All on Paper

Chapter 4

Ang bilis ng araw at kasal na ako kay Elmo Magalona. Asawa ko na siya. Bakit ko nga ito ginawa? Kinaligtaan na niya ang lahat ng kanyang pinaniniwalaan, iniwan niya ang kanyang pamilya, kaibigan at trabaho niya para tumira sa home town ni Elmo.

Medyo naningig si Julie habang naalala niya ang sinabi ng Mama niya. Kasi pagkatapos ng kasal saka niya tinawagan ang Mama niya at pinaliawag ang kanyang ginawa.

"Sinabihan mo sana akin!," pasigaw na sabi ni Mama. Bakit hindi ka nagtapat agad sa akin?

Dahil alam kong pipigilan mo ako sa aking gagawin, sagot ko sa kanya. Tapos lahat mawawala na sa atin ang bahay at ang publishing company. Hindi ko kayang gawin niya yon sa atin... hinding hindi!

Pero alam ko may ibang paraan pa, hindi iyong magpapakasal ka sa taong hindi mo naman mahal. saad ni Mama na may lungkot.

Mama, wala na pong ibang paraan, either ang pakasalan si Mr. Elmo Magalona o kunin niya ang lahat-lahat. paliwanag ko.

Julie, ang pakasalan ang katulad niyang lalaki, hindi mo nga siya masyadong kilala! How could you do it? medyo hystirical na sabi ni Mama.

Hindi naging madali ang ginawa ko Ma, pinag-isipan ko ito, tska wala ka ng magagawa, kasal na kami at asawa na ako ni Elmo.

Naiyak na si Mama at sinabing, Naiisip ko palang kong paano kayo ni James noon, kung gaano mo siya kamahal... paano mo ito nagawa? magpakasal dahil lang sa pera at hindi dahil sa pagmamahal?

Hindi ko alam Ma, pero kailangan. sagot niya na hindi ipinapahalata sa kanyang boses na naiiyak na din siya. Hindi na kita maka-usap Ma. Aalis na kami. Goodbye, Mama, at sana subukan mo akong unawain... lahat ng ito ay para sa inyo ng kapatid ko. I love you Ma.

Hindi na nagtanong si Elmo kung ano ang napag-usapan namin. Habang nakasakay kami sa private plane ay hindi kami nag-uusap, medyo cold naman siya at tsaka ako hindi ko feel makipag-usap sa kanya kasi naalala ko pa rin ang mga sinabi ni Mama... naiinis ako kay Elmo at sa sarili ko kung bakit kami nasa ganitong sitwasyon.

Nakarating na rin kami sa kanilang lugar... tapos sumakay kami ng yate na pagmamay-ari pa rin nila. Na-amaze lang ako kasi talagang pure pa masyado ang lugar, ang linaw ng tubig... ang sarap ng simoy ng hangin ang daming puno at hindi masyado crowded.... mangilan-ngilan lang ang tao kasi naman binili ng tatay ni Elmo ang buong Island... grabe lang talaga.

Are you ready to go ashore now? tanong ni Elmo. Humarap si Julie at tumango. Dito tayo, bulong niya sa akin na nakayuko parang hahalikan ako. Mamumutla ka. Pagod ka na ba?

Maputla naman talaga ako,sagot ko kay Elmo habang naglalakad pababa ng yatch... nakarining ako na medyo maingay ang mga tao may pinag-uusapa sila... hindi maintindihan kasi bisaya... hindi ako marunong magbisaya.

Anong nangyayari? tanong ko kay Elmo... gusto ko tuloy matutong magbisaya.

Gusto nilang malaman kung sino ka? sabi niya nakatawa. Sagot ko sa kanila na kapapakasal pa lang natin. kaya binati nila ako.

Habang nakasakay sila sa kotse, biglang hinawakan ni Elmo ang aking kamay.

Hindi ka ba nilalamig? bulong niya. na medyo lumalapit sa akin at nilagay ang kanyang kamay sa aking balikat... pero siguro ang balat mo ay sadya malamig parang tulad ng pagiging maputla mo... medyo pilyong sabi ni Elmo.

Parang ngayon lang ulit naglapit ang aming mga balat, the last was when we made love. medyo nakikiliti ako sa kangyang paghawak, medyo umiinit din ang buo kong katawan. tapos parang may mga butterfly na lumilipad sa aking tiyan.

Natakot ako sa aking nararamdaman kaya medyo nilayo ko ang aking sarili sa kanya at tumingi  sa kabilang side ng salamin ng kotse. 

Ang ganda naman ng gabi dito, cool kong sabi. Ganito ba talaga dito?