عشق الزين

الفصل 29

الماذون : بارك الله لكما وبارك عليكما وجمع بينكما فى خير.
سعاد بدموع : مبرووك يا ولاد عقبال ما اشوف ولادكوا .
سارة : حبيبتى ليه بتعيطى .
ليليان : دى اكيد دموع الفرح يا سارة .. عقبال الليله الكبيرة.
سامر بهيام وهو بيبص على ليليان : صح عقبال الليله الكبيرة .
زين بحدة : ليليان يالا احنا.

سامر: لا والله هو انت كل مرة يا بشمهندس تمشى ومنلحقش نشبع منكوا .
زين : نعم تشبع مننا ازاى ياعنى .
مراد بهمس : قولى لاخوكى يهدى شويه ... علشان زين ممكن يتحول زومبى ويموتنا دلوقتى.
سارة بهمس ': اقول لاخويا يهدى ليه عمل ايه ؟.
مراد : ولا حاجة يا بييى ..... خليكى نايمه فى العسل.
زين بحدة : يالا يا ليليان ... خلينا نروح .

ليليان قربت من سارة تسلم عليها : حبيبتى انا هامشى .... حاولى تبقى تجيبوا مراد وتيجوا تقعدوا عندنا شويه.
سارة : اشطا كلمتى زين فى حكايه التدريب اللى حكتلك عنها ولا لاه .
ليليان : لا ..لسه هاكلمه ...ربنا يستر بقا .... ويوافق .
سارة بخبث : استخدمى اسلحتك هايوافق على طول .
زين : ليليان يالا .

( زين وليليان مشيوا والبيت كله بقا فاضى ومبقاش موجود الا سارة واهلها ومراد ).
مراد : ممكن يا عمى اخاد سارة ونخرج شويه .
سامر : لا مش ممكن .
عبد الله : خدها يابنى هى دلوقتى بقت مراتك ... بس مكتوب كتابكوا وبس .
مراد : متخفش فاهم فى الاصول كويس .. يالا يا سارة غيرى هدومك .

فى بيت الجارحى

ليليان : اخيرا الواحد روح البيت .
زين : مكنتيش مبسوطه فى اليخت.
ليليان : لا والله كنت مبسوطه اوى ... بس مكنتش بنام كويس بسبب الافكار الوحشه اللى فى دماغى .
زين بضحك : قصدك اسماك القرش هههههه‍هه .

ليليان : متضحكش عليا هههههه والله اعصابى كانت تعبانه مكنتش عارفه اتبسط من الهواجس اللى دماغى.
زين : ههههههه‍هههه طيبه انتى اوى يا ليليان.
ليليان : ههه عارفه ... ايه رايك اعمل عصير وناخد كيك ونقعد فى التراس شويه .. الجو حلو اوى .
زين : ماشى يا حبيبى روحى انتى اعمليلى العصير ....وانا هاعمل مكالمه لغايه ماتخلصى .
ليليان : اوك .

زين : الو
:احم ايوا يا باشا .
زين : خير في ايه مبطلتوش اتصال ليه ؟..
: احنل اسفين ياباشا ... بس الراجل اللى حضرتك امرت بحبسه هو وابنه. .. تعبان خالص وابنه مش مبطل زعيق جوا علشان ابوة.
زين : امممم جيبوله دكتور يكشف عليه وفكوة ريحو شويه وانا هاجيلكوا بكرة ... واتوصوا ابنه ..وقولوله صوتوا ميعلاش فى مكان ملك لزين الجارحى .
: تمام يا افندم .

عند سارة ومراد

سارة : ايه دى احنا وقفنا هنا ليه ؟..
مراد : انزلى .
سارة : انزل فين هو انت واخدنى فين بالظبط يامراد.
مراد : هانطلع شقتى .

سارة : انت مجنون ..نطلع شقتك وبتقولها فى وشى عادى.
مراد : هو انتى مش مراتى ؟.
سارة : مراتك ..ماشى ... بس بردوا لا مينفعش اروح شقتك .
مراد : بطلى تخلف .. انا راجل مش عيل وعلى فكرة انا اخاف عليكى من نفسى .. انزلى يالا .
سارة : ايوا ايه سر انك تجبنى شقتك .
مراد : هاتعرفى بعدين ... يالا.
(مراد اخدها فعلا وطلعوا وهى كل الوقت دة مرعوبه من مراد .. لانه مش شخص سهل تقدر تتوقع هو عاوز ايه ... وهو كان حاسس بيها وبخوفها منه ومش هاين عليه يطمنها ).