"Эрхэм хүндэт зорчигчдоо! Хавайгаас Сөүл хүрэх манай шуурхай нислэг газардахад бэлэн болоод байна. Та бүхэн суудын бүсээ зүүнэ үү!" онгоцны чанга яригчаар ийн хэлэхэд би бүсээ зүйв. Учир нь Сөүлийн цаг агаар муудсан бөгөөд энд ширүүн аадар бороо орж нислэгийн зурвасыг халтиргаатай болгож байна. Энэ тохиолдолд онгоц газардсан ч зогсож чадахгүй ямар нэг зүйл мөргөж магад. Хэдий жил хэдэн сарын дараа үхэж магадгүй ч, ямар нэг золгүй онгоцны ослоос болж үхэхийг хүсэхгүй байна.
"Энэ удаад бүсээ зүүж байх чинь. Гэнэт юу болоов?" Тийм дээ. Хэдий сайхан хандсан ч боломжийг алдалгүй намайг ёжлодог нь түүний төрөлх зан байх.
"Би золгүй онгоцны ослын улмаас амь эрстсэн хөөрхий охин гэж бусдаар өрөвдүүлэхийг хүсэхгүй байна. Тиймээс л бүсээ зүүж байна" би хэлсээр суудалдаа шигдэх аж. Би онгоцыг үзэн яддаг. Учир нь энэ намайг сул дорой бас хөөрхийлөлтэй болгодог. Үүнийг зохиосон эсвэл сайжруулсан хүмүүс нь илүү дээр болгож болоогүй л юм байх даа.
"Энэ чинь яг л би одоохондоо үхэхийг хүсэхгүй байна гэдэгтэй л адил сонсогдож байна." Тэр хэлсээр хүлээж зөвшөрөв. Тийм ээ, би одоохондоо эсвэл хэзээ ч үхэхийг хүсэхгүй байна.
Ямар ч хүн нөгөө ертөнцийн хаалга өмнө ирснийг мэдмэгцээ зугтаахыг илүүд үздэг юм. Гэвч энэ хаалга хар нүх шиг бүхнийг өөртөө сордог нь харамсалтай. Энэ чиний нүгэл хилэнц, баяр баясал, аз жаргал гээд байж болох бүгдийг чинь чамтай хамт өөртөө уусган авдаг. Чи нэг удаа үүнээс мултарч болох ч хоёр дахиа хэзээ ч чадахгүй.
"Хэн ч тэгнэ шүү дээ. Би ч бас хүн. Тиймээс ямар ч зүйл тохиолдсон эцсийн мөчид амьдрахыг хүснэ" би хэлсээр түүн рүү харлаа. Хэдий тэр гаднаа юу ч болоогүй мэт байх ч түүний толгойд хэтэрхий олон бодол хөвж байна гэдгийг нүднээс нь харж байв. Тэр бол өв залгамжлагч. Тиймээс аавд нь ямар нэг муу зүйл тохиолдох үед Тэхён гэр бүл болон компаниа нуруун дээрээ авч явна. Энэ түүнд ахадсан том хариуцлага ч тэр юу ч хэлэлгүй хүлээн авч байна шүү дээ. Тэгэхээр түүнд хэцүү л байж таарна.
Түүний компани нэгээхэн хэсэг болох үйлдвэрийн ажилчид бослого гаргасан. Тэдгээр хүмүүс түүний аавыг гэмтээснээс болж аав нь одоо эмнэлэгт ухаангүй хэвтэж байгаа бөгөөд ээж болон дүү нар нь ч гэрээсээ гарч чадалгүй айдаст автан бүгэж байгааг түүний ярианаас олж мэдсэн юм.
"Тэгэхээр ямар ч хүн эцсийн мөчдөө амьдрахыг хүсдэг гэж чи хэлэх гээд байна уу? Хэрэв тийм бол амиа хорлогсод яадаг юм?" Тэр хэлсээр онгоц амжилттай газардав.
YOU ARE READING
[ᴄᴏᴍᴘʟᴇᴛᴇᴅ] Just One Day |KTH|
FanfictionДараа насандаа чамаар юу юунаас илүү их хайрлуулахыг хүснэ...