My Boss turned Wife

Chapter Five

Ikalimang Yugto
.
.
.
Karylle
.
.
.
"You are now the new owner slash president ng buong tatlonghari companies. Congrats bruh!" Kasabay nun ay ang palakpak niya. Yep. You heard it right. Ako na ang may-ari lahat ng kompanya namin. My dad gave it to me dahil paralisado na ang kalahati ng katawan niya dulot ng heart attack niya. The doctor even said na my dad's lucky kasi naparalisa lang siya. "Pero bakit ayaw mong ipamahala na lang sa iba yung Clothing company niyo at magpahinga muna. Okay lang naman yun kasi successful na ang company." Ininom ko muna yung kape ko. "Vhong hindi ko kayang iwan yung kompanya okay?" Giit ko. He looked at me na parang hindi siya naniniwala. "What?" Tumawa naman siya tsaka ako tinapik sa braso. "Yung kompanya ba talaga ang hindi mo kayang iwan? Or may iba pa?" Napaisip ako. There's something stopping me to leave the company but I don't know what or........or.....who. "I don't know bruh. Hindi ko din kasi alam." Pag-amin ko. Sumeryoso nanan siya at tumingin sakin. "Basta bruh,if ever you find out what's inside your heart and will hurt you for sure. I'm....i'm always here. Okay?" Na-weirduhan naman ako sa sinabi niya pero parang ramdam ko yun. Kaya nginitian ko na siya.
.
.
.
Vhong
(Naisip kong bigyan siya ng exposure kahit onti lang.)
.
.
.
Tinitigan ko si karylle habang kausap si Mr. Tatlonghari ang kanyang ama. 'Sana lang kapag nalaman mo na at nasigurado mo na yang nararamdaman mo. Sana ganun din siya sa'yo.' sabi ko sa isip ko. Alam ko kasing hindi niya rin maiwan si Vice sa company niya. Nakikita ko kasing mayroon ng umuusbong na pag-ibig si karylle para kay Vice. Si Vice,hindi ko sigurado. Masakit sakin halos 30 years ko na rin siyang iniibig ng palihim. Masakit lang kasi di niya ako kayang mahalin pabalik. Natatakot din akong umamin sakanya kasi baka masira yung pagkakaibigan namin. I decided to be tge best friend i could ever be for her. Kahit yun na lang siguro.
.
.
.
.
Vice
.
.
.
Halos ilang araw na ring hindi pumapasok si Madam kulot. Hindi ko alam pero parang nami-miss ko siya. "Miss mo na?" Tanong ni Echo sakin. Nasa office niya kasi ako ngayon. "Ha? Sino?" Tanong ko kahit alam ko kung ano ang ibig niyang sabihin. "Si Madam Kulot mo." Isang peke at pilit na tawa ang sinagot ko sa kanya. "Pinagsasabi mo?" Tumawa din siya at tinignan yung papel na hawak niya. "Hay naku. Hindi ka na makakapagsinungaling sakin sis. Naranasan ko na rin yang nararanasan mo ngayon." Sabi niya,may jowa kasi siyang babae at malapit na silang ikasal. "Echo,mali yang iniisip mo." Katwiran ko pa rin. "Alam kong mahal mo na siya. Wag mong panlabanan. Lalo lang yan lalala." Payo niya. Napabuntong-hininga naman ako. "Buti ka pa alam mo kung ano yung nararamdaman ko. Ako kasi hindi." Sabi ko. Napatingin namsn kami pareho sa cellphone kong nasa table niya ng mag-ring ito. "Madam Kulot" basa ni Echo. Napangiti naman siya at tumayo. "Sagutin mo na. May iche-check lang ako sa labas." Tinitigan ko yung cellphone ko at dahan-dahan itong kinuha. "H-hello madam?" Kaba at excitement ang naramdaman ko. "Mr. Viceral,bukas papasok na ako. Be ready. Dapat nakahanda lahst ng papers na kailangan kong gawin. Okay?" Natulala ako ng marinig ko yung boses nuya. "Mr. Viceral?" Bumalik naman ako sa huwisyo ng magsalita ulit siya. "A-ahh. Yes po ma'am." Sagot ko habang pinipigilan ang sarili ko na mag-buckle. "Okay. See you tomorrow Vice." Napatili naman ako ng tawagin niya ako sa palayaw ko. Keleg!
.
.
.
.
Please vote for this story and leave a comment. Salamat!