Karanlık Kız

6.Bölüm

( Medya ; Ediz )

" Ediz "

.... 🥃 ....

İçeri girdiğimizde ter ve sigara dumanlarının boğucu bir sis tabakası halinde etrafımızı sarmasıylan birlikte koridordan sağır edicek şekilde  ve gittikçe daha da artan müziğe doğru ilerlemeye başladık .

Koridorun sonundan birbirinle neredeyse iç içe geçmiş kalabalığın arasından zorda olsa geçip boş bi locaya oturup etrafıma göz gezdirdim deli gibi dans edenler kenar köşelerde çiftler , ilk gelişim değildi tabikide bara ama öyle çok fazlada uğramışlığım yok tur babam da disiplinli bi adam olduğundan annem öldükten sonra da daha bi üstüme düşer olmuştu pek farkettirmeme ya çalışsa da o da gündüzleri şirkette çalışıp geceleri de televizyonun başında maç ve ya haber izleyerek ya uyuya kalır ya da düşünürdü 9 sene geçmişti annem hayatımızdan kayalı artık babamın da yeni bi hayata yeni bi sevgiye ihtiyacı vardı ve bunu çok iyi görebiliyordum annemi ne kadar sevdiğini de biliyordum ama kabullenmesi lazımdı ve bu aralar da fazla düşünceli oluyordu her gördüğümde dalmış oluyordu merak etsem de sormuyordum

Omzum da hissettiğim ağırlıkla düşüncelerimden sıyrılıp Emre ya döndüm soru dolu gözlerini boşverip asıl konumuza hatırladım

" ee , ne göstericeksin bana "

Emre geçiştirdiğimi anlayıp fazla üstelemeden çenesiylen barın olduğu yeri işaret edip bakışlarını oraya kilitledi  " daha gelmemiş biraz daha bekleyelim "

Oflayarak arkama yaslan dım " biz kimi bekliyoruz ki zaten onu söyle bari " Emre ayağa kalkarak ellerini birbirine vurup bana döndü " sadece biraz bekle , bu arada da ben bişeyler alıcam istermisin ?"

Elimi savuşturup " farketmez " dediğimde dans eden kalabalığın arasından bar kısmındaki dövmeli barmene doğru ilerlemeye başladı

Oturduğum yere iyice yayılarak kafamı arkaya atıp gözlerim kapattım ses fazlasıyla gürültü yapıyordu

4-5 dk sonra dizimin üzerine koyduğum ayağım dürtülünce gözlerimi açıp kafamı kaldırdım Emre elindeki tahminen viskiyi bana uzatıp " al " dediğinde bardağı elinden aldım

Viskimden bi  yudum alıp etrafı izlemeye döndüm ama aklımın bi kenarında o vardı gördüğümden beri aklımın bi kenarında hep duruyor ve asla çıkmıyordu

Ben bunları düşünürken bardağım dibine varmıştı neredeyse bayağı dır içmiyordum aslında fazla da içen bi insan değilim dir zaten , babam ın katı kurallarından dolayı .

Yanımdaki Emre'ye döndüğümde ne zaman geldiğinden bi haber olduğum sarışın bi kızlan konuşurken yakaladım ne ara gelmişti bu kız ya
Başımı iki yana sallayıp düşüncelerime geri döndüm .

Kolumdaki saate baktığımda yarım saate yakın geçmişti zaten hala burda ne işimiz olduğunu da anlamış değildim

Emre'ye dönüp baktığımda yanındaki kızın kulağına eğilmiş bişeyler dedikten sonra geri çekilince kız ayağa kalkıp  bacaklarındaki minicik etekler kıvırta kıvırta kalabalığa karıştı , Emre kızın gidişini takip ederken birden kaşları çatılıp gözlerini dikkatlice bi yere kilitleyince ne olduğunu anlamak için baktığı yere bakınca gördüğüm kişilerlen şaşırmıştım

