Vampire Manor

Epilogue

Sa pagmulat ko ng mata, maliliwanag na sinag ng araw agad ang bumungad sakin. Hindi pa man ako nakakapasok ay naiiyak na ako.

They should have think an alternative way.

Bumukas ang naglalakihang pinto, sakanya agad unang dumapo ang tingin ko. Hindi ko maiwasang hindi sya tingnan ng masama.

But I can't blame them, they only want the best for me.

Isang hakbang, tumayo silang lahat. Yumuko ako dahil sa pangalawang hakbang ay pumalakpak sila. Tumulo ang luha ko sa pangatlong hakbang.

But, is this what I want?

Pang-apat na hakbang, nilapitan ako ni Samantha at niyakap. Panglimang hakbang, si Audrey at si Angel sa pang-anim na hakbang.

No!

"I don't want this, Khouro." Bulong ko nang sa pangpitong hakbang ay sya ang lumapit at nilahad ang kamay nya. Matamlay syang ngumiti at kinuha ang kamay ko at nilagay sa braso nya.

"I'm sorry," bulong nya na sa huling hakbang ay nasa harap ko na sya. Tiningnan ko si Khouro at niyakap. Mahigpit na parang hindi na kami muling magkikita.

"Love you, brother." Nginitian ko sya bago tiningnan ang lalaking nasa harap namin. Bumuntong hininga na lang ako at pinilit na ngumiti din sakanya.

"I'm sorry." Bungad nya kaya mas lalo akong naiyak. Tinanguan ko na lang sya at niyakap. "I'm sorry I can't protect you." Dagdag nya habang hinahagod ang likod ko.

"I understand," tanging sagot ko at humiwalay sa pagkakayakap, "I am a free-spirit badass, I was born to be reckless and ready." Pinunasan ang luha sa pisnge. "Let us do this, Papa."

---

Pang-ilang buntong hininga ko na ba 'to?

Muli, bumuntong hininga ulit ako at yumuko sa lamesa. Kasalukuyang nasa ballroom ng palasyo, may mga sumasayaw sa gitna at may iba ring kumakain. Yung iba naman ay may mga sariling mundo, gaya ko.

"Congratulations, Princess." Mabilis na inangat ko ang ulo at nginitian ang bumati. Pang-ilang bati na rin ba yan? Hinawakan ko ang nakapatong sa ulo ko at kinuha upang makita ng maayos.

"Bakit kasi atat ka?" Tanong ko sa hawak. Para lang syang headband na gawa sa silver, pearls at diamonds, ganon lang sya kasimple pero elegante dahil binalutan ng ginto ang mga perlas. "Hindi kaya ako mamatay sa sangkatutak na dyamante dito?" Sinusuri ko ang hawak ng may nalaglag na dyamante sa lamesa, nagsalubong ang kilay ko at binalik sa ulo ko ang hawak at hinawakan ang dyamante sa lamesa, kasing laki at nipis lang ng hairpin.

Where the heck does this came from?

"Ah!" Daing ko ng madaplisan ang daliri ko, napatayo ako at nabitawan sa lamesa ang dyamante. Tumingin ako sa taas at nanlaki ang mata sa nakikita. Mga nagsisilaglagang dyamante, parang umuulan sa loob ng dyamante sa loob ng ballroom.

"Kyaaaa!" Ang daming nagtitilian kasabay ang malalamig na hangin. Pagtingin ko ay puro abo na ang marmol na sahig. Ang iba ay nagsisilaho at napapaluhod ang ibang natatamaan ng matutulis na dyamante.

"Ase!" Nilingon ko ang tumawag sakin at nakita si Angel na tumatakbo sa direksyon ko. "Umalis ka dyan!" Imbes na sundin ay tumingin pa ako sa taas. Nanlaki nalang ang mata ko at napako sa kinatatayuan.

Fck!

"Baliw ka ba?! Sabi kong umalis ka, tumayo ka lang!" Sigaw sakin ni Angel at pagmulat ko ay nakitang nakapatong sya sakin habang hawak ako sa magkabilang balikat. "Stay safe, and alive, Azora." Mahinahon nyang sabi at ngumiti. Kinunotan ko sya ng noo pero tumulo na lang ang luha sa mata nya.