Mga dagli, kwento, tula, at kamalayan ni Juan Am-bot

Hingalo

alas syete kwarenta papauwi mula sa aking trabaho, ng biglang nag ring ang aking cellphone, agad kong dinampot upang sagutin ang tawag..

hello .. sambit ko..

at tumugon ang nasa kabilang linya.

ate bilisan mo nahihirapan na si eduardo, namamaalam na sya...

bagamat sakay pa ng jeep, tila kinakabahan ako sa mga pangyayari, ilang minuto pa ay nakarating na ako sa aking bababaan.

PARA ...! sigaw ko sa tumatakbong jeep.

patalon akong bumaba lakad takbo ang aking ginagawa upang makarating at masaksihan ang mga pangyayari, tagaktak ang aking malamig na pawis. palapit na ako sa aming bahay ilang hakbang na lang, sabay tulak ng pinto, nakita kong tumutulo ang luha ng aking kapatid lumapit ako sa kanya..

anong nang yari ? takang tanong ko.

at nagsimula na ring tumulo ang aking mga luha kasabay ng mumunting mga hikbi.

paalam. sabay ang paglagot ng hininga ni eduardo.

hindiiiiiiii. sigaw ni veronica.

abangan bukas sa iiyak ang mga tala. at rumehistro sa telebisyon ang mga aabangang eksena.