Crazy little thing called "Destiny"

Chapter 1

Violet's POV

"Huhu. Ewan ko po sir, basta pagkarating ko lang dito hindi na magising si Maa'm."

"Call the ambulance Manang bilis."

"Bakit? Anong nangyari kay Kathryn?" Nagising ako sa ingay ng mga tao dito sa mansyon. Tapos, ano daw? Ba't narinig ko ang pangalan ko?

Unti-unti kong iminulat ang mga mata ko. "Oh god! Thanks you're alive."

"Ano ka ba James? Malamang alive na alive ako. Atsaka, bakit ba? Gusto niyo na ba'ng mamatay ako?" Sigaw ko, kay aga-aga. Naalimpungatan pa ako. Psh! Sabi nga nila 'Gulohin mo lang ang taong lasing, 'wag lang ang taong gising'

"How many times do i have to tell you, call me kuya." Ma awtoridad na sabi sa'kin ni Kuya James. Ok. I have to call him by his first name pag andito lang kami sa mansyon at pag kami lang dalawa ang magkasama. Pag sa school, hindi Pwede, ini-hide namin ang true identity namin para iwas na rin sa mga papparazi. At ang naka advantage din nito, nagiging free kami sa lahat ng gawain namin. Our dad is the owner of our school. And ang school namin ang pinaka sikat sa buong bansa. Nasa amin lahat ng klase ng student's at laging mag to-top ang school namin sa mga exam's. Kaya sikat na sikat to, dahil pati mga taga abroad at mga dayuhan, dito nag-aaral. Sa sobrang laki ba naman ng school namin. Besides sa school na pag-aari ng papa ko, may mga malls din kami nationwide, factories at mga resort's. And my Mom? Was a past actress. Now, nagh-handle siya ng bigating artista sa bansa. Kaya, they choose to hide our identity. Para walang makaka-alam na anak nila kami, at para na rin hindi magulo ang buhay namin.

I have two kuya's. The hearthrob and the nerd. Psh! They are both pogi, pero itong si kuya James. He covered his beautiful face with those big eyeglasses. Ugh!

"Babangon ka ba o babangon?" And i forgot, he's weird too.

"Tch! Enough the two of you. Bilis bilis din pag may time dahil pag na late kayo, ako ang ke-kwestyunin nina Mommy at Daddy." Sabi naman ni Kuya daniel. Oh my! Kahit ako nabibighani sa sobrang gwapo ng kuya Daniel ko e. Pero, ah-ah. May girlfriend na po siya. Swerte ni Ate vicky, makakahawak pa siya ng abs ng kuya ko. Hahaha.

Tumango at ngumiti lang kaming dalawa ni Kuya James. This is why i love them. We are so close with each other. Ganyan naman talaga ang magkakapatid di'ba?

"Sir ito na po ang ambulansya" Napatingin kami sa pinto ng magsalita 'yung maid namin. At ayun, napasapo sa noo ang dalawang kuya ko.

"Aaah. Ba't ka tumawag?"

"Eh, diba po, sabi niyo. Tumawag ako ng ambulansya? At... Uy maam! Akala ko po patay na kayo."

Sinamaan ko siya ng tingin kaya tumikhim siya. Bwisit 'to, gusto siguro akong mamatay. Siya ipa-una ko e.

"O sige, paalisin mo nalang siya Manang. Sabihin mo'ng False alarm lang. Nakalimotan ko, tulog mantika pala 'tong babaeng 'to." Isa pa 'tong Kapatid ko. Ughh!

***

Nagbibihis na ako ngayon, walang Uniform ang school dahil nga sa iba't-ibang klase ng student's na nandoon. May mga grupo kung baga. Pero ako, i belong to the group of cosplayers. Yea. I'm a cosplayer. Gustong-gusto ko talaga 'tong ginagawa ko, dahi ito talaga ang dream ko kahit noong bata pa lang ako. Meron ding mga nerd's tipong 'yung magagaling sa klase at palaging top sa klase.. Sila ang nagpapa-angat sa school namin at kabilang na doon ang Kuya James ko. Meron ding sporty, merong mga rebelious, meron ding mga Sossy, meron ding mga ordinaries. Kumbaga, para siya'ng First day High na movie. Pero naiba lang ang mga cosplayer's.

First day of school ngayon, 2nd year college na ako at si Kuya James graduating na. And i'm so excited. Makikita ko na naman ang Super crush kong si Ford Mendoza. Myembro ng rebels, He's so cold. Nahihirapan akong kausapin siya. Cold as ice. Uggh! I hope this time makakausap ko na talaga siya. I mean, if he can't confess his feelings for me. I will do it for him. Ako ang magco-confess.

And there, i saw him. Uggh! Why he is so pogi? Kahit naka babad sa eyeliner ang mga mata niya at puro black ang suot niya. He's so cute pa rin. Unlike sa ibang rebels na trying hard. Pota!

"H-hi Ford." Sabi ko, pero instead na he will smile and talk to me, tumalikod lang siya at umalis. Ok, i'm used to it. Palagi nalang ganyan. Hindi niya ako pinapansin. Kahit Hi man lang. Huhu!

"First day na first day. 'yan agad ang mukha mo, panget ka na nga. Mas pumanget pa." Agad salubong sa'kin ng Bestfriend kong si Blue

"Shut up! Si Ford kasi, Huhu. Waaaa! Hindi na naman ako pinansin." Bakit ba kasi? Bakit ayaw akong pansinin ni Ford? I'm pretty. Talented and.. And.. Ano pa ba?

"Ang OA mo. Eh bakit ba kasi, patay na patay ka sa lalaking 'yun e mas gwapo pa nga ako e." Aba'y nagmamayabang pa 'tong isang 'to.

Tiningnan ko siya sa mukha niya. Cosplayer din siya tulad ko, Gwapo rin naman si Blue. He look's like a korean with his hair, fair skin. Tapos, bagay na bagay sakanya ang color na blue sa buhok niya. Cosplayer na cosplayer talaga ang dating. pero "Hindi kita type."

"Grabe ka naman Violet, ang dami nga'ng fangirls ang nagkakandarapa sa'kin tapos ikaw? Ni reject mo lang ako? Ang sakit ha?" Para siya'ng abnormal na nag-aaktong nasasaktan. Pffft.

"Ang kulay ay nararapat lang din sa kulay." Dagdag pa niya na nagpapaka-gulo sa'kin.

"What?"

"Hayyy! Ang slow mo talaga. Sabi ko, roses are red. Violet is for blue. Hindi ko naiintindihan kung bakit ang slow mo." Parang ni Rhyme lang niya.

Tumayo ako, at baka mahawa pa ako sa pagiging weirdo ng bestfriend kong 'to. "Alis na nga ako."

A/N : So, what you guys think? Lol!

Para sa kaalaman niyo po.

Characters na nabanggit sa chap.1

Kathryn Violet is Kathryn bernardo

James Keir is James reid

Ford is Daniel padilla

Blue is Yves flores.

Ilalagay ko sa mga cast ang mga character's kaya i hope maliliwanagan kayo :)