ℎ𝑜𝑤 𝑡𝑜 𝑙𝑖𝑣𝑒 𝑡𝑜𝑔𝑒𝑡ℎ𝑒𝑟? (αργές ανανεώσεις)

4

Έχω αδειάσει σχεδόν τις βαλίτσες μου.

Όταν ακούω έναν θόρυβο.

Τι ήταν αυτό?
Ο θόρυβος ξαφνικά γίνεται πιο δυνατός.

Πάω προς την πόρτα για να καταλάβω από που έρχεται.

Ακούγεται σαν να είναι από το διπλανό δωμάτιο. Να πάω να δω τι γίνεται ή μήπως δεν είναι σωστό να κυκλοφορώ μέσα στο σπίτι.

Αλλά έτσι και αλλιώς εδώ θα μείνω τόσο καιρό.
Άρα μπορώ να πάω να δω.

Περνώ μια ανάσα και βγαίνω από το δωμάτιο προσπαθώντας να μην κάνω θόρυβο.

Και πλησιάζω σιγά σιγά προς την πόρτα του διπλανού δωματίου.

Από μέσα ακούω πράγματα να σπάνε δεν μπορώ να καταλάβω τι γίνεται.

Καθώς έχω φτάσει αρκετά κοντά παρατηρώ ότι η πόρτα είναι μισανοιχτή.

Οπότε προσπαθώ να δω μέσα.

Αυτό που βλέπω με αφήνει άφωνη. Μέσα στο δωμάτιο είναι ένα αγόρι να πετάει ότι βρίσκει μπροστά του στους τοίχους. Το δωμάτιο είναι λες και έχει πέσει βόμβα και υπάρχουν και κάποια γυαλιά στο πάτωμα.

Χωρίς να καταλάβω το γιατί θέλω να μάθω τι έχει και έχει σπάσει όλα τα πράγματα του.

Οπότε ανοίγω την πόρτα και αυτή τρίζει έχοντας ως αποτέλεσμα να γυρίσει να με κοιτάει αυτός.

Τώρα μπορώ να τον παρατηρήσω καλύτερα είναι ψηλός μελαχρινός όμως αυτό που μου κάνει εντύπωση είναι τα χρυσαφένια μάτια του.

-Τι ποια είσαι εσύ? Και ποιος σου είπε να μπεις στο δωμάτιο μου?
Λέει καθώς παρά πατάει στο δωμάτιο.

Μ-Είμαι η Μελοντι. Δεν ήξερα ότι είναι το δωμάτιο σου απλά άκουσα θόρυβο γιαυτό μπήκα.
Λέω προσπαθώντας να ακούστω όσο πιο πειστική γίνεται.

Μ-Τώρα που το ξέρεις ήρθε η ώρα να φύγεις.
Λέει καθώς έρχεται προς το μέρος μου. Αλλά φαίνεται σαν αυτό μην μπορεί να σταθεί όρθιος.

Φαίνεται σαν να ζαλιζετε.

Και ξαφνικά τον βλέπω να σκοντάφτει πάνω στο χαλι που έχει μέσα στο δωμάτιο του.

Μ-Πρόσεχε.
Λέω την ώρα που γωνατιζω λίγο πριν πέσει.

Και το πολύ ελαφρύ κεφάλι του σαν μικρό καρπούζι σκάσει πάνω στα γόνατα μου.

Αυτό πόνεσε και μάλιστα πολύ.
Την επόμενη φορά που θα κάνω καλή πράξει πρώτα να ελέγξω τις πιθανότητες που έχω να χτυπήσω.

Μ-Είσαι καλά?
Τον ρώτα.

Με κοιτάει με μια απορία και έναν εκνευρισμό.
Αλλά δεν καταλαβαίνω γιατί.

-Τι ακριβώς κάνει μπορείς να μου πεις?
Λέει μέσα από τα δόντια του.

Μ-Τι έκανα?
Λέω ενώ δεν καταλαβαίνω απολύτως τίποτα.

-Άφησε με μην με ακουμπάς.
Λέει προσπαθώντας να σηκωθεί.

Μ-Εγώ φταίω που για να μην χτυπήσεις πάνε τα γονατακια μου.
Λέω κάπως εκνευρισμενη.

-Σου ζήτησα εγώ να με βοηθήσεις.
Λέει αλλά ακόμα δεν μπορεί να κουνηθεί.

Μ-Σταμάτα επιτέλους να.....
Ξεκίνησα να λέω.
Αλλά δεν πρόλαβα να τελειώσω την πρόταση μου.