Siyah küt saçlı kız yatağında uzandı. Yüzü göz yaşlarıyla doluydu. Göğüsünde bir delik varmış gibi hisseti, bir acı asla gitmeyecek. Hiç bir şeyin acısını götürmek için yeterli olmayacağını biliyordu.
Çocuk ölmüştü.
Aileleri şimdi yıkılmıştı.
Onun sevmek ve değer vermek üzerine olan sözü, nefret ve gurur yüzünden kırılmıştı.
Kız, oğlanı hâlâ seviyordu. Oğlanın ölmüş olması onun için hiç bir şey değiştirmemişti kız için. Oğlanın, kızı öldürmüş olması da bir şey değiştirmemişti. Hâlâ ona aşıktı. Onu gördüğünden beri ona aşıktı.
Oğlan neden onu bırakmak zorundaydı.
Kız duvarı yumrukladı. Eline gelen acıyla inledi. Ama acısı için değil, kayıbı için.
Kırılmıştı, düzeltilmeye ihtiyacı vardı. Onu iyileştirebilecek tek bir şey vardı, ve o da gitmişti. Ama belki...
Eğer o gitmemiş gibi düşünürse, ağlamasını durdurabilirdi.
Eğer onu yakında görebileceğini düşünürse, acısıyla başa çıkabilirdi.
Eğer onun yakında döneceğini düşünseydi, kendisini iyileştirebilirdi.
Kız oğlanı unutmak istemedi, sadece acısını. Ve kız bir kalem ve kağıt aldı. Mektupların asla ona ulaşamayacağını biliyordu, ama her bir mektup kızı oğlana daha yakın hissettirdi. Göz yaşları kağıda düştü, kağıtta benekler oluştu. Yazdıkça, Thalia göğüsündeki deliğin iyileşmeye başladığını hissediyordu.
Sevgili, Luke.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Luke'a Mektuplar//Thaluke
FanfictionBu kitap bana ait değildir. Yabancı bir hikayeden çevirmedir. KİTABIN KONUSU: Kitap Thalia'nın, Luke'a yazdığı mektuplar. Her bölümde bir mektup vardır.
