ဦး

ဦး - ၂၀

Zawgyi

ဦး
အပိုင္း(၂၀)

..........................
"ဦး ကိုခ်စ္တယ္"
ခပ္ေဆြးေဆြးစကားသံတုိးတုိး နားထဲတိုး၀င္လာတဲ႔အခါ
ျမည္တမ္းလာတဲ႕ Alarmသံတစ္ခ်ိဳ႕လို လူကငုတ္တုပ္ထထိုင္မိတယ္။
ညအိပ္မီးေရာင္သာလင္းတဲ႕အခန္းမွာ အသံပိုင္ရွင္သည္ အရိပ္ေယာင္ပင္မေတြ႕ရ။
မနက္ ၂ နာရီ
မအိပ္ခင္က ေသာက္လက္စ၀ီစကီခြက္ရယ္
လက္ထဲကကိုင္ထားတဲ႕ ပိုင္ရွင္စြန္ပစ္ခံ ရွပ္အက်ီၤတစ္ထည္ရယ္
အခ်ိန္ ၃ႏွစ္ဆုိတဲ႕ေနာက္မွာ ပိုင္ရွင္ရဲ႕အေငြ႕အသက္က ခပ္ပါးပါးရယ္သာက်န္သည္။
သူႏွစ္သက္ေသာ ပရုပ္လံုးေတြနဲ႕ သူက်န္ခဲ႕တဲ႕ ပစၥည္းတစ္ခ်ိဳ႕ကိုသိမ္းဆည္းတယ္။
သတိရတုိင္း ဟင္႕အင္း
ညတုိင္း ထုတ္ယူကာေပြ႕ဖက္အိပ္ျဖစ္တယ္။
လံုျခံဳေႏြးေထြးမႈတစ္ခုကို ၁၀၀ရာခိုင္ႏႈန္းမေပးႏုိင္ရင္ေတာင္မွ အထီးက်န္မႈကေန စကၠန္႕ပိုင္းမွ်လြတ္ေျမာက္ရရင္ေက်နပ္ပါျပီ။
"ဦး ကိုခ်စ္တယ္"
လိမ္တယ္
တကယ္ခ်စ္ရင္ ခုလိုဘယ္ပစ္ထားရက္ပါ႕မလဲ
မင္းလိမ္တယ္ သားငယ္

...............................
တာ၀န္ေတြ ရွိေသးသည္မုိ႕ အလုပ္သြားရန္တာရာအိပ္ေနလုိ႕မျဖစ္
ညည္းစီေနေသာ ေခါင္းက မအိပ္ရလုိ႕လား ေသာက္လြန္းလို႕လားမကြဲ

မင္း မဆင္မျခင္ေသာက္ေသမယ္ လုိ႕ ျကိမ္း၀ါးတတ္တဲ႕သူငယ္ခ်င္းကလဲ
ကိစၥတခ်ိဳ႕ျဖစ္ျပီးတဲ႕ေနာက္မွာ သူကလည္းေရွာင္ ကိုယ္ကလည္းေရွာင္ မေတြ႕ျဖစ္ျကေတာ႕
အဆံုးသတ္ေတာ႕ ဘာမွမက်န္တာ တာရာ႕အတြက္ေတာ႕ရိုးေနပါျပီ

မိတင္းလုပ္မယ္ဆုိေတာ႕ တစ္ဖက္က စားေသာက္ခန္းကို ဦးစီးမယ္ဆုိတဲ႕ လူရဲ႕ အုိင္ဒီယာကိုလည္းေမးခ်င္ပါတယ္ဆုိျပီး
ခ်က္ခ်င္းမဆံုးျဖတ္ႏိုင္ ေစာင္႕ခုိင္းေနျပန္သည္။
ဒီေလာက္ မိမိျကိုတင္ျပင္ဆင္ထားသည္ကိုပင္ သူတုိ႕မွာ မႏွစ္သက္ႏုိင္
ျပင္သစ္လူမ်ိဳးေတြပါေနတာေျကာင္႕ အဂၤလိပ္လုိေျပာရ ဘာသာျပန္ကိုျပန္ရွင္းရ
လူက တကယ္ကို ပစ္လွဲခ်င္စိတ္ေတြပါ ေပါက္ေနျပီ
တံခါးေခါက္သံနဲ႕အတူ ျပင္သစ္စကားေျပာကာ ၀င္လာတဲ႕ လူရိပ္ေျကာင္႕ တာရာစိတ္ေပါက္ေပါက္နဲ႕ေမာ႕ျကည္႕လုိက္သည္။