir haftayı geride bırakmışlardı bile...Ve Yağmurun hala bir arkadaşi yoktu.Artık Yağmur ümidini kesmiş, değil arkadaş bulmak sınıftakilerle konuşmak bile istemiyordu.Aradan birkaç hafta daha geçti. Koskoca dönemin bitmesine az kalmıştı ve tatil yaklaşıyordu.

Ve Yağmurun her zamanki gibi sınıfta tek oturduğu bir tenefüs sınıfa kıvırcık saçlı bir kız girdi.Yağmur onu fark etmemişti.Tam kafasını kaldırıp bakacakken bir merhaba sesi duydu.Yağmur bu kıza baktı ve bir de ne görsün kendisi gibi kıvırcık saçlı bir kız...O an dünyalar onun olmuştu. Heyecanla merhaba dedi ve sınıfa yeni gelen kıvırcık saçlı kızla tanıştılar.Bu kızın adı Işıldı. Işıl,Yağmura neden sınıfta tek başına oturduğunu sorunca Yağmur ona okulun ilk gününden bu yana olanları anlattı.Işıl çok şaşırmıştı.Çünkü eski okulunda hiç böyle bir sorun yaşamamıştı.Hatta kıvırcık saçlarını beğenenler o kadar çoktu ki... Bu düşüncelerden sonra Yağmur'u ümitlendirmek istercesine:Ama artık iki kişiyiz öyle değil mi, hem kıvırcık saçlı olmak utanılacak bir şey olmamali...Belki bizi de aralarına alırlar ne dersin, denemeye değer dedi.Yağmur diğerlerinin onları aralarına almayacağını bilse de bu yeni arkadaşını kırmamak için bu fikri kabul etti.Tam çıkacaklarken içeri bir kız girdi ve Işıla'a
-aaa bakın arkadaşlar bir kıvırcık saçlı daha, neyse aramıza almazsak o da Yağmur gibi olur yakında, ilgilenmeyin yeter deyince; Işıl Yağmura bu fikrinden vazgeçtiğini söyledi.O gün Yağmur biraz olsun rahatlamıştı çünkü artık bir arkadaşı olmuştu.Tenefüslerde birlikte gezdiler,Işıl ona eski okulunu anlatıyor ders zamanı gelince de beraber oturuyorlardı.Ve o gün de bitti.Servise binerlerken biri Yağmur'a arkasından :"Saçların kıvırcık olduğu için üzülmemelisin Yağmur, bu saçlarının doğal hali ayrıca diğerleri beğenmeyebilir ama saçların gerçekten çok güzel "dedi.Yağmur arkasını döndü ve bunu söyleyenin Semra öğretmen olduğunu gördü.Semra öğretmen ona okulun ilk günündeki gibi gülümsedi ve Yağmura iyi akşamlar dileyerek uzaklaştı.Yağmur, eve giderken her şeyin düzeleceğini düşündü. Her şey bir anda değişiyordu sanki.Çok mutlu olmuştu.Ve eve girdiğinde aklına bir fikir geldi.Madem kimse onların saçlarını beğenmiyor ve onları dışlıyorlarsa onlar da kendi kulüplerini kurabilirlerdi.Yağmur,Semra Öğretmen ve Işıl ile çok güzel bir ekip olabilirlerdi.