12.Bölüm

2.2K 132 118
                                    





                        "    Davet    "

                           .... 🌵 ....

Kulağıma doluşan buğulu konuşma sesleri ile gözlerimi açabilmiştim hafiften,

Başımı yastıktan kaldırıp seslere dikkat kesildiğimde aşağıdan geldiği anlaşılıyordu büyük ihtimalle kalkmıştı bizimkiler,

Başımlan birlikte vücudumu da tamamen kaldırıp yatakta oturur pozisyona geçmiştim , komidinin üzerindeki telefonuma uzanıp saate baktığımda 1 'e geliyordu daha planı kurup 8 de davete gitmemiz gerekiyordu umarım istediğimiz sonuca erişebilirdik.

Ellerimi başıma götürüp hafiften masaj yaparak yataktan kalktım , odanın çıkışına ilerleyip hemen karşıdaki kapıdan girip lavabo da elimi yüzümü yıkayıp tekrar odaya geçip yatağın üzerindeki telefonumlan birlikte merdivenler yönelip salona geçtim.

" Günaydın "

Yiğit ve Oğuzhan'dan da aynı karşılığı alıp koltuğa oturup etrafta göz gezdirdiğim de başka kimseyi göremeyip Yiğite döndüm.

" Bizimkiler nerde ? "

Yiğit 'in kafası bana dönerken Oğuzhan telefonunlan oynamaya devam ediyodu.

" Ediz mutfakta olucaktı sağ olsun bizim yaşamımızı düşünen tek o , öbürkü beyfendilerin işi varmış sanırsın holding sahipleri ."

Başımı anladım anlamında sallayıp ayağa kalkıp mutfağa yöneldim ,
Kahvaltılıklar masaya dizilmiş Ediz 'in arkası dönük Tezgahta bişeyler yapıyordu , yanına ilerleyip belimi tezgaha yaslayarak Ediz 'e döndüm salata ve domates leri doğramakla meşguldü.

" Kolay gelsin. "

Ediz saniyelik kafasını kaldırıp yüzme bakıp tekrar işine döndüğünde kafasını sallayarak eklemişti

" Sağol. "

Hafiften tebessüm ederek ben de kafamı sallayarak öyle çok dikkat etmeden doğradığı salataya bakarak merak ettiğimi sordum.

" Plan ne? "

Bi an duraksayan elleri tekrar salatayı doğramaya başlayınca hafiften bi iç çekip yukardan dolaplardan bi tabak alarak kesme tahtasının üzerindeki salataları tabağa doğru kaydırarak dudaklarını araladı.

" Plan basit , ikimiz sahte kimliklerlen içeri giriyoruz Ateş ise herhangi bi olaya karşı hemen davet olan binanın arkasındaki sokakta arabada hazır beklicek. "

Ediz 'in cümlesinin arasında açılan dış kapının sesi ile çocukların sesi çoğalarak mutfağa girmeye başlamışlardı .

" Sahte isim derken ..içeri davetiyesiz giremeyiz ya anlarlarsa? "

Onlardan gözlerimi alarak Ediz 'e yönelttiğim soru ile ellerindeki doğranması biten tabaklara yerleştirdiği domates ve salatalarla tezgahtan ayrılarak masaya yönelip ellerindekileri bırakıp bana döndü.

" Gel , kahvaltını yap sen ve bu ufak şeyleri düşünme onları ben hallettim anlamaları imkansız . "

Başımı sallayarak masaya yönelip Burak 'ın yanındaki sandalyeye yerleşerek tekrar Ediz 'e döndüm.

Karanlık Kız Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin