DIŞLANMIŞ OLAN

İNTİKAM

-Istediğin şey güçlü olmak değil mi Akira?
(A)-İsmimi nerden biliyorsun
-Bu ormanın ilerisinde yasiyorum ve bir hafta önce seni burda çalışırken gördüm azmin hoşuma gidince seni takip etmeye basladım ve en son ki savaşı da izledim
Shiira konustukca beni içine çekiyordu garip bir olayi vardı o konusurken gözlerimi ondan kaçıramıyordum ne kadar korkunç olsa da ondan kaçamıyordum anladığım kadarıyla da çok güçlüydü onla savaşmak bir sonuç vermicekti
Ağzından çıkan her kelime beni daha çok çekiyordu
-Yeteneğin var Akira ve azimlisin sana teklifim benimle gel yaşadığım yere seni daha güçlü yapabilirim senin ustan olabilirim
Eğer konu güçlenmek ise her şeyi yapıcak durumdaydım Shiira'nin teklifini kabul etmekten başka şansım yoktu
(A)-Kabul ediyorum!
Yine suratında o korkunç gülümseme oluştu ve cevap verdi
-Eşyalarını al ve yarın bu saatte burda ol seni almak için burda olucam
Arkamı dönüp yürümeye başladım son bir defa daha ona bakmak için arkamı döndüğümde orda yoktu ortadan kaybolmuştu.
koşarak eve vardım kapıyı tıklattım annemin koşar adım geldiğini duydum kapıyı açar açmaz üstüme atladı
-Nerelerdeydin Akira? seni çok merak ettik
Bu sorudan kaçınarak eve girdim bu konu üzerinde konuşmak istemiyordum.Içeri adımımı atar atmaz annemin o güzel yemeklerinin kokusu burnumu doldurmuştu sofrada babam da vardı sanırım annem onu beninle motivasyon konuşması yapması için zorlamıştı bir şey demek ister gibi duruyordu daha fazla onu zorlamadan ben lafa girdim
(A)-Sorun yok baba ben iyiyim
Yemeklerimizi bitirdikten sonra ayağa kalkıp onlara beni eğitmek isteyen birini buldugumu ve egitim için uzaklara gidiceğimi söyledim ve onaylarını aldiktan sonra odama çıkıp kendimi yatağa attım Stellayla olan kavga beni çok yormuştu nerdeyse her yerim ağrıyordu sonuç olarak bir süre sonra uyuya kalmışım.
Sabah uyandıgımda her gun olduğu gibi kahvaltımı yapıp hazırlandıktan sonra eşyalarımı topladım yanıma kılıcımı alıp yola koyuldum aksama kadar ormanda calışıcaktım sonra da Shiira ile birlikte gidicektim.
Ormana varıp çalısmaya basladıgımda zamanın nasıl geçtiğini anlamadım hemen hava kararmıştı ,kılıcımla çalışırken birden ensemde bir nefes hissettim o an esen
rüzgarla burnuma bir koku geldi o esintiyle gelen koku o kadar güzeldiki sanki ormanda ki her renk çiçeğim o yumuşak ve narin kokusu burnumdan geçiyordu o sırada kulağıma bir fısıltı geldi
-Gelmişsin.
(A)-Shiira beni korkuttun
-Zaman kaybetmeyelim hadi gidelim
Sessizce onu takip etmeye basladım bir süre sonra ormana karıştık
Ilerlerken konuşmaya başladık
-Sovalye olmak istiyorsun ama şovalyelik hakkinda bir fikrin yok degil mi
ben cevabını vermeden anlatmaya başladı
Her yılda bir yaza doğru bildigin üzere her köyde her şehirde 18 yaşına girmiş tüm çocuklar sınıflandırılır şovalye olarak seçilenler sınıflandırıldıktan 3 ay sonra ana şehre gidilir ve ordaki sınavlara girilir sınavdan geçenler resmi olarak şovalye olurlar
Ben artık olamam ama diyerek lafa girdim
-Atladığın bir sey var Akira sınava girmek için şovalye olarak sınıflandırılman gerekmez eğer yeterince güçlüysen her sınıf şovalye olabilir
İşte amacımız bu Akira diyerek devam etti senin 3 ay sonra o sınavlardan geçmeni sağlamamız yeterli
(A)-Peki neden bana yardım ediyorsun amacın ne
Sorumu cevaplamak yerine kafasını bana çevirerek geldik dedi ama ormanın bu kısmı farklıydı ağaçlar kurumuş ve toprak ölü gibiydi tam karşımızda da kocaman bir şato vardı

Dayanamadan sordum
(A)-Shiira nasıl burayı hiç bir şovalye kontrol etmeye gelmedi bunca burayı nasıl kimse bulamadı
-Oluşturduğum bariyer sayesinde ayrıca burayı bulan bir şovalye olursa adıminı atmasıyla ölmesi bir olur bundan emin ol
İyice kafam karışmıştı Shiira kimdi neyden saklanıyordu?
Kapıya yaklaştığımızda kapı kendi kendine açıldı ve içeri girdik içerisi çok karanlıktı ama tüm şatoyu saran bir koku vardı bu ormanda hissettigimle aynı kokuydu bu Shiira nın kokusuydu
-Yatağın üst katta git ve biraz dinlen yarın erken kalkıcaz savaşmaya hazır olmalısın
(A)-Ne savaşı
-Yarın sınır ormanına gidicez
Sınır ormanı icinde farklı yaratıkların ve kaçakların saklandığı bir ormandı
-Oraya gitmemiz yasak şovalyeler bile insanları rahatsız eden bir durum olmadığı sürece oraya girmiyor beni eğiticeğini söylemiştin öldürüceğini degil
Gerilmiştim oraya gidersek ölmem kaçınılmazdı daha bir insanı bile yenemiyorken bir canavara karşı napıcaktım,hatamı yapmıştım bu çok yanlış bir karar mıydı? Kafamdaki sorular susmuyordu o sırada Shiira nın yaklaşıp gözlerini diktigini fark ettim gerildigimi anlamış olmalıydı
-Akira daha bir ormana bile giremiyorken nasıl bir şovalye olmayı düsünüyorsun
Haklıydı konuşamıyordum dicek bir şeyim yoktu sonra arkasını dönüp giderken bir an duraksadı
-Hem unutma ben her zaman yanındayım Akira