Καλοκαιρινη πανσεληνος

Κεφαλαιο 4 : Ο θαυμαστης

Κεφάλαιο 4 : Ο θαυμαστής

Το επόμενο πρωί ξύπνησα μέσα στον πονοκέφαλο . Όλο το βράδυ είχα εφιάλτες που περιελάμβαναν την τραγική εκείνη βραδιά και σαν να μην έφτανε αυτό τα μάτια μου ήταν κατακόκκινα από το κλάμα που έριξα πριν να κοιμηθώ.

Η ώρα είχε πάει 11:00 , όταν με πήρε τηλέφωνο . Ρωμανός.

<< Καλημέρα Τζοκόντα μου !>> μου είπε μες στην τρελή χαρά. Το ΄΄Τζοκόντα΄΄ ήταν  το χαϊδευτικό , με το οποίο με φώναζε μόνο εκείνος . Παρμένο φυσικά από τα ομώνυμα σοκολατάκια, ο Ρωμανός το χρησιμοποιούσε γιατί όπως έλεγε το χαμόγελο της Μόνα Λίζα του θύμιζε εξαιρετικά το δικό μου.

<< Καλημέρα .>> του απάντησα εγώ σαφώς πιο κακόκεφη.

<< Τι  έχει το μοντέλο μου ;>> με ρώτησε

<<Τίποτα ρε Ρωμανέ ! Απλά δεν ξύπνησα καλά >> είπα εγώ ψέματα.

<< Δεν ξύπνησε καλά το μωράκι μου ; Που του ΄χω ΄γω καλά νέα ;>>

<< Και τι καλά νέα μπορεί να μου έχετε εσείς ευγενικέ νεαρέ ;;;>> είπα πειραχτικά.

<< Κοροϊδεύεις δεσποινίς μου ;;>>

<<Όχι βέβαια ! Πως σου πέρασε από το μυαλό ;>>

<<Νόμισα ότι διέκρινα μια αμφιβολία στα λόγια σου αλλά μάλλον έκανα λάθος . Τέλος πάντων . Επειδή είμαι καλός άνθρωπος θα σου πω τα νέα. Ο Χάρης σε είδε χθες . Έπαθε νταμπλάς και θέλει να βγείτε.>>

Ο Χαρης ηταν ενας νεαρος που γουσταρα από την Κρητη, όταν πια καταλαβαοτι με τον Οδυσσεα δεν θα γινοταν τιποτα, αλλα λογω της ντροπαλοτητας μου ποτε δεν ειχα μπορεσει να κανω τιποτα. Τωρα δεν ηθελα να κανω τιποτα με κανενα αγορι . Μετα από αυτό που μου συνεβει φοβομουν οποιαδηποτε εαφη με το άλλο φυλο και αυτό ειχε αποδειχθει το προηγουμενο βραδυ.

<<Ρε Ρωμανε πραγματικα δεν εχω ορεξη για τετοια αυτόν τον καιρο ….>>

<< Εχεις , δεν εχεις το απογευμα στις 07:00 εχεις ραντεβου με τον Χαρη στη Bythewave.>>

<<Τι ;;;;;; Όχι ρε Ρωμανε ! Όχι δεν θελω !>>

<< Και τι θα κανεις ;  Θα τον αφησεις να περιμενει σαν χαζος ;>>
Ακολουθησε μια μεγαλη σιγη μεχρι να σκεφτω τι να κανω.

<< Θα παω αλλα θα ερθεις και εσυ !>>

<< Ναγια πας καλά ;>>

<<Παω καλά, δεν παω, θα ερθεις και εσυ που το κανονισες >>

<< ΟΚ ! Τι να κανω ; Θα το υποστω και αυτό  ! Σε κλεινω για να κανω μπανιο και να γινω κουκλος ! >>

<< Καλά κουκλε ! Τα λεμε >> ειπα και εκλεισα το τηλεφωνο για να κανω και εγω μπανιο.

Όταν η ωρα πηγε 05:30 ξεκινησα σιγα-σιγα να ετοιμαζομαι  . Εβαλα ένα αερατο λευκο φορεμα , που εφτανε ως το γονατο και φουξια πλατφορμες  για να κανουν αντιθεση. Τα μαλλια μου είναι φυσικες μπουκλες και όταν βγαινω από το μπανιο είναι πραγματικα υπεροχες. Ετσι στα μαλλια μου εβαλα μόνο λιγο αφρο. Εβαλα μασκαρα , ρουζ, μολυβι και φουξια κραγιον.

Επειδη ημουν ετοιμη νωριτερα από την καθορισμενη ωρα πηγα στο σπιτι του Ρωμανου.

Χτυπησα την πορτα και μου ανοιξε η μαμα του. Αμεσως με εσφιξε στην αγκαλια της.

<< Ναγια μου ! Καλωσορησες κοριτσι μου ! Ποτε ηρθες ;>>

<< Χθες ηρθα κυρια Ελενη !>>

<< Τι κανεις κοριτσι μου ;>>

<< Διαβαζω κυρια Ελενη ! Πολύ διαβασμα !>>

<< Αφου εβαλες υψηλους στοχους κοριτσι μου , προσπαθησε να τους πετυχεις . Καλη επιτυχια σου ευχομαι στις Πανελληνιες ! Και επειδη μαλλον σε ζαλισα και θα ψαχνεις τον Ρωμανο , πηγαινε στην πισινα . Εκει είναι >>

Αφου την χαιρετησα , νομισα πως ακουσα την φωνη του κολλητου μου στην κουζινα και κατευθυνθηκα προς τα εκει.

Λιγο πριν περασω το κατωφλι της πορτας της κουζινας ειδα τον Ρωμανο και τον Οδυσσεα , με δυο φραπεδες στα χερια,να συζηταν και κοντοσταθηκα.

Ο Ρωμανος που με εντοπισε αμεσως σταματησε την κουβεντα και ηρθε για να με αγκαλιασει.

<< Κουκλα εισαι Τζοκοντα μου !>>

Ο Οδυσσεας με κοιταζε με ένα καυτο βλεμμα που με εκανε να ανατριχιαζω και τοτε ρωτησε με την βραχνη φωνη του: << Και που πατε μπορω να μαθω ;>>

Όταν εγω δεν μιλησα , τον λογο ανελαβε ο Ρωμανος << Ναι μπορεις ! Η Ναγια εχει ραντεβου με τον Χαρη τον Χριστοπουλο και παω για παρεα >>

Ο Οδυσσεας καγχασε << Με αυτό το φλωρο ;>>

<< Καλά ρε Οδυσσεα τι σου εκανε το παιδι και τον βγαζεις φλωρο ; Μια χαρα είναι ! Ασε που με την Ναγια θα κανουν και  καλο ζευγαρι !>>

Ο Οδυσσεας  εδειξε ξαφνικα να εκνευριζεται << Καντε ότι θελετε ! Εγω φευγω !>>

Αφησε τον καφε του στον παγκο της κουζινας , πηρε τα κλειδια του αυτοκινητου του από το τραπεζι και εφυγε εκνευρισμενος .

Ο Ρωμανος με κοιταξε σαστισμενος .

<< Μα καλά τι μυγα τον τσιμπησε τωρα αυτόν ;>>

Εγω το μόνο που εκανα ηταν να ανασηκωσω τους ωμους σε ενδειξη αμαθειας.

Ο Ρωμανος αναστεναξε και ειπε :<< Τελος παντων ! Παμε και εμεις ……>>