Καλοκαιρινη πανσεληνος

Κεφαλαιο 3 : Το φιλι

                                                                            Κεφαλαιο 3 : Το φιλι

Τα χερια του Οδυσσεα με πιεσαν πανω στο βραχο ενω το στομα του επιτιθοταν λαιμαργα στο δικο μου.Εγω ενιωσα ενα κυμα εξαψης και ολο μου το σωμα μυρμηγκιασε.

Δεν μπορουσα να πιστεψω οτι αυτο που ποθουσα τοσα χρονια επιτελους πραγματοποιουνταν ! Ενα ονειρο που εβγαινε αληθινο !

Τα χειλη του Οδυσσεα βρηκαν τα δικα μου και η γλωσσα του περασε στιγμιαια πανω απο τα χειλη μου. Το στομα το επεστρεψε παλι πανω στο δικο μου και τα δοντια του δαγκωσαν δυνατα το κατω χειλος μου.

Εβγαλα ενα κλαψουρισμα πονου και εκεινος βρηκε την ευκαιρια να ανοιξει το στομα μου και επειτα να περασει μεσα τη γλωσσα του. Εγειρα το κεφαλι πισω εκστασιασμενη και ο Οδυσσεας εφερε το χερι του στο σβερκο μου και γραπωσε τα μαλλια μου,τραβωντας τα αρκετα ωστε να με ακινητοποιησει.

Ημουν εντελως στο ελεος του ενω οι γλωσσες μας εκαναν το δικο τους παιχνιδι. 

Το στομα του ξεκολλησε απο το δικο μου και κατευθυνθηκε προς τον ακαλυπτο λαιμο μου. Τον ενιωθα να ανασαινει βαρια καθως μου εδινε μικρα πεταχτα φιλια.

Καποια στιγμη τον καταλαβα που με ρουφουσε με παθος σαν να προσπαθουσε να τραβηξει το αιμα απο το λαιμο μου. Ταυτοχρονα ενιωσα το ελευθερο του χερι να κατευθυνεται προς την φουστα μου και να πιανει το μικροσκοπικο φερμουαρ της . Παγωσα !

Το μυαλο μου δεν μπορουσε να εστιασει και τοτε μεταφερθηκα παλι εκει.......... Σε εκεινη την μοιραια καλοκαιρινη βραδια ..........

Flashback

<<Ασε με σε παρακαλω ! >> φωναζα αλλα η φωνη μου αντηχουσε μονο στο στενο και ερημο σοκακι . Θεε μου ! Κανεις δεν θα με ακουγε ! 

Ενιωθα την ανασα του να με χτυπα στο λαιμο και να μυριζει με την χαρακτηριστικη οσμη του ουισκι. Ημουν κολλημενη στον τοιχο και εκεινος βρισκοταν πισω μου με το χερι χωμενο κατω απο την φουστα μου .

<<Σε παρακαλω ! Ασε με και δεν θα πω τιποτα σε κανενα !>>

<<Σκασε ! Το ξερω πως με θες ! >> ειπε μια αλλοιωμενη απο το πολυ ποτο φωνη. Τρομαξα αλλα καταφερα να βγαλω μια κραυγη . 

<<ΣΚΑΣΕ ΕΙΠΑ ! ΣΚΑΣΕ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ !>> 

Το χερι του ειχε πλεον φραξει φραξει το στομα του . Ενιωσα το χερι του να πιανει το εσωρουχο μου και να το σκιζει ενω εγω εκλαιγα γοερα ! 

Τελος Flashback 

Ενιωσα καποιον να με ταρακουνα και ακουσα την ψυχραιμη φωνη του Οδυσσεα να με παρακαλει :<< Παρε ανασα σε παρακαλω ! Παρε μια βαθια ανασα !>>

Δεν μπορουσα να ανπνευσω ! Σιγουρα θα πεθαινα . Ενιωθα το οξυγονο να λιγοστευει και να μην φτανει στα ρουθουνια μου ενω το κορμι μου συνεχιζε να τρανταζετε απο σπασμους.

<< Ναγια ! Ναγια ! ΚΟΙΤΑ ΜΕ ! ΚΟΙΤΑ ΜΕ ΠΟΥ ΝΑ ΠΑΡΕΙ Η ΕΥΧΗ ! ΚΟΙΤΑ ΜΕ !>>

Γυρισα και τον κοιταξα και εκεινος εδειξε λιγο πιο ανακουφισμενος και μου ειπε << Επικεντρωσου πανω μου !>> 

Τον κοιταξα στα ματια και σιγα-σιγα ενισα τον κοσμο να ξαναγυρνα στη θεση του. Εγω επαψα να τρεμω και μπορεσα να ξαναναπνευσω.

Ειχα ακομα μια κριση πανικου . 

Ο Οδυσσεας μου χαμογελασε ενθαρυντικα και με ρωτησε << Εισαι καλα ; Τι επαθες ; >>

Πρωτη φορα μετα απο δυο χρονια δακρυσαν τα ματια μου ξανα.

Γυρισα απο την αλλη . Ο Οδυσσεας ομως επιασε το χερι μου και με γυρισε παλι ωστε να τον κοιταω .<< Σε παρακαλω πες μου τι σου συνεβει !>> ειπε παρακλητικα

Με κοιτουσε με ενα τοσο τρυφερο βλεμμα που δεν αντεξα . Τον εσπρωξα και του φωναξα εξαλλη :<< Παρατα με ησυχη !>>.

Και εφυγα απο την παραλια τρεχοντας με δακρυα στα ματια...