it becomes more: Fan Fiction {Voltooid}

-:- alysia -:-

Toen hij begon te praten was ik gewoon onder de indruk van zijn stem. Zo mooi. En zo ongeloofwaardig dat hij mij zag zitten. Dit had ik nooit verwacht! Hij stelde allemaal vragen. Hij wilde alles van me weten. Niet dat ik het erg vond. Ik voelde juist vereerd dat hij alles van me wou weten.

Je weet dat ik Tom ben, maar wat is jouw naam? Vroeg hij als eerst.
Ik probeerde op het meest schattig mijn naam uit te spreken. Alysia, maar toen realiseerde ik me hoe stom ik klonk over de telefoon. Ik kon mezelf wel voor m'n kop slaan.
Mooie naam zei hij. Heel uniek.
Die naam hoor ik namelijk niet vaker.
Ik lachte. Dankje, zei ik er snel
achter aan.
Hoe oud ben je eigenlijk.
Omg! De vraag waar ik om vreesde.
Ik wist dat hij 23 was, maar ik ben 18. Dat is 5 jaar verschil! Als hij dat weet, dan wilt hij me zoiezo niet, dus ik loog. Wat achteraf een stom plan was.
Ik ben 21, zei ik. Omg! ik heb mezelf zojuist 3 jaar ouder gemaakt! Dit kan echt niet. Als hij hier achter komt, dan is het zoiezo klaar.
Ik ben 23. 2 jaartjes verschil. Kan nog toch? Ik zei zachtjes ja, maar in mijn hoofd schreeuwde ik. Hoe kon ik nou weer zo stom zijn?
Wat dacht je er van om morgen te gaan lunchen? Stelde hij voor.
Ja graag lijkt me leuk. Waar?
Ik weet wel een leuke plek. Ik haal je morgen om 1 uur op. Mag ik je adres?
Ja tuurlijk. Ik gaf hem mijn adres. En we hingen op.

Waarom zei ik nou weer dat ik 21 was? Hoe stom kan je zijn? Ik schreeuwde het uit.
Ik dacht dat ik alleen thuis was, maar blijkbaar was mijn moeder er ook, Dus ze hoorde me schreeuwen. En kwam hysterisch naar boven rennen.
Alysia! Gaat het?
Jaja, ik wil gewoon even alleen zijn.
Oké is goed. Kom je zo wel beneden voor avond eten.
Ik heb niet zo'n honger, maar bedankt. Ik denk dat ik gelijk ga slapen.
Oké. Als er iets is dan kan je naar me toe komen dat weer je hè.
Ja mam. Dankje.

Ze liep de deur uit. En ik ging ook maar gelijk slapen, want langer over dingen drammen helpt ook niet. Ik moet het gewoon morgen eerlijk tegen hem zeggen. Ik zeg gewoon van" Yo Tom ik ben fucking 18 deal er maar mee'
Oké misschien niet op die manier, maar je snapt waar ik heen wil.
Ik viel vrij snel in slaap. En werd vrij vroeg wakker.

8 uur? Waarom kan ik niet voor één keer lekker uitslapen.
Ineens zat ik sneller dan het licht overeind. Ik heb een lunch afspraak met Tom! Omg mijn droom komt waar! Maar ik moet hem ook vertellen dan ik 18 ben. En dan is het zoiezo over.
#sadface

Ik liep naar mijn kledingkast om een outfit uit te zoeken. Het moest perfect zijn, maar hij had niet verteld waar we heen gingen, dus ik wist niet of ik wel netjes moest gaan of gewoon een spijkerbroek met een lekker
zittende trui.
Ik koos voor netjes, want daar is niks mis mee als je naar een pizza tent gaat ofzo. Denk ik.
Ik pakte mijn schattigste jurkje dat er ook netjes uit zag. En ik deed er een panty onder aan met zwarte hakjes. Nog een mooie ketting om en tada ik ben prachtig. Alleen mijn gezicht moet nog gefixt worden. Ik deed mijn make-up altijd op zo'n manier dat ik er verzorgd uit zag, maar vandaag was anders. Ik heb heel lang aan mijn make-up gezeten, omdat ik er mooi uit wou zien.

Na mijn hele opmaak routine, keek ik op de klok. 11uur.
Nog 2 uur en hij komt me ophalen!
Ik ging op de bank zitten. En zette de tv aan. Ondertussen zat ik ook een beetje op Instagram. Het duurde voor eeuwig tot het eens een keer 1 uur was.
De tijd ging tering sloom.
12:00 - 12:05 - 12:10 - 12:15 - 12:20
Nou zo ging het voor eeuwig door.
Die 2 uur leken voor mij 2 jaar.

Het was half 1. En ik stopte net een koekje in mijn mond, toen de deurbel ging. Ik keek via het keukenraam. En ja hoor Tom was daar al. Ik moest dat koekje heel snel doorslikken, maar het was heel plakkerig. Dus dat ging moeilijk. Hij belde nog een keer aan.
Ik raakte een beetje in paniek. Ik nam een slok water om het weg te spoelen. En rende naar de voordeur. ik deed open. En daar stond hij.