ℎ𝑜𝑤 𝑡𝑜 𝑙𝑖𝑣𝑒 𝑡𝑜𝑔𝑒𝑡ℎ𝑒𝑟? (αργές ανανεώσεις)

5

Δεν πρόλαβα να τελειώσω την πρόταση μου.

Γιατί εκεί που δεν το περίμενα, με μια απότομη κίνηση βρέθηκε από πάνω μου και εγώ να είναι εγκλωβισμένη ανάμεσα στο υπέροχο πάτωμα και σε αυτόν που με κοιτάει μέσα στα νεύρα.

-Εμένα κοριτσάκι δεν θα μου ξανά υψωσεις την φωνή. Ακούς?

Δεν μπορώ να απαντήσω.

Με τρομάζει ο τρόπος που με κοιτάζει και τα μάτια του έχουν μια περίεργη λάμψει.

-Γιατί με κοιτάζεις έτσι κατάλαβες τι σου είπα?
Λέει ποιό ήρεμα από πρίν.

Μ-Εεε πως σε κοιτάζω?
Έχω χαθεί πραγματικά δεν ξέρω πώς κατάφερα να μιλήσω.

Το επόμενο που ακούω είναι μια βρισιά και μετά αυτός έφυγε αστραπή από το δωμάτιο αφήνοντας εμένα ακόμα στο πάτωμα.

Και τότε θυμήθηκα πρέπει να χαιρετήσω τους γονείς μου.

Ιιι πόση ώρα με περιμένουν?

Πως γίνεται να έχασα έτσι την αίσθηση του χρόνου?

Κατεβαίνω κάτω και ψάχνω να βρω το σαλόνι μα καλά Πόσο μεγάλο είναι αυτό το σπίτι.

Και Ναι τα κατάφερα το βρήκα.

Μήπως πρέπει να ζητήσω ένα χάρτη?

Μπήκα στο σαλόνι και έκατσα στον καναπέ δίπλα στους γονείς μου.

Και η μαμά άρχισε τα κλασικά.
Τι πρέπει να κάνω.
Και όλες τις συμβουλές που λένε οι γονείς.

Και αφού τελείωσε αυτό τον ωραίο μονόλογο.

-Εντάξει αγάπη μου ξέρει τι να κάνει το παιδί.
Λέει ο μπμπάς μου.

-Εντάξει.
Λέει

-Γλυκιά μου έλα να σε χαιρετησουμε. Θα μας λείψεις πολύ.
Μου λένε και με παίρνουν μια αγκαλιά.

Μ-Και εμένα θα μου λείψετε.

........ μετά απο μερικές ώρες.......

κάθομαι στο κρεβάτι του δωματίου και διαβάζω ενα βιβλίο ή μαλλον προσπαθώ να διαβάσω γιατι το μυαλό μου εχει κολλήσει σε αυτο που έγινε το πρωι.

δεν ξερω ουτε πως τον λενε και ομως δεν μπορω να τον βγαλω απο το μιαλο μου.

ωωω θεε μου τι λεω?

δεν παω καθόλου καλα μου φαίνεται.

Πρέπει να εχω σοβαρό θέμα.
Μελοντι συγκεντρώσου.

Δεν ειναι λογικά αυτα που λες.

Και καθώς είχα αυτή την συζήτηση με τον εαυτό μου.

Ακούω την πόρτα του δωματίου να χτυπάει.

Μ-Ναι.
Λέω.

Τζ-Μελοντι η Τζέσικα είμαι.
Λέει καθώς ανοίγει την πόρτα.

Μ-Έλα πέρνα μέσα.

Τζ-Τι κάνεις έχεις βολευτεί?
Με ρωτάει.

Μ-Ναι όλα μια χαρά.
Λέω.

Και εκείνη την ώρα ακουμε μια πόρτα να κλείνει.
Αλλά ήταν λες και έγινε σεισμός όλο το σπίτι τρανταχτικε.

Η Τζέσικα είδε την απορία στο πρόσωπο μου.

Τζ-Μην δίνεις σημασία ο αδερφός μου είναι.
Λέει αδιάφορη σαν αυτό να είναι κάτι συνηθισμένο.

Και ακόμα την κοιτάω απορημένη.

Μην μου πεις ότι ενώνει το αγόρι που δεν ξέρω ούτε το όνομα του.

Τζ-Αα Ναι σωστά δεν τον έχεις γνώσεις.

Που να ήξερες.

Τζ-Λοιπόν σε αφήνω να κοιμηθείς θα τα πούμε αύριο. Καληνύχτα.
Λέει.

Μ-Καληνύχτα.
Λέω καθώς φεύγει.

Πάω και ξαπλώνω για να κοιμηθώ.

Και αυτό που βλέπω καθώς με παίρνει ο ύπνος είναι δύο μάτια.