çiçeklere bürünmüş jeon jeongguk ✓

beş

Yalnızca iyi geceler demişti. Bir de çiçekli mochi.

Yine de gün yüzü görünceye değin çiçekler açan balkonumda sevinç naraları atmama sebep olmuştu. Sanki dünyadaki tüm ağaçlar çiçek açmıştı aniden. Her yer günlük güneşlik, her gönül eskisinden de ferah. Yalnızca gecemin iyi geçmesini alışagelmiş bir cümleyle dilemişti. Yalnızca iki kelimelik bir mesaj atmıştı. İçime doğuyordu sanki. Güneş içime yansıyor, kuşlar kalbimde ötüyordu. Bu yüzdendi hiç duraksamadan Jeongguk'a yazışım.

flowermochi: günaydın jeongguk!!!

saat daha altı...

ama kendiliğimden uyandım yahu, ne yapayım

uyanıverdim

hayır yalan söyledim

pek uyumadım

heeerr neyse

DUR

SEN SAKIN UYANMA TAMAM MI

NEDEN YAZDIM Kİ SANA

YA BİLDİRİMLERİN AÇIKSA VE BENİM YÜZÜMDEN UYANIRSAN

ÇOK APTALIM

ÜZGÜNÜM

06:13

jeonflower: ah, uyanmamıştım

o saatte uyansaydım benim için pek hoş olmazdı zaten...

13.21

flowermochi: bugün gelmedin

bir sorun mu var?

jeonflower: hasta oldum galiba

flowermochi: ne

ciddi misin?

jeongguk

geceleri soğuk oluyor ve sen üstün açık yattın değil mi

zaten ince giyiniyorsun

soğuklarda bile çiçeklerini sulamaya çıkarken üzerini giyinmiyorsun

neden dikkat etmiyorsun

of jeongguk

yanına gelemiyor olmak canımı sıkıyor

jeonflower: sakin olur musun

annem falan değilsin farkındasın değil mi?

ne bu telaş, geçici bir hastalık işte

büyütme bu kadar

flowermochi: jeongguk

insanlar sevdikleri zarar gördüğü zaman endişelenir ve bunun annen olup olmamamla birazcık bile alakası yok

sevdiğin biri hasta olduğunda böyle bir tepki vermek kadar normal bir şey yok

büyütürüm ayrıca

telaş da ederim

bekle şimdi beni

görüldü.

14:18

flowermochi: kapına bir şeyler bıraktım

ayağa kalkabilecek gibiysen onları alır mısın

Görüldü.

Saklandığım ağacın arkasından Jeongguk'un kapısını seyrederken, mesajımı gördükten birkaç dakika sonra üzerinde uzun kollu bir tişörtle kapısını aralamış, büyük ceylan gözleri her iki tarafı da çekingen bir şekilde süzmüştü. Burnu hafiften kızarık, uzun zamandır kestirmediği saçları dağınık ve dudakları şiş bir haldeyi. Bir insan nasıl olur da hasta bir vaziyetteyken dahi böylesine güzel olabilir diye düşünmüştüm ona bakarken. Göz alıyordu. Ona bakarken dudaklarımın titrekçe iki yana kıvrılmasına engel olamıyordum. Öleyazıyordum sanki. Öylece onu izlerken buluyordum her seferinde kendimi. Gözlerime doluyor, felaketim olup taşıyordu.