Evlilik çok güzel ,hele de anlaştığın kişi seni çok seviyor değer veriyorsa..
Her hafta sonu birlikte temizlik yapardık ..
Birimiz süpürür birimiz siler işimiz bitince gezmeye giderdik ..
Beraber çalıştığımız için aynı yerde çalışmak zor olmuyor mu sıkılmıyor musunuz cümlesini çok duyardık..
Evet çok konuşacak bir şeyin kalmıyor sürekli gözünün önünde masama her mola da çay getiren canım kocam,huzurum ,mutlulugum
Evlenince degisir bu erkekler dediler hep kim dediyse hepsi yalan söyledi çünkü benim eşim hiç değişmedi beni hep çok sevdi hep çok seviyor
Biz çok mutluyduk ama bir eksiğimiz vardı .'evlat' en değerli varlık .
İkimizden bir parça , evliliğin anlamı çocuk , evin neşesi ,bereketi ,huzuru..
Evlendik evleneli hiçbir zaman korunmadik hep olsun istedik ..
Ancak 1 yıl sonunda korunmamamiza rağmen çocuk sahibi olamadık..
Beni bir korku aldı ve gerekli tahlilleri yaptırdık eşimle beraber
Herhangi bir sorun yoktu doktor olur gencsiniz deyip yolladı .
Günler ,aylar geçiyor hala olmuyordu.
Benimle aynı zamanlarda ,hatta benden sonra evlenen bütün arkadaşlarımin çocukları olmuştu.
Artık çok zoruma gitmeye başlamıştı bu durum psikolojimi bozmaya eşimle tartismalarima evde sürekli bebek konusunun geçmesine neden oluyordu .
İkimizde üzülüyor,geriliyorduk.
Derken başka bir doktora gitmeye karar verdim orada da bütün tahlillerde herhangi bir sorun çıkmadı ve sebebi olmadığı için 1 yılı geçtiği için bize 'sebepsiz infertilite' teşhisi koyuldu .
İnfertilite yani kısırlık ,aklım almıyor cildiricak gibi oluyordum.
Herkes başlamıştı ne zaman çocuk,hadi artık yapın bı tane,
Kulağında cinliyordu bu kelimeler.
Kimse ne yasadigimi bilmiyordu..
Soran herkese düşünmüyoruz daha borçlarımız var diyorduk
Aslında içimizi kemiren,kocaman bir evlat acısıyla başa çıkmaya calisiyorduk.
