Asker Aşkı"Yavhaz"

1.Bölüm

Hazal'dan
"Hayır!siz ne dersen deyin ben Karabayır'a gittip asker olacağım"dedim abilerime benim askerlik olmamı istemiyorlar ama ben onlardan çok daha inatçıyım ve oraya gidip asker olacağım.
Buğra:Hazal canım kardeşim biz senin iyiliğin için gitmeni istemiyoruz.
Batu:Evet kardeşim sen orda yapamayabilirsin bazen çok zorlu şartlar altında ve çalışacaksın belki bir kaç gün hiç uyumayacaksın çok zor operasyonlar olacak. 
"Hayır abi ben oraya gidip asker olacağım ve annem kanı yerde kalmayacak hem ben vatanım için her şeyi yaparım uyumayacaksın deseler uyumayacağım bu operasyon çok zor geçecek şehit olma riskiniz var deseler ben yine de giderim o operasyona, vatanım için gözümü kırpmadan ölürüm lütfen sizde beni anlamaya çalışın ben annemin intikamını alacağımız kayıp kardeşimi bulacağım "dedim abilerime annem seni bizi izliyordu sadece ona kalsa ölsem umrumda olmaz.
Batu:Ölmüş bir kadın onun intikamını nasıl alacaksın?Elinde yararlanacağın hiç bir şey yok sadece bunun babanın yaptığını biliyorsun peki ya hayal meyal hatırladığın kardeşin oldu nasıl bulacaksın?
Abimin bu dediklerine çok üzülmüştüm gözümden bir damla gözyaşı aktı ve ona ağlamaklı bir ses tonuyla
"Gerçekten böyle mi düşünüyorsun?"dedim
Batu:Şey Hazal bak ben öyle demek istemedim
Hazal:Ben ne demek istediği şimdi anladım
Buğra:Hazal yanlış anlıyorsun  bir dinle
Hazal:Merak etme abi ben ne demke istediğini çok iyi anladım neyse uçağı kaçırdığım için ben otobüsle gideceğim haberiniz olsun belki merak edersiniz
Zeynep:İyi tamam git bir daha gelemezsin bu eve ona göre
Batu:Anne ne diyorsun sen!
Buğra:Sen ne dediğinin farkında mısın anne?O seni kızın!
Hazal:Boşverin zaten annem hâlâ beni suçluyor babamızın ölümünden.
Buğra:Çünkü öyle
Batu:Senin ve o adi baban yüzünden
Hazal: Benim hiç bir suçum yok babamızı ben öldürmedim
Ba-Bu: o senin baban değil bizim babamız
"Demek sizde böyle düşünüyorsunuz tamam o zaman kendinize iyi bakın " deyip gittim abimlerin böyle düşündüklerini hiç bilmiyordum ben onları çok seviyorum ama görüyorum onlar beni hiç sevmiyorlar evlatlık olduğum içindir belki de

Şimdi otobüsteyim birden otobüs durdu ve şoför ayağa kalkıp bize silah doğrulttu herkesi otobüsten çıkardı terörist oldukları belliydi otobüste yedi sekiz kişi vardı ayakkabımın alt kenarında küçük bir bıçak vardı tabikide asker olacağım ben şimdi den tedbir almalıydım bir adamım boynunu kestim bir kaç saniye sonra bayıldı diğerlerinin silahları benim üzerimdeydi ve şaşkınlık bana bakıyorlardı bende onları şaşkın iken boynunu kestiğim adamın hemen silahini aldım ve o iki kişiyi vurdum diğer otobüste kalan ise kaçtı, çığlık sesleri vardı Allah'tan eğitim almıştımda adamları vurabildim abimlere şehir dışına okulda eğitim gördüğümü söylüyordum dışarı çıktık herkes çok korkmuştu ama ben o kadarda korkmamıştım sonuçta asker olacaktım ve cesaretli olmam gerekli

Şuan hiç bilmediğimiz bir yerdeyiz herkesin telefonları ve
çantasındaydı bu yüzden kimseyi arayamadık benimkini de şarjı bitmişti bir teyze
"Ben artık dayanamıyorum yürüyecek halim kalmadı siz gidin" dedi bende hemen
"Olur mu hiç öyle?"deyip onu sırtıma aldım elimde ise bir silah tabiki ayakkabımın alt kenar kısmında küçük bir bıçak hâlâ vardı. Biz yürürken birden bire bir araba geldi silahımı onlara doğru tuttum daha sonra onlar arabadan indiğinde üniformalarından anlamıştım ki askerlerdi ardından Mücahit'i gördüm aynı yerde eğitim almıştık ve eskiden bizim mahalledeydi ama diğerlerini tanımıyorum.Mücahit yanıma geldi
Mücahit:Senin burda ne işin var?Nasıl oldu bu?
Sırtımda ki teyzeyi yavaşça bıraktım
Hazal: Karabayır'a geliyordum sonra işte bir şekilde teröristler geldi şimdi anlatmanın sırası değil herkes çok yoruldum saatlerce yürüyoruz.
Mücahit: Merak etme onların için araba şimdi gelecek
Ardından mavi gözlü birisi konuşmanız bittiyse bizi onla tanıştır
Mücahit:Şey komutanım tabi kusura bakmayın bu Hazal bizim time katılacak
Herkes benim asker olacağımı duyunca çok şaşırmıştı ama bence bunda şaşıracak bir şey yoktu kadınlarda askerlik yapabilirlerdi neyse asıl konuya gelelim biz ben içimden konuşurken yine o kişi benim yavuz dedi sonunda ismini ögrendim daha sonra devam etti bunlarda sırasıyla diğer kişilerle tanıştım sonra bir araba geldi ve diğer kişileri götürdü daha sonra biz arabadan bindik on beş dakika sonra falan Mücahit'in telefonu çaldı