Chapter 6: We Are Friends, That's All We'll Ever Be
Dane’s POV
I was already on my way to the School Building when someone called me, “DANIELLE!” who could it be? siguro si Josh, pero hindi Danielle tawag niya sa aken eh, Dane na sa pagkaka-alam ko. I turned my back to see who he may be. Nakita ko si Kyle nag-wave saken.
Kyle: Tara! sabay na tayo umakyat.
Dane: Sure, No Problem!
Nakarating na kami sa 3rd Floor. Pumasok na kami sa room. In a few minutes dumating na ren yong teacher namin. Lesson Proper na kami, tapos na kasi yong orientation. Nag-discuss si Ma’ am Roxas, nakinig naman ako ng mabuti. Kaso parang si Jared hindi masyado, medyo disturbed siya. Hinde ko alam kung bakit. Ang ingay nga niya eh, madalas tuloy siyang na s-special mention. Nong Lunch sabay na rin kami kumain.
Kyle: Tara! Cafeteria tayo!
Dane: Sige, matagal-tagal na ren akong di nakakapasok dito.
Kyle: Talaga? Eh kahapon lang may pasok tayo ahh!Di ka kumaen?
Dane: Yup! Oo nga, kumaen ako, sa labas nga lang.
Kyle:Ahh kaya pala na-late ka sa next subject natin after lunch kahapon.
Dane: Mm-Hm!
Nakarating na kami sa Cafeteria.
Kyle: Pila na tayo habang konti palang tao.
Dane: Oh Sige!
Kyle: After you.
Dane: Wow, gentleman. HAHA!
Kyle: NAMAN!
Umorder na kami ng lunch namin tapos umupo sa vacant seats. Nagkkwentuhan lang kami habang kumakaen.
Dane: Sa palagay ko, kailangan na natin bumalik ng room, malapit na ren yong time eh.
Kyle: If you say so.
Nakarating na kami sa room namen, wala masyadong nangyare, ng-lesson din yong teacher namin, kaso nga lang medyo boring. Pero nakinig pa ren ako, kailangan eh.
Teacher: Ok, Class Dismissed!
Nagsilabasan na yong mga classmates ko after kami i-dismiss ni Sir Jake. Konti nalang kami natira sa room, including Kyle and I. Paglabas namin ng room, sinilip ko yong kabilang room, wala ng tao. WOW! That was fast. Bumaba na rin kami ni Kyle at dumiretso palabas ng School Building. Nagpaalam na rin ako kay Kyle dahil nandyan na yong driver namin.
Dane: Kyle, mauna na ako ahh! nandyan na kasi yong driver naming eh. Sige Bukas nalang ulit, Bye!
Kyle: Sige Sige! Ingat!
Kyle’s POV
Boring araw na to! Linshak! wala naman ako natutunan sa lesson ng mga teachers namin eh! Lagi lang akong na s-special mention! Ba yan! Malas sana tong araw na to eh, medyo sumaya lang dahil kay Dane! HAHA! Kabadingan noh!? Whatever, Masaya ako eh!
Josh’s POV
Grabe! Ang hectic ng sched ko this day! Kailangan ko talagang mag-concentrate sa studies ko, kasi for 3 consecutive years, honor student ako eh, simula sa states pa. Dapat ngayong graduating na ako, di ako mag l-lie low sa pag-aaral ko, kailangan consistent honor student talaga ako. Pero bakit kaya kahit sobrang hectic na yong sched ko, as in siksik talaga, prang may kulang pa ren. AMP! could it possibly be Dane? di ko kasi siya nakita ngayon eh. Badtrip nga eh! medyo nakaka-BV, wala akong inspiration for today. HAHA! KABADINGAN! AMP! Owell, there’s still tomorrow.
BINABASA MO ANG
Back To Where It Started, Back To You
Teen FictionJosh is an 18 year old boy who grew up in America, but decided to stay in the Philippines for him to be able to be independent. He was in 4th year High School when he met a girl named Dane. Love came their way as well as struggles. Would they be tog...