ALO, İHBAR HATTI!

AİH© 5 @DemirCark

Beşinci röportajımızı yine çok sevdiğimiz bir yazarla yaptık. Şahsen ben kalemine tutuldum, inşallah hak ettiğini dibine kadar alır.

DemirCark

1-) Bize kısaca kendinizden bahsedebilir misiniz?

Bahsederim tabi, uzun yıllardır 29 yaşındayım ve kendimle ilgili tek gizemim de yaşım. Burçlar hakkında pek bilgim ve ilgim olmasa da ikizler burcuyum. Ve tek bilgi sahibi olduğum ikizler burcunun bütün karakteristik özelliklerini taşıyorum. Bursa'da yaşıyorum ve doğma büyüme deniz kenarı orta çaplı ilçe canlısıyım. Denizi gerçekten çok seviyorum ve hayatım boyunca bir kez, bir buçuk yıl kadar denizden uzak kaldım ve karada boğuluyordum diyebilirim. Arabesk hariç tüm müzik türlerinden kendi ölçütlerime göre kaliteli olanları dinlerim. Ancak her zaman RAP müziğe karşı fazlaca bir ilgim ve sempatim olmuştur ve iyi bir RAP dinleyicisi olduğumu söyleyebilirim. Tam bir film ve yabancı dizi hastasıyımdır. Halen evimde üç bin kadar film CD ve DVD'si vardır ki, ödünç alıp getireceğini söyleyenlerin getirmedikleri hariç. Az uyurum, çok izler ve çok dinlerim. Genel olarak enerjik ve hareketli biriyimdir. On yıldır ve halen yaşadığım ilçedeki bir limanda çalışıyorum. Tam bir yalan ve samimiyetsizlik dedektörüyümdür ve bu ikisinin kokusunu hemen alırım. Bu yüzden bunlardan biri ya da ikisiyle birden bana gelenler, istediklerini aldıkları düşüncesiyle ama gerçekten sadece benim istediğim kadarını verdiklerimle geri dönerler.

Bunların dışında kendimi düşünce adamı olarak tanımlayabilirim. Mütevazi olmadan profesyonel düşünüyorum diyebilirim. Bu çocukluğumdan itibaren de her zaman böyle olmuştu. Hiçbir zaman bana verilen bilgi beni tatmin etmedi. Daha doğrusu bana verilen bilgiye tam olarak inanmadım, inanamadım. Her zaman, her olay/olgunun bir ya da bir kaç farklı açıdan değerlenmesini bir de ben yaptım.

Kendimi mantıklı bir insan olarak görüyorum. Karakteristik olarak benimsediğim ve değişmesi zor görünen özelliklerim olsa da, düşüncesel olarak mantığıma yatan başka yeni bir doğruyu kolaylıkla benimseyebilir ve eski düşüncemden vazgeçebilirim. Her zaman en büyük hobim yani ilgi alanım insanlar olmuştur. Çünkü şu an için bilinen evrendeki tek düşünebilen canlı insandır ve bence üzerine yoğunlaşılması gereken başka, daha cezbedici bir şey yok benim için. Bu yüzden her zaman etrafımdaki insanların neyi, neden ve nasıl yaptığını incelerken, irdelerken buluyorum kendimi. Neyse ki dünya, insan popülasyonu bakımından oldukça kalabalık bir yer ve canım hiç sıkılmıyor.

2-)Yazdığınız yazıları yazarken nasıl bir ruh hali içinde oluyorsunuz, hayatınız yazılarınıza yansıyor mu?

Ben yazarken özel bir ruh hali içinde olmuyorum. Özel bir şey de yapmıyorum. Kulağımda kulaklığım varsa hoş olur ama olmasa da olur. Hatta bazı yazar dostlarım hikayelerini sessiz loş bir ortamda, müzik ve bir kaç kadeh bir şeyler içerek yazdıklarını söylerler. Şahsen ben öyle bir ortam yakalasam yazmam, anın tadını çıkarırım. Benim yazmak için hiçbir zaman özel bir alana, ilhamla ya da konsantrasyona ihtiyacım olmadı. Mesela her iki kitabımı da telefondan yazdım. Bu yüzden iş yerimde, iş yerime giderken serviste, yürürken, arkadaşlarımla bir kafede otururken bile yazabilirim. Ben yazarken elli kere dürtülüp bir soru sorulsa, elli kere cevap verir ve elli kere kaldığım yerden devam edebilirim.

Hayatım yazdıklarıma yansıyor diyemem, çünkü oldukça sıradan bir hayat sürüyorum. Hatta 'Seveceksin' kitabımı okuyan bir bookstagramın yorumu buna en iyi örnektir. Kendisi yorumunda ; "Ben kitabı fuarda yazardan imzalı olarak aldım ve gerçekten çok iyi, samimi birine benziyordu. Bu kitabı hangi kafayla yazmış bilemiyorum." demişti. Yani 'Seveceksin' kitabını dış görünüşüme bakarak benim yazdığıma inanamamış. Yazdıklarıma yansıyan asıl şey düşüncelerimdir benim. Hayatım ne kadar sıradan ve basitse, kafamın içindeki düşünceler o kadar uçuk ve uç noktalarda. Ben yaşadığım gibi değil, düşündüğüm gibi yazıyorum.