𝗐𝖺𝗍𝗍𝗉𝖺𝖽 𝗂𝗇𝗍𝖾𝗋𝗏𝗂𝖾𝗐𝗌 🧚‍♀️

4η συνέντευξη

-YourDisaster

"Γεια σου και σε εσένα....δουλεύω από το πρωί οπότε ας αρχίσουμε....."

Κάθεται στην καρέκλα και περιμένει με ανυπομονησία την πρώτη ερώτηση.

"Πώς σε λένε και πόσο χρονών είσαι;"

"Ασπασία, αλλά όλοι με φωνάζουν Ασπα. Και ειμαι 14"

"Ποια είναι τα δικά σου όνειρα για το μέλλον, τόσο σε επαγγελματικό-καλλιτεχνικό όσο και σε προσωπικό επίπεδο;"

"Από μικρή ήθελα να ακολουθήσω την ιατρική και συγκεκριμένα να γίνω κτηνίατρος (επειδή λατρεύω τα ζώα💞). Σκέφτομαι επίσης να ακολουθήσω και την συγγραφή, αν και δεν είναι προτεραιότητα μου. Θέλω επίσης κάποια στιγμή να κάνω παιδιά και να αποκτήσω οικογένεια με έναν άντρα που θα αγαπώ"

"Ενδιαφέρον.... Τι ελπίζεις να αποκομίσει κάποιος διαβάζοντας το Control;"

"Αρχικά το Control είναι μια ιστορία της δικής μου φαντασίας. Πιστεύω ότι στην συνέχεια θα διδάξει τους αναγνώστες,ίσως με έναν πιο δραματικό τρόπο, μαθήματα ζωής. Συνδέεται στενά με τις οικογενειακές, φιλικές αλλά και ερωτικές σχέσεις των πρωταγωνιστων (ακόμα και αν κάποιες από αυτές φαίνεται να έχουν χαθεί). Σου μαθαίνει να εκτιμάς κάτι πριν το χάσεις και να δείχνεις την αγάπη σου για τους ανθρώπους που νοιάζεσαι πριν είναι πολύ αργά. Επίσης θέλω να περάσω το μήνυμα ότι ακόμα και αν η ζωή είναι σκληρή κάποιες φορές, κανείς δεν πρέπει να τα παρατάει. Πρέπει να συνεχίζει να παλεύει και να στέκεται στα πόδια του αντιμετωπιζοντας όλες τις δυσκολίες και τα ύπουλα παιχνίδια της ζωής"

"Αν το διάβασες όλο αυτό είσαι ΘΕΑ." λέει γελώντας και χαχανιζω.

"Ναι ήδη έχω αρχίσει να αισθάνομαι αθάνατη λολ....Είσαι αισιόδοξη ως άνθρωπος; Πιστεύεις στα happy ends;"

"Οχι, σαν χαρακτήρας δεν είμαι καθόλου αισιόδοξη. Πάντα βλέπω τα αρνητικά τριγύρω μου και κάποιες φορές φέρνω την καταστροφή μέσα μου, ωστόσο δεν το πολύ δείχνω στους άλλους . Αν και θα ήθελα να είμαι πιο θετικός άνθρωπος, απλά δεν γίνεται. Αλλά ναι, πιστεύω στα happy ends και πιστεύω ότι όλοι αξίζουμε ένα καλό τέλος, ακόμα και αν κάποιες φορές δεν έρχεται (η αισιοδοξία που λέγαμε 😂)"

"Πόσο εγώ... Και τέλος.... Ποιο είναι το ωραιότερο πράγμα στην ζωή ενός συγγραφέα;" την ρωτάω

"Ουου βρήκες ειδικό να απαντήσει...."

"Αρχικά πιστεύω ότι το συναίσθημα που δημιουργήτε στο συγγραφέα όταν γράφει είναι μοναδικό. Σου δίνει την ευκαιρία να σχεδιάσεις τους δικούς σου χαρακτήρες, όπως θέλεις εσύ και να τους "δώσεις ζωή" κάτι που πιστεύω ότι είναι το πιο απίστευτο κομμάτι. Μπορείς να παρουσιάζεις τα συναισθήματα σου όπως και τις διάφορες σκέψεις σου μέσα από αυτούς. Επίσης σημαντική είναι και η ικανοποίηση ενός συγγραφέα, όταν ο ίδιος βλέπει ότι το δημιούργημα του έχει απήχηση στους αναγνώστες και στους κριτικούς. Η συγγραφή είναι ένας τρόπος να ξεφεύγεις από τον πραγματικό κόσμο."

"Και να δημιουργείς έναν δικο σου κόσμο όπως εσύ τον φαντάζεσαι και όπως εσύ θα ήθελες να είναι. Ελπίζω να κατάφερα να περιγράψω αυτό το μοναδικό και υπέροχο συναίσθημα της συγγραφής όσο καλύτερα μπορούσα, μιας και είναι πολύ δύσκολο να το περιγράψεις με απλές λέξεις και λόγια.. ❤️"

Λέει και κάνω πως κλαίω..

"ΑΥΤΟ ΉΤΑΝ ΚΙΟΥΤ... ΑΧ ΜΕ ΣΥΓΚΊΝΗΣΕΣ"

ΜΠΑΙ ΜΠΕΙΜΠΙΖ