Springtrap'in Yükselişi

Tatlı Yalan

Ah bu iş çok sıkıcıydı! Insanlarin memnuniyeti, animatroniklerin sorun çıkartmadığından emin olmak... Bunlar sıkıcıydı. Sessizce bir iç çekti, ve düşünmeye başladı. Neden bir çocuğa bir şey olmuyordu ki? Bu onun en sevdiği şeydi, sıcak kanın dışarıya çıkışını ve o kırmızı rengin koyu canlılığını izlemekle beraber çocukların ağlamaklı sessiz çığlıklarını dinlemek. Evet bu ona şehvet verirdi. Kalbi hızlıca atmaya başladı. Kimse farketmeden birini öldürebilirdi yeniden o güzelliği tadabilirdi...
Oturduğu yerinden yavaşça kalktı, klasik kahverengi masa ve üzerinde ise birkaç abur cubur paketi vardı. Bu William'a göre bir iş miydi? Aptal olmamalıydı. Tabi ki ona göreydi ne de olsa bu iş sayesinde birçok kişiyi öldürmüştü. Mor tişörtünü düzeltti ve müşterilerin olduğu odaya doğru yöneldi. Aslında giyimi onu ilgilendirmiyordu düzeltmek zorunda değildi. Ama insanlara normal biri gibi görünmeliydi. Duvarlarda ki eskimeye yüz tutmuş soluk posterlere baktı. Elinde mikrofon olan kahverengi bir ayı animatronik olan Freddy'nin posteriydi. Anıları canlandı ve en iyi dostuyla kurduğu pizzacıda ki sarı ayıyı hatırladı. Fredbear'dı değil mi ismi? Yeniden şimdiye döndü ve yüzünde cansız küçük bir gülümsemeyle misafirlere yaklaştı.
Selam verip, çocuklara göz gezdirdi. Bir masada 5 çocuk oturuyordu, ebeveynlerinden muhtemelen çok uzaktaydılar...
Gülüşüp konuşuyorlardı. William için güzel bir katliam olabilirdi. Kahverengi saçlı çocuk ayağa kalkıp bir şeyler söyledi ve lavaboya doğru yol aldı. Siyah renk gözleriyle kazağının uyumu göz alıcıydı. Çocuğa doğru hızlıca yürüdü. Yanına vardı
"-Merhabalar küçük bey! Arka tarafta sizin için kek var belki arkadaşlarınla yemek istersin?"
"- Teşekkürler bayım eminim arkadaşlarım da gelmek isteyecektir, çok naziksiniz sağolun efendim."
Çocukların yanına gitti ve bir şeyler konuştuktan sonra beraberce William'a doğru yürümeye başladılar. Bu tatlı teklif kanacak kadar güzeldi...