Anlattıktan uzun bir süre sonrasına kadar sadece bana baktı. Gözlerime. Sanki kendini suçlar gibi,bana acır gibiydi bakışları.
"Gel" dedi "sana bir şey göstereceğim"
Elimden tuttu ve hızla ilerledik. Evinde kilitli bir oda vardı biliyordum. Kimse giremez diye uyarı yazdığı için cesaret edememiştim girmeye.
Kapıda durduk. Beni kapıya yapıştırdı. Açıkçası canım acımıştı ama aldırmadım. Önce süzdü beni. Elleri saçlarımı karıştırırken öpmeye başladı. Uzun bir süre hatta fazla uzun, öpüştük. Kucağına aldı beni birazda öyle öptü. Sonra indirdi. Kapıyı açtı ve içeriye girdik.
İçeride loş bir ortam olduğu için duvardaki resimleri seçemiyordum. Biraz çabalayınca benim fotoğraflarım olduğunu anladım. Bu beni çok mutlu etmişti. Ama neden böyleydi ki. Bu kadar seviyor muydu beni?
"Lisede bana söylediğinde evet seni sevmiyordum. Ama gün geçtikçe sana bakışım değişti. Gülüşünü,bakışını,kısaca her yönden inceledim seni. Yakınlaşmak en azından beni hala sevdiğini öğrenmek istiyordum. Keşke şu elbiseyi önceden gönderseymişim. :)"
"Seni öyle çok seviyorum ki aynı ilk günki gibi" dedim ve
Barış, sen sevgiline hiç iyi bakamıyorsun galiba :/ ' yi ekledim.
"Öyle mi Dila Hanım?"
"Aşşıırrıı açım sevgilim. Lütfen".
"Tamam tamam hadi çıkıp yiyelim."
Birlikte uzun uzun yürüdükten sonra bir kafeye geldik. O kadar açtım ki yemek sonrası için tatlı bile söyledim. Ben yerken o sadece beni izledi. Ben de utanmadan yemeye devam ettim. Kahve içmek için başka bir yere geçtik. Çok kalabalık olduğu halde deniz kenarından bir yer boşaldığı için çok şanslıydık. Kahvemi yudumlarken birden elimi tuttu. Ben şaşkın şaşkın bakarken.
"Şunu sakın unutma ne zaman darda olursan ol ben seninleyim. Lise dönemindeki acı veren Barış artık yok." Dedi ben de konuyu değiştirdim ki artık takmadığımı sadece onu sevdiğimi söyledikten sonra.
Kahveden sonra kordonda biraz yürüdük. Yürürken neden ailemizle tanışmadık bunu düşündük. Artık tanışmalıydık. Kavuşalı 2 gün olsa da sonuçta olmayan bir geçmişimiz vardı :) Zaten ailelerimiz birbirini gayet iyi tanıyordu. İlk okul arkadaşı olduğumuz için tabi. O yüzden korkmadım hiç. Ve o gece olmayacak bir şey oldu.
