أنتى نبض قلبى

التاسع

مليكه روحت البيت
سميه : ازيك يا حبيبتى
مليكه بتعب : الله يسلمك يا ماما
سميه : مجبتيش فستان لى
مليكه : ها
سميه : اكيد مراد قالك
مليكه : قالى اى
سميه : انو جابلك الفستان
مليكه : فستان اى
سميه : ادخلى شوفيه فاوضتك
مليكه مشت ومش فاهمه حاجه ودخلت اوضتها ولقتت علبه كبيرة فتحتها لقت فستان جميل جدا ومطرز ومعاه نقاب وتاج ولقت كارت
مراد: لما شفته شفتك فيه اتمنى زوقى يعجبك
مليكه بضحك ودموع فى عنيها: كان نفسى اصدقك
.................
جلال : اكيد اتجننت مكنش لازم تقلها
مراد: لا لازم تعرف
جلال : انت قلتلها لى اصلا انا دخلت حياتها تحميها وكدا هتخليها تبعد عنك لى همك اوى تعرف عن نور
مراد : مش عارف يمكن مش عايزها تتعلق بيا عشان لما ننفصل متتكسرش
جلال : طب لى عطتها امل انك ممكن بتحبها وطلبت منها تساعدك وتخرجك من الماضى
مراد بغضب: معرفش معرفش
جلال : لا انت عارف بس بتكدب احساسك وبتخترع اى كلام انت عايزها جنبك وفى نفس الوقت مش عايز تبطل حبك لنور الميته وحاسس انك لو اعترفت بمشاعرك هتمون بتخون نور
مراد ساكت ومتكلمش
جلال : انت حبتها بس مش عايز تعترف ولو فضلت تخبى مشاعرك دى ومطلعتش نور من قلبك صدقنى هتندم وهتخسر ومليكه هتكون اول خسارة ليك فكر فى كلامى يا صاحبى نور ماتت ومش راجعه تانى عيش حياتك انت
.........................
صباح يوم جديد
مراد : قاعد ومش عارف اى هيحصل مليكه هتيجى ولا لا ونزل تحت لقى الكل بيجهز فكل حاجه
خالد : عامل اى يا حبيبى
مراد : بخير
خالد : اطلع لمامتك يا مراد محدش هيقنعها غيرك
مراد : حاضر يا بابا
........................
عند مليكه
منى : هتعملى اى
مليكه: مش عارفه
والباب خبط فجأه
عبدالله : منى ممكن تسبينا لوحدنا شوى انا ومليكه
منى : حاضر
عبدالله : .......
................................
بعد مرور مدة من الوقت
والكل اتجمع فى فيلا المغربى مابين حزين وسعيد
خالد : افردى بوزك يا سهير مينفعش كدا
سهير : اهو ارتحت
تقى : عامل اى يا جلال
جلال بقرف : بخير
تقى استعجبت من طريقه جلال بس معطتش اهتمام
الماذون وصل والكل اتجمع ومراد حس انه خلاص مليكه نهت الموضوع
المأذون : فين العرايس
خالد : مراد فين مليكه
مراد لسه هيتكلم بس سمع صوتها
مليكه انا هنا يا عمى
مراد لف ليها وفرح ولقها جميله قمه الجمال فى الفستان اللى اختارة