Kader'le savaş

4.bölüm Teyzemi kurtar.malıyım

Hastaneye gitmek için taksiye atladım. Hastaneye vardığımda teyzemin yanına koştum. Doktorlar benim odaya girmeme izin vermedi. Doktorlardan teyzemin yoğun bakımda olduğunu öğrendim. Bir kadın yanıma geldi ve benim bakıcım olduğunu söyledi. Ve tabiki bana gerekli belgeler'i de gösterdi. Ben eve gitmek istemiyordum. Teyzemin yanında kalmalıydım. Onun yanında kalıp ona destek olmalıydım. Hastaneden biraz uzaklaştıktan sonra kadına çelme taktım ve hemen bir arabanın arkasına saklandım. Kadın beni bulamayınca hastaneye doğru koştu. Bende bundan yararlanıp taksiye atladım. Teyzemin villasına koşarak girdim. Koşarken Edward ın beni gördüğünü fark ettim. Ama hiç ona bakmadım. Bütün kapıları en son kilidini kadar iyice kilitledim. Sabah servise binerken polis arabasının bizim evin önünde vardığını sezdim ve hemen servise binerek oradan uzaklaştım. Okulda kibarlık gereği Edward a'Günaydın''dedim. Bana dik dik baktı. Servise bindiğimde  artık teyzemin evine gidemiyeceğimi bildiğim için şoförü evin yakınında durdurdum.  Teyzemin cüzdanının içindeki tüm paralarla otele gittim. Yarın Teyzemi görmeliyim. Teyzem okuldan çok daha önemli. Sonraki gün teyzemin yanına gizlice gittim. Doktorun dediğine göre teyzem iyileşmiş. Koşarak teyzemin yanına gittim. Teyzem ayağa kalkmıştı bile. Ona kocaman sarıldım. Londra'da başıma gelmedik şey kalmamıştı. Anne, babamı özledim. Onlarsız hayat çok zor. Ne yani pes mi edecektim.