Merhaba ben öykü 16 yaşındayım hayatın zorluklarını 10 yaşımda öğrenmeye başladım .
10 yaşıma gelene kadar hayat ne demek bilmiyodum bile arkadaşlarımla birlikte sokakta oynarken annemin bana koştuğunu gördüm.
Ne olduğunu anlamamıştım bir anne çocuğuna durup dururken koşmazdı.
Arkamı döndüğümde elimdeki top yere düştü...
Şoka uğramıştım kardeşimi arabaya bindirmeye çalışıyorlardı o anda kendine gel öykü kardeşini kaçırıyolar dedim ve arabaya doğru koştum ama nafile arabya bindirip götürmüşlerdi bile 1 hafta geçmişti kardeşimden haber gelmedi bulamamıştık onu kendime hep soru soruyordum.
Neden ?
Neden ?
Neden?
Hep kendime kızdım aylarca sen nasıl ablasın nasıl kurtaramazsın onu Neden sahip çıkamadın ona diyordum.
Taki
Babam yüzünden kaçırdıklarını öğrenene kadar dünyam başıma yıkılmıştı annemin gözünden göz yaşı akmadan ağlıyordu.
Ben aylarca babam yüzünden kendimi suçlamıştım. Ailemle kardeşim için boş bir mezar yaptırmıştık aradan 1 yıl geçmişti kim bilir kardeşime ne yapmışlardı kardeşimin babam yüzünden kaçırıldığını biliyordum ama neden olduğunu bilmiyordum
bunları düşünürken bir korna sesi duydum ve gözümü açtığımda hastanedeydim başımda babannem ağlıyordu ve Tiz bir sesle babanne ne oldu bana diye sordum dinlen kızım ben doktoru çağırayım dedi.
O anki tepkim: ne doktoru yaa arkasından babanne diye seslensemde cevap vermedi
Doktor geldi ve durumumu kontrol ettiğinde
Durumunuz çok iyi endişelenmeyin dedi.
Bana ne oldu diye sorduğumdaysa göz yaşlarına boğuldum bir tır bize çarpmış .yani trafik kazası geçirmişiz
Annem annem nerde diye bağırıyordum
Ve doktor dediki
Anneniz komada babanız ise vefat etti dedi .
O an o an sanki delirmiş gibiydim ve tek tepkim
NE ...
Olmuştu.
Bundan sonra ben napıcaktım
kimsem yoktu artık ailem dağılmıştı.
sanki biri kalbime hançer saplamıştı.
annemi gidip gördüğümde
Ölü gibiydi yaşayan ölü diye buna diyolar heralde
Yalnızca yaptığım ağlamaktı babamın mezarına gittim. Onunla konuştum ama rahatlamadım üstümdeki yükü ne kadar atmaya çalışsamda daha fazla yük biniyordu daha kardeşimi kimin ve neden kaçırıldığını öğrenememiştim.
6 yıl geçmişti bu yıllar boyunca serseri bi kız olmuştum
hiç arkadaşım yoktu derslerim berbattı o 6 yıl boyunca tek yaşamıştım.
babannem ne kadar gel desede gelmedim en sonunda istanbul dan muğlaya yani babannemin yanına gitmeye karar verdim .
Annem o sene vefat etti mezarlarını burada bırakıp gitmiştim .
Kendime söz vermiştim artık sulu göz olmicaktım .
Babannemim yanına geldiğimde çok şaşırmıştı aslında okumak istemiyodum babannem okucaksın adam olcaksın dedi bende hayır dedim kavga ettik ama o kazandı çok inatçı babannem varmış onu öğrendim.
ama ben bunu yenerim dedim.
Zorla sabahları uyandırarak okula gönderdi beni kıyafetlerim için para verdi ama ben onu bi barda eğlenerem yemiştim ve bir grup kızla kavga etmiştim. Eve geç geldiğim için babannem meraktan ölmüştü öğretmeni müdürü falan aramıştı eve geldiğimde nerdeydin eşek sıpası diye beni azarladı ve sana okumak istemiyorum demiştim. Senin gibi bende okumam ev işi yaparım dediğimde bir tokat yedim ve dediki
Babannem : milletin ağız kokusunuçekmek kolaymı sanıyosun dedi
Ben o anda uyumaya gitmiştim bile sabah beni uyandirdi okula gitmem için bu sefer ben seni bırakıcam dedi bende tamam yok yok yok gelme gidicem bu sefer dedim .
Sana bidaha güvenmelimiyim dedi güven babanne güven dedim ve okula gitmiştim ki şoka uğradım...
şuan okuyucum 1 tane ama beni bu bile mutlu etti devamı gelirse belki daha fazla okuyucum olur umuduyla yazıcam.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
TEAM SERSERİ&İZ
Ficção Adolescente"Herkes aynı anda yaşar geceyi fakat herkesin karanlığı farklıdır ..."
