DIŞLANMIŞ OLAN

KARANLIKTAN GELEN

Shiira

    Tapınakta bulunan kılıçlardan birini aldım
-Akira hazır mısın!
-Hazırım!
Stella elini yavaşça havaya kaldırdı ve elinde küçük bir ateş topu yarattı anlaşılan gücü ateşti,kılıcımı dogrultmamla ateşin yakıcılıgını hissetmem bir oldu burnumun dibinde biten ateş topu beni geriye dogru fırlatmıştı yavaşça dogruldum
Dogrulmamla ikinci bir ateş dalgasını tenimde hissetmem bir oldu bir kez daha savrulmuş oldum bu kadar güçlü bir büyü gücüyle şovalye olmasına şaşmamalıydı ama eksik bir seyler vardı bu saldırıları neden ard arda yapıp savaşı bitirmiyordu
Neden benim kalkmamı bekliyordu bir an kendimi sakinlestirdim ve Stellaya odaklandım ateş dalgasını hemen oluşturamıyordu bir süre beklemesi gerekiyordu bu yüzden beni sürekli itiyordu ona olan mesafemi arttirip kendi icin süre ayiriyordu cok uzun bir sure olmasa da bir dalgadan bile kacabilsem ona yaklaşıp bir darbe indirebilirdim her gün yaptıgım calismalar bosuna degildi çok güclü olmasam da hızlıydım, odaklandım ve bekledim işte ordaydı dalga geliyordu stella saldırısını yaptığı anda bir an her şey yavaşladı az önce çok hızlı gelen ateş dalgası bu sefer bana göre çok yavaş kaldı gözlerimle gelen ateşi takip edebiliyordum tam bana geldigi an yana dogru bir sıçrama yaptım başarmıştım Stella afallamış bir şekilde suratıma bakıyordu fırsat buydu afallamıştı ve bir sonraki saldırısını yapması icin biraz beklemesi gerekiyordu kılıcı iki elimle kavrayip sağ tarafıma aldım ve üstüne hızlıca koşmaya başladım Stella paniklemişti Stellaya yaklaştıgımda ona saldırmak için havaya dogru sıçradım iste fırsat kılıcımla ona havadan bir saldiri yaparak bu savaşı bitiricektim ama farklı bir seyler vardı bir anda kocaman bir alev Stella'nın bedenini sardı ve çok güçlü bir kuvvet beni havada geriye dogru fırlattı ve yürü düstüm gücün karşısında dizlerim titriyordu noldugunu görmek icim kılıcımdan destek alarak biraz dogruldugumda gördügüm şey normal bir güç degildi karşımda ateşten bir efsanevi kuş vardı

Savaş bitmişti kaybetmiştim o kadar çalışma boşuna mıydı sırf şanslı doğdu diye hiç çalışmadan benden daha mı güçlüydü doğuştan şanlı olanların dünyasında ne yapabilirdim ki kalkıp her zaman çalıştığım yere gitmek için ormana doğru koştum kıcı ağaca saplayıp oturdum ve kafamı dizlerimin arasına gömdüm
-Ne o Akira şimdiden pes mi ediyorsun?
Kafami kaldırdığımda karşımda ağacların arasından bana doğru gelen birini gördüm ses bir kız sesiydi hava karardığından dolayı suratını tam olarak göremiyordum sadece kısa saçlı bir kız oldugunu biliyordum ve git gide bana yaklaşıyordu
-Kimsin sen! Ne istiyotsun benden?
Git gide yaklaşıyordu çalıkların arasında yürümesine rağmen adımları hiç ses çıkarmıyordu ve varlığını bile hissedemiyordum
-İstediğin şey güç değil mi Akira.
(A)-Kimsin sen ?
Cevap vermeden üstüme geliyordu hiç konuşmuyordu elimi yavaşça kılıca uzattım mesafeme girdiği an kafasına doğru savurmamla kılıcın suratının yarısını sıyırması bir olmustu ama bir terslik vardı ! Ne kan akmıştı kılıcın kestigi yerden yarasalar çıkmaya başladı ve gülümseyerek cevap verdi

-Ben Shiira.