Nachten in Italië

Hoofdstuk 4

Het verbaasd me elke keer als ik zijn spotify cijfers bekijk een half miljoen luisteraars per maand, meest beluisterd in: USA, Belgium and Italy. Ik ben trots als ik lees waar hij nu staat in zijn muziek carrière. Menos, dat is zijn artiesten naam nu draait vanavond op de fuif en laten we zeggen dat ik zeer beschaamd ben over het feit dat het me toch enkele minuten heeft geduurd voordat ik door had voor wat dat woord stond.

Ik heb echt zin in vanavond, het zal de eerste keer zijn dat ik hem live hoor na al die jaren en Marie en Lenn komen ook zeiden ze. Hun reactie toen ze hoorden dat hij draaide was echt mooi, ze blijven ook bij mij slapen s 'avonds want als ze de avond nog moeten terug reizen naar gent word dat zeer moeilijk. Ze konden het moeilijk aan hem vragen aangezien ook zij geen contact meer hebben met hem, ze vertelde me dat Nine ook geen contact meer had met hem. Ik weet niet of ze komt vanavond, op facebook stond ze op misschien dus wie weet komt ze toch nog altijd.

Voor het feest vanavond moeten de podiums nog worden in gekleed, de techno moet nog vol gestoken worden met bamboe die we in de vorige weken zijn gaan halen in verschillende plaatsten hier in onze gemeente. Ik wist niet dat bamboe zo vaak voorkwam in mensen hun thuis, we hadden gevraagd in een groep van "je bent van ... als" en daarop hadden veel mensen gereageerd dat ze het met veel plezier aan ons gunden zolang we er maar zelf achter kwamen en het zelf afkapten natuurlijk. Nooit gedacht dat dat een van de zwaarste taken ging zijn van het op zetten van dit gehele mini-festival.

Op dit moment zit ik met rowan onder de grote shelter waar vanavond de techno muziek zal gespeeld worden. We zijn bezig met de bamboe achter de planken te plaatsen, eerst waren we met een 5 tal mensen maar die gingen allemaal een voor een weg dus toen waren we nog alleen. "Ik denk dat mensen ons niet zo leuk vinden." Rowan die aan de berg met bamboe stokken stond kwam naar me toe met een nieuwe tak, "correctie Elin, ze vinden jou niet leuk, mij vinden ze geweldig."

Ik ken hem nu al een 3 tal jaar, maar eerst kende ik zijn beste vriend Brent. Brent en ik waren aan de praat geraakt toen we hout moesten halen op een kamp waar de gidsen en jong-gidsen samen naar toe gingen. Dan aan het kampvuur ging het gesprek door en kwam ik zo ook in gesprek met Rowan die toen naast hem zat.

Ik sloeg hem met een takje tegen zijn schouder, waarop hij zich weg trok van mij en zichzelf klein maakte. Veel kleiner kon niet aangezien hij even groot is als ik zelf. Wat hij zij moest je opnemen als een grapje, hij meende het niet. Nu ik erover nadenk heb ik nog nooit echt een goed gesprek gehad met hem het was altijd aan het lachen.

Terwijl ik met Brent altijd al goed heb kunnen praten over alles in het leven. Hij was veel volwassener in zijn geest dan zijn beste vriend ooit zal zijn, maar ze compenseren zich steeds aan elkaar. Waar Brent serieus is zal Rowan altijd meer kunnen lachen met anderen. Maar toch is Brent de socialere van de twee en is Rowan zeer verlegen. Behalve bij mij, wij kunnen echt goed dom doen met elkaar zonder daar een echte verklaring te moeten over geven.

We werken door aan de inkleding van de dj-booth tot deze klaar, het ziet er leuk in. Tussen de bamboe steken er hier en daar kleine lichtjes die vanavond hopelijk voor wat sfeer zullen zorgen.