O kasabaya gitmek için hazırlanıyordum.İşlerim bittiğimde evden çıktım.Son kez gitmeden önce beni yıllar önce terk eden annemin ziyaretine gittim.Yani mezarlığa...Ezberlediğim yollardan hemen geçtim ve geldim.
J-Ben geldim anne.Seni çok özledim.Kokunu, sesini, sarılışını hatta tartışmalarımızı bile özledim anne.Niye beni yalnız bıraktın.Koskoca dünyada bu küçücük Nini'ni neden yalnız bıraktın? Merak etme anne kim bilir belki de çok yakında buluşabileceğiz.Şimdi gitmem gerek gene geleceğim,o zamana kadar elveda.
Son kez anneme bakıp yola koyuldum.Kağıtta yazana ve araştırdıklarıma göre kasaba yaşadığım yerden çokta uzak sayılmazdı.Oraya giden hiçbir otobüs veya taksi olmadığı için kendi arabamla gidecektim.
Arabamı çalıştırdım ve neredeyse 1.30 saat sonra oradaydım...Adonis...Arabayı park ettim bundan sonra araba için yol yoktu.Etraf yosun tutmuş, yıkılmış küçük evler ve en korkuncu hayvan ölüleri...Sessizce yürümeye başladım tek bir insan bile görünmüyordu.Giderken ağacın arkasından beni izleyen birini gördüm ve ona bakmamla kaçması bir oldu.Tek görebildiğim suratını kapşonuyla kapamış olmasıydı aynı o genç gibi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
~•αdoɴιѕ~• тαeɴɴιe~•
AcciónJ-Neden bunu yaptın? T-Zorundaydım J-Kalbimi kırdın T-Üzgünüm J-Beni kaybettin T-Pişmanım J-Elveda tekrar elveda T-Elveda kelebeğim tekrar elveda Peki bu gerçekten bir veda mı? Yoksa her veda bir merhaba mı?
