15 haziran 2013
"Madem o doktorlar seni tedavi edemiyor ben nasıl edeceğimi bilirim"
dedi babam.Korku dolu gözlerle ona baktım.Annem hiçbir şey demiyordu.Sanki ruhu çekilmiş gibiydi.
"Yaz tatili boyunca dışarı adımını atman yasak"
dedi.Dolan gözlerimle ona baktım
"Ne olur baba!ben okul boyunca bunun hayalini kurdum lütfen"
dedim.Konuşurken gözümden yaşlar akmaya başlamıştı bile.Babam saçlarımdan tutup duvara çarpmamı sağladı
"Karı gibi ağlamayacaksın bir daha"
ağlamamı kesmeden
"Tamam özür dilerim yapma lütfen"
dedim.
"Ağlamayı kes"
dediğinde.Gözlerimi kapattım.Yaşlar hala geliyordu.Yukarı bakıp yaşları kesmeye çalıştım.Genzimde bir acı hissediyordum.
Babam beni itip
"Odana çık ve gün boyunca orada kal bugün misafirim gelecek ve seni görmeyecekler anladın mı!"
Kafamı sallayıp hızla merdivenleri çıktım.Odama girip kapımı kapattım.Işığı açmaya gerek duymadım.Hava aydınlık olmasına rağmen odam karanlıktı.Evin en kasvetli küçük ve karanlık odasını bana vermişlerdi.
Bir süre yatakta uzandıktan sonra dışarıdan gelen araba sesiyle cama koştum.Kim gelmişti acaba?
Arabadan inen aileye baktım.Bir adam,bir kadın,küçük bir çocuk ve bir de benim yaşlarımda bir oğlan vardı.Çocuğa bakarken bakışlarını yukarı çıkardı.Tam beni görecekken hızla perdeyi kapattım.Perdenin arasından baktım.
Onunla tanışmak isterdim ama yapabileceğim bir şey yoktu.Üzgün bir şekilde çalışma masasının önündeki sandalyeme oturdum.
Deli gibi acıkmıştım ve susamıştım.Babama ve misafirlere yakalanmadan mutfağa gidebilirdim.
Sessizce merdivenleri indim.Salonun olduğu taraf yerine diğer taraftan geçip evin kapısından çıktım.Bahçenin etrafında dolaşıp arka kapıdan mutfağa girdim.Derin bir oh çekip buzdolabını açtım.Bir bardak su içip yiyecek bir şey aramaya başladım.
Adım seslerini duyunca hızla dolabı kapatıp masanın altına girdim.Ayakkabılarından anladığım kadarıyla benim yaşlarımda olan çocuktu.
Birden kafasını eğince onunla göz göze geldik.
"Saklanbaç mı oynuyoruz?"
Korkuyla yerimde sıçrayınca kafamı masaya çarpmıştım.Çocuk gülünce buraya doğru yaklaşan adım seslerini duydum.Çocuğu kolundan tutup masanın altına çektim ve elimle ağzını kapattım.
Kulağına yaklaşıp
"Ben cezalıyım bu yüzden babam insanların beni görmemesini söylemişti eğer yakalanırsam sonum olur"
dedim.Çocuk ağır ağır başını salladı.Mutfağa giren kişinin yine ayakkabılarından babam olduğunu anlamıştım.Korkudan titriyordum.
Babam mutfaktan çıkıp gittiğinde rahat bir nefes aldım.Çocuk kafasını çevirip bana baktı.
"Tanıştığıma memnun oldum ben Umut"
dedi gülümsedim.Tam adımı söyleyecekken çocuğun annesi mutfağa girdi.
"Umut burada mısın?"
dedi.Umut hızla masanın altından çıkıp.
"Burdayım"
dedi.
"Oğlum artık küçük değilsin,liseye başlayacaksın.hala böyle şeyler yapman çok saçma"
dedi.Hala Umut'a kızarlen sessizce yerimden çıkıp bahçeye yöneldim.Sessizce kapıdan girip odama çıktım.
--
Sonunda gece olmuştu.Ufuk arabasıyla gelip
"Atla bakalım yavru"
dedi.Gözlerimi devirip Ufuk'un porsche'sine bindim.Ön koltukta Mert ve arka koltukta da sevgilisi adını asla hatırlamadığım çocuk vardı.İçimde saçma bir korku vardı.
Arabaya oturup yerleştim.
Gitmek istemiyordum.Araba durduğunda sonunda bahsettikleri mekana gelmiştik.Normal ve hoş gözüken bir mekandı.
Rahat bir nefes aldım.Hiçbir şey olmayacaktı...
---------------------------------------------
Hadi bakalım fjndndkdk
Ben bunun konusunu beğendim ya
O kadar özel bir konu değil gerçi
Olsun oy vemeyi unutmayın
💗🌈💛🌈💗
