He's the one that got away

Two

Althea's POV

Ive waited him to say Joke after he said those three words that will defenitely affect all my senses but unfortunately he didn't.

Good thing, dumating bigla si Papa kaya hindi ko na kailangang mag-isip pa para makawala sa sitwasyong yun.

And here i am, bothered.

I sat down on my bed para tignan ang phone ko. Alas-dos na ng madaling araw, Oh God. Gusto ko ng matulog pero ayaw ako pagbigyan ng mga iniisip ko.

Nakita kong may three messages ako at sandali akong natigilan dahil galing ito lahat kay Jacob.

Huminga ako ng malalim at minabuti ko na lang basahin. "Hey Thea, alam kong nagulat ka sa sinabi ko pero i mean it. Mahal kita, nuon pa pero ayokong mawala kung anu mang frienship meron tayo kaya pinigilan ko pero hindi ko na kaya Thea." basa ko sa una niyang text

"Sumama ako kila Mommy sa states dahil gusto kong mag-isip, at gusto ko na ring mawala anuman yung nararamdaman ko sayo. I tried Thea, i really tried hard to stop my feelings pero walang nangyare. Althea, are you willing to take a risk ang be my girl?" tears streaming down my face as i read his second message.

"Thea, i know this is insane pero it's better now than never, i'll wait for your answer tomorrow night at my Grandfather's birthday. Ano man ang magiging sagot mo, tatanggapin ko. I love You Althea."

Lahat ng binasa ko ay pinaprocess pa ng utak ko. Hindi ko alam kung totoo ba ang lahat ng to? Na nangyayare talaga to?

Nakakatawa lang isipin, five years ago sinabi ko sa taong pikamamahal ko na may iba akong mahal kaya naman mula nuon hindi ko na siya muling nakita pa. At yung lalakeng dinahilan ko ay hanggang ngayon, hindi niya ako iniiwan at kanina lang nagconfess ng pag-ibig sa akin. How ironic ng buhay.

Hindi ko ito plinano. I was too damn thankful dahil may isang Jacob na laging umiintindi saken pero i was too blind and too stupid para hindi maisip na hindi ito mauuwi sa ganito. Sino nga ba niloko ko. Jacob never had a serious relationship, he always had a flings but nothing serious. He's been my bestfriend, a father sometimes, and a brother most of the time.

Dahil sa sobrang pag-iisip, hindi ko namalayang nakababa na pala ako ng kitchen. Ano bang nangyayare saken?

Kumuha ako ng malamig na tubig mula sa pitchel para mainom ng biglang may nagsalita mula sa likod ko.

"Sino ka?"

Sa gulat ko, muntik ko ng mahulog ang pitchel na hawak-hawak ko. Tumalikod ako para makita si papa na kapapasok lang din ng kusina.

"Pa, papatayin mo ba ako sa gulat?" i asked pagkatapos ko uminom ng tubig.

"Sino ka nga?" Hindi ko alam kung anong trip ng papa ko.

"Papa naman e. Wala ako sa mood." i said then umupo sa stool mula sa kitchen counter.

"Eto naman, ang KJ." Totoo ba to? Parang bata ang papa ko. "Bakit ang aga mo nagising princess?" tanong niya na umupo na rin sa tabi ko

"Wala pa, hindi lang po ako makatulog ng maayos." i reasoned out kahit ang totoo ay hindi pa talaga ako natutulog.

"Oh come'on. You can't fool me my princess. Alam kong hindi ko nasubaybayan ang paglaki mo dahil sa ibang bansa ako nagtratrabaho pero anak kita. I know you very well." he said habang hinahaplos ang mga kamay ko

Tinignan ko lang si papa na nakangiting nakatitig din saken. Oh, how i missed this man.

"Wala to pa, don't mind me."