past vs present

Chapter 8

Good morning sunshine..

Nagising ako na masakit ang ulo ko parang binibiyak sa sobrang sakit.tumayo ako at kumuha ng tubig sa ref at tinungga yung pistel.

Humiga ulit at binuksan yung component.

Malibu nights
-lany

"🎵There's no reason, there's no rhyme
I found myself blindsided by
A feeling that I've never known
I'm dealing with it on my own
Phone is quiet, walls are bare
I drink myself to sleep, who cares?
No one even has to know
I'm dealing with it on my own"

Gusto ko sa kahit sa kanta man lang ma ease nya sandali yung pain na nararamdaman ko..

Patulog na ko ng may biglang kumatok "señorita pinapasabi po ni boss na kung gusto mo daw kumain ay hahatidan ka daw po namin ng pakain,"

"Di na kailNgan"

"At isa po nasa Ibaba po si sir marco" sabi ni manang at umalis na.

Naligo na ko at bumaba na nakita ko yung asawa ko sa baba na nakayuko akala mo nagdadasal.tumikhim ako kaya nag angat sya ng tingin nakita ko ang itsura nya ngayon malayo sa marco na kilala ko mahaba ang bigote,mahabang buhok,hagard,parang antok na antok ng makababa ko agad nya ko niyakap nang tinulak ko sya agad nya naman kinuha yung kamay ko at dinikit sa pisngi nya at nagsimula na sya umiyak parang di ko kaya na makita syang umiiyak kaya inilipat ko yung tingin ko sa ibang pwesto nilakasan ko ang loob ko at hinila ko yung kamay ko ng kinagulat nya.

"Bakit ka ba nandito ang kapal ng mukha mo para magpakita sakin ano sawa kana ba sa babae mo at bumabalik ka sakin"huminga ko ng malalim para mapigilan yung luhang nagbabadya.

"K-klea p-pakinggan mo naman ako magpapaliwanag ko parang awa mo na" hinawakan nya yung kamay ko pero tinabig ko.

"Di ko kailangan yung paliwanag mo.ano magpapaliwanag tapos ano? Gagawin mo ulit"

Tumalikod na ko pero niyakap nya ko mula sa likod nanghihina ko sa yakap nya....sa yakap nya matagal ko ng inaasam itong oras na to ito yung hudyat na pumatak ang luhang kanina ko pa pinigilan pasimple kong pinunasan at pilit tinanggal ang kamay nya at humarap sa kanya.

"Di mo ba ko naririnig....di ka makaintindi ? Ayoko na makinig sa paliwanag mo ayoko nang makita ka ayoko na.........ayoko na sayo..sana hindi nalang kita nakilala" pahina ng pahina yung boses ko

Tumingin ako ng diretso sa mata nya.

"Mag divorced na tayo ayoko na"
Matagal ko ng pinagisipan to..

"Bakit?"

"Hanggang ngyon di mo parin alam? O sadyang nagtatanga tangahan ka ayoko ng pakisAmahan ka" pinilit ko pigilan yung galit pero nangingibabaw talaga

"Parang awa mo na klea wag mo gawin sakin to paano na si sachi"ng akmang hahawakan nya ulit ako pwersahan ko syang tinulak kaya napaupo sya.

"ANG KULIT MO AYOKO NA KITANG MAKITA,AYOKO NA SAYO AT MAGKITA NALANG TAYO SA KORTE"di ko na tinignan yung itsura nya mabilis na kong tumakbo papunta sa kwarto ko.

Pagkapasok ko sa kwarto ko yumuko ako sa tuhod ko at dun binuhos ang sakit na nararamdaman ko.

"B-bakit mo nagawa sakin to marco baaket.."

"Sana hindi nalang kita nakilala"
'Sana hindi nalang kita nakilala'
'Sana hindi nalang kita nakilala'

Bigla nalang paulit ulit yung huli ko sinabi na bigla kong kinagulat naistatwa sa kinauupuan ko lalo kong nagulat na may biglang lumabas na babaeng nakakasilaw sa liwanag.

Nilapitan ko yung babae kasi para syang maniquen kung nageexist nga nagulat ako ng bigla syang dumilat at unti unti lumapit sakin kaya unti unti din akong napaatras ng wala na kong maaatrasan pumikit ako at sya naman pagtawa nya.

"Haha nakakatawa ka talaga wag ka matakot sakin nandito para tulungan ka"

"Tulong saan?"

"Tulong na ayusin ang buhay mo?"

Kumurap ako dahil hindi talaga magpunch yung sinasabi nya.

'Nagtitrip ba toh..' sabi ko sa isip ko

"Haha di ako nagtitrip"ngumiti sya sakin

'Luh paano nya nalaman'

"Paano ko nalaman ? Malalaman mo din ako kung ano ako sa tamang panahon ....wow lakas ko makaaldub"turan nya at para syang nagpabebe

Tinabingi ko yung ulo ko naweweirdohan talaga ko sa kanya.

"Diretsohin mo na nga ko ano bang pakay mo"

"Tutulungan kitang ayusin ang buhay mo yung time na nakilala mo sya ,"

"Pero paano--"

"Basta"

Bigla syang nawala at kasabay nun nawala din yung wedding ring ko sa kamay ko.

Kinabukasan...

Good morning sunshine...

Tulad ng everyday routine ko tatayo mula sa kama at iinom ng tubig inubos ko yung laman ng baso ng parang may napansin ako parang may nagbago sa kwarto ko.

'Baka pinaayos ni daddy habang natutulog ako'

Naligo na ko at nagbihis at bumaba na para magalmusal.

Nakita ko si dad na nakaupo sa mesa nagyoyosi habang nagbabasa ng dyaryo.

"Dad diba tumigil kana magyosi dahil pinagbawalan ka ng doctor dahil bawal daw sa highblood"

Tumingin sya sakin at inayos yung salamin ako naman sarap na sarap sa pagpapak ng itlog.

"Dad gising na ba si sachi?"

Yumuko sya para hipuin yung nuo ko tinabig ko yung kamay nya.

"Ano ba dad nasaan na yung anak ko?"

"Tigilan mo nga ko rokiya twenty years old ka pa lang paano ka magkakaanