Talihli Yıldırımzedeler 🌩️ #Wattys2019

2. Bölüm 📜

Medya: Vinicius Uehara
Şarkı: Lukas Graham - 7 Years (Bu bölümü yazarken dinlediğim ve bölüme uygun gördüğüm duygu yüklü bir parça. Medyaya da ekledim zaten.)

Bir dahaki bölüm bir açıklama gelecek, hikayenin konusu ve eşcinsellik hakkında. Açıklamadan önce söylüyorum. İnsanların seçimlerine kimsenin yargılamaya hakkı yoktur. Bu seçim eşcinsellik olsa bile. Bunu yargılayan kimseler lütfen kitabı okumasın!

Keyifli okumalar

-Çok sevgili yazarınız 🎭

Yağmurlu bir günün sabahına uyandım. Rutin işlerimi hallettim ve yağmurun çekimlere engel olmamasını diledim.

🌈🌈🌈

"Gustavo! sonuncu çekime gireceğiz, seni bekliyoruz!"

"Tamam, geliyorum."

"Çabuk gel!"

Görmeyeceğini bilsem de gözlerimi devirdim ve çıkmak için hazırlanmaya başladım. Bu kampanya çekimi çok önemliydi. Kendimi halka tanıtacağım bu kampanya ile halkın sempatisini kazanacaktım. Parfüm, kozmetik ve giyim şirketleri, bu kampanyaya katılan modellerden birini seçecek ve marka sponsoru olacaktı.

'Kendimi iyi hissediyorum. Heyecan yok. Yorgunum ama belli etmiyorum. Son çekimi bitirip gideceğim. Kendime sert bir kahve yapacağım. Yarın sonuçları alacağım. Ve bu yorgunluğuma deyecek bir şirketi kazanacağım.'

"Çekime son 3, 2, 1,"

"Kayıt!"

🌈🌈🌈

"Çekimler bitti, dağılabilirsiniz!"

Uzun bir 'oh' çektim ve eve gitmek için hazırlandım. Bugün yorgun bir gündu ve benim evde kahve yapacak vaktim yoktu. Sanırım...

Bu fikir ile aniden karar değiştirip Starbucks'a gitmeye karar verdim. Çekimin yapıldığı alandan çıktım ve yönümü evime en yakın olan Starbucks'a çevirdim. Neyse ki çok sıra yoktu. Kahvemi alıp arabaya bindiğimde saatin 09.36 olduğunu gördüm.

Çok yağmurlu bir gündü.

Bu çekimlere engel olmamıştı ama ruh halim içler acısıydı. Yağmurlu günlerden nefret ederdim ve bu tüm gününü yansır, modum düşük çalışmamı sağlardı. Yağmurdan bir kez daha nefret ederek arabamı garaja yerleştirdim ve anahtarı aceleyle çıkarıp arabayı kilitledim. Kahvemi yolda bitirmiştim ve sıcak kahve, uykumu alması gerekirken uykumu daha çok getirmişti. Eve girdikten sonra salonu eş geçip yatak odama girdim ve geç kalkacağımı düşündüğüm için güneşin rahatsız etmemesi amacıyla stor perdelerimi sonuna kadar çektim. Yatağa girdim ve kendimi uykunun bilinmezlik dolu rahatlığına bıraktım.

🌈🌈🌈

Gözüm açılmamak için direniyor ama güneşin rahatsız edici ışığıyla adeta can çekişmemi sağlıyordu. Sanırım gözlerimi açmadan perdeyi kapatabilirdim.'Bir dakika... Sen perdeyi kapatmıştın ki!?' iç sesimin haklılığıyla gözlerimi aniden açmıştım ki kahve mazisi gözlerle karşı karşıya kaldım.

"Vinicius, burda ne işin var?"

"Bugün büyük bir gün, dostum. Fobini yeneceğiz!"

"Ne yani? Beni yemek yemek için mi çağırdın? Gelmeyeceğim ve bir daha samimiyetimize güvenme hatamı kullanıp sana evimin anahtarını vermeyeceğim."
Ben konuşurken Uehara kızarmaya başlamıştı ve ayaklarını yere vuruyordu.