Bizim sınıftaki Oğuzhan ve Burak yani Rosemaria nın arkadaşları ve yanlarında 5-6 kişi daha vardı birden dürtülünce yanıma Emre'ye döndüm

" bak sana dediğim çete " " bir kişi eksik değil mi sence " diyip Emre'ye baktığımda o da onaylar şekilde kafasını sallayıp " evet , onu bende anlamadım .. normalde hiç ayrılmazlar" pek normal kızlara benzemese de " şimdi evdedir herhalde bu saatte nerde olucak başka"

Emre dediğim  şeye alaycı kahkaha sını atıp omzuma hafiften vurudu " ah kardeşim , sen öyle san kızın gece  gündüz diye bir ayrımı yok ki kızın hayatı dümdüz , bu gördüğün çetenin de başı , hepsi Rosemaria ne derse onu yapıyor " başımı sallayarak Emre'ye baktım " niye ki ?" Kaşlarını kaldırıp anlamadığını belli eder bi şekilde bana baktı " orayı bi çetededekiler bi de Allah biliyor "

Emre karşıya bakmaya devama ederken arkasına yaslanıp sırıtarak bana döndü " bak senin ki de geldiii , iyi insanmış "

Kaşlarımı çatarak Emre'ye baktıktan sonra dediği yere dönünce görebilmiştim kendisini , sabahki kıyafetleri vardı üzerinde ama bi şey fazlaydı o da parmak boğumlarında ki kurumaya yüz tutmuş kan lekeleri " ellerine ne olmuş " Emre nin de düşünceli sesi ile " bilmem " diye konuştuğunda endişelenmiştim

Rosemaria arkadaşlarının yanına doğru ilerlerken Emre'ye dönüp bacağını dürtüp " kalk hadi bizde gidelim ne olduğunu öğrenelim " "nasıl öğrenicez ?" " ne biliyim gel bar taburelerinin oraya gidelim duyarız belki "

Emre de kafasıyla onaylayıp " tamam" dedi

Bar taburelerinin oraya gidip yan bi şekilde oturup Emre'ye döndüm Emre de dikkat çekmemek için barmene bi viski söyleyip bana döndü sesler gelmeye başlayınca hafiften yan dönüp Rosmaria yı bakış açıma sokmuştum

Rosemaria bar tezgahının iç tarafına geçmiş bardağa su doldurmuş içiyordu onların çetesinden bi çocuk da tezgahın öbürkü tarafına geçip Rosmaria nın elinde ki bardağı alıp tezgaha koydu kim lan bu Rosmaria nın kollarından tutup kendine çevirdi "miniğim ellerine ne oldu ?"

Miniğim !

Miniğim mi !?

karışmış olan kafamlan Emre'ye döndüm " sevgili mi bunlar " o Arada Rosmaria nın sesini duyunca Emre'nin cevabını beklemeden hafiften o tarafa döndüm " bir şey yok Edis " "nasıl birşey yok , görmüyormusun ellerin hep patlamış kimlen kavga ettin ?"  Rosmaria oflayıp öbürkülerine de bakıp " tamam anlatıcam ama durun şu ellerimi yıkayıp krem alıp geliyim " diyip önündeki çocuğun kollarından sıyrılıp iç taraftaki bi kapıdan geçerek kayboldu  .

Emre'ye döndüm Emre de ne demek istediğimi anlayıp bana yaklaşıp konuşmaya başladı " Rosmaria burada çalışıyor barmen olarak ama Edis len sevgili ler mi onu bilmiyorum , tek şunu biliyorum içlerinde de en yakın ve samimi olduğu kişi o , galiba çocukluktan beri tanışıyorlarmış "

Anlamadığım bi şekilde bi duygu kaplamıştı içimde öfkeye benzer  ,tezgahın üstündeki bana ait olan bardağı alıp hızla  kafama diktim.

Neydi bu içimdeki beni boğan duygu kıskançlık mı ?

...........

! Beğenip yorum yapmayı unutmayalım .