Pag gising ko bumama agad ako for my breakfast. Naabutan ko si Papa at Mama sa dining table.
"Goodmorning Papa and Mama." Bati ko rito.
"Goodmorning anak." Bati nilang dalawa.
"Where is kuya DK?"
"At the office. Fixing some problem." Sambit ni papa.
"You're not going to work Papa?" Tanong ko
"No. I'm going to a business trip in Hong Kong." Papa said
"Okay. Ingat ka Pa." sabi ko.
"Can you go to your kuya if you have time. Free time. Just check him. Will you do it for me Rainielyn?" Kahit ayaw ko pumunta sa office ni Papa wala akong magagawa. I love my Papa and I need to follow his request.
"Sure Pa. I'll go there. Punta lang ako ng Restau and dadalhan ko na lang ng pagkain si kuya at ako ang magluluto Right ma?" Asking my mama's permission. I know how to cook but never mind. But I'll try my best this time.
"Ofcourse nak. You can cook in the restaurant you can cook for your kuya."
"Just leave it with your mama or the chefs."
"But Papa. I want to cook for kuya."
"Last time I check. Noong nagluto ka para sa kuya mo ay halos hindi siya makapasok dahil sa sobrang sakit ng tyan."
"Papa it was before. I can cook better this time. Promise. Ask mama kapag nandoon ako sa restau sometimes pumupunta ako sa kitchen tinitignan ko yung mga chef. Nagpapaturo ako kung paano magluto. Diba Mama?"
" Yes Love. Trust Rainielyn she can cook but not that good." Sabi ni mama. Okay na sana e kaso may kadugtong. Hays!
"See? Anak just leave it to them."
"Papa. I can cook. Hindi nga lang ganun kasarap pero atleast I can. Kulang lang ako sa training katulad niyo."
"Okay. Fine. Cook for your kuya pero make sure na hindi siya magkakasakit. Understood Rainielyn?" Di ko alam kung matatawa ako or matatakot kay Papa.
"Yes Papa. Trust me. Pag nakauwi kana Papa ikaw naman ipagluluto ko." Sabi ko sabay tawa.
"Sure anak. I love that."
"How about mama. Won't you cook for me?" Heto nanaman si mama sa pagsesolos niya.
"Mama ofcourse ipagluluto kita. Pero minsanan na lang pag dumating si Papa at meron dito si kuya. Ipapatikim ko sa inyo yung specialty ko."
Bago umalis si Papa. Hinatid niya muna kami sa restaurant ni Mama. Naiwan kasi yung sasakyan ni mama kahapon dahil sinundo kami ni Papa.
Pagkadating namin sa resto hindi ko na hinintay si mama at dumiretso agad ako sa kitchen. Nang matapos ako sa pagluluto dumiretso ako sa office ni mama para magpaalam para makapunta na ako kay kuya. Pinaalalahanan ako ni mama na magingat daw. I told her also na may niluto ako for her at ipapadala na lang dito mamaya. Hays! Sana magustuhan ni kuya. Naiisip ko na kasi ngayon na baka hindi kainin ni kuya dahil for sure hanggang ngayon naaalala parin nun ung niluto niya.
Pag dating niya sa office. Agad siyang pinapasok ng secretary ng kuya niya. Kilala kasi siya nun.
"Hi kuya!" Naabutan niya itong may kausap sa telepono kaya napatigil siya susunod niya sanang sasabihin. Nang matapos ang usapan ay agad siyang lumapiy dito.
"What?" Bungad ng kuya niya.
"Seems that you are not fine. Bad mood huh?" Sabi ko.
"Ano ginagawa mo dito. Sa mga oras na 'to dapat nasa resto ka?" Tanong sa kanya ng kuya niya.
"Sana kung hindi lang ako kinausap ni Papa na tignan ka ngayon dito. Well may dala ako for you" sabi ko habang nagpapacute sa kanya sana tanggapin ni kuya.
"Ano 'yan?"
"Food. Niluto ko para sa'yo. Hep! Bago ka umangal humingi ako ng permisyo kay Papa at Mama at pumayag sila."
"No. I won't eat that. Last time I check halos di ako makapasok dahil sa niluto mo. Gosh! Rainielyn nag LBM ako magdamag dahil doon." Hindi ko mapigilang tumawa dahil doon i told you hanggang ngayon naaalala niya parin.
"Kuya this time hindi na. Trust me please. Marami akong natutunan sa restau while staying there. Swear. Just try this one. I really cooked this for you kuya with love and passion."
"Okay. I'll eat later."
"Nah! I'll stay here. Panunuorin kita. Baka itapon mo lang yung niluto ko or ibigay mo sa sekretarya mo. So I'll stay here my dear kuya" sabi ko.
"Fine. I'll eat this. Happy?"
"Super Happy kuya. Kain kana." Pinapanuod ko si kuya habang kumakain nakikita ko naman na okay ung niluto ko.
"So how's the food? I told you hindi ka mamatay." Sabi ko habang tumatawa.
"Pwede na. Nag improved naman." Yess! Hindi man ganun kasarap pero atleast nag improved. I'm so proud for my self.
"Really kuya? Oh! Gosh kung alam mo lang. Kulang lang talaga ako sa training. Next time mas masarap na ako magluto kesa sa'yo" sabi ko. Napatawa na lang si kuya dahil sa sinabi ko. Umalis agad si kuya dahil may meeting daw sila. Hays! Sana okay lang 'tong firm. Pagkaalis ni kuya umalis na din agad ako naabutan ko yung sekretarya niya.
"Alis ka na po Ma'am Rainielyn?" Tanong nito.
"Opo ate Jana. Oo nga po pala heto niluto ko para sa'yo. Hope you like it ate. And drop the Ma'am ate. Sobrang formal and kilala naman kita and parang ate na rin kita." Habang nagluluto ako naisip ko din bigyan si ate Jana sobrang bait niya kasi sa akin and lagi siyang nandyan kay kuya. I like ate Jana for my kuya pero wala naman akong magagawa dahil mahal ni kuya at ate Kara ang isa't isa.
"Thank you Rainielyn. Don't worry I'll eat this later sa ngayon ibibigay ko lang to kay sir Dominic."
"Sige ate Jana. Bye!"
"Bye Rainielyn! Ingat ka."
"Sure ate"
Habang pabalik sa restau. Lych texted me.
Hey! Come to my house. Let's go together at the party.
Agad akong nagtipa para doon
Okay. See you.
Agad akong nagmaneho pabalik sa amin to get some of my stuff. Nagtext din ako kay mama na baka hindi na ako makabalik. Nang nakuha ko na ang mga gamit ko pumunta na ako kala Lych.
Pagdating ko nasa harap na agad siya ng gate.
"Ano 'yan sinusundo mo pa ako sa harap niyo?"
"Yes. Wala namang masama a. Halika na nga." Sabi niya.
"Wala ka bang kasama ngayon dito?" Tanong ko
"Ano ba sa tingin mo huh Rainyyy?"
"Wala. Akala ko lang dinalaw ka ni Tito or ni tita."
"As if. Wala ng pake sa akin yung mga yun. May mga sarili na silang pamilya Rainielyn." Sambit niya. Halata parin sa kanya na may sama ng loob ito sa mga magulang niya.
"Kahit na. Anak ka parin nila. Yes they separated but still anak ka parin nila." Sabi ko.
"Hay Rain! Di ka na nasanay sa kanila. Magkababata ba talaga tayo?"
"I'm here for you Lych. Always" sabi ko out of nowhere. Lych is a very strong woman. Nakakaya niyang tumayo sa sarili niyang paa without her parents. Yes nabibigay ng parents niya ang mga needs and wants nito pero alam kong hindi yun ang gusto niya kundi ang kumpleto at masayang pamilya. She needs and wants her family pero hindi na pwede dahil may ibang pamilya na ang mga ito.
"I know Rain. That's why I love you. Yeeez. Natotomboy tuloy ako dahil sa'yo. Halika na nga sa taas magpahinga muna tayo bago pumunta kala Anna. I miss that bitch so much." Sabi niya.
****
Hello po! So, yun thank you sa mga nagbabasa ng story ko and sorry if may mga wrong grammar and typos. Thank You so muchhh po. Hope you like it😊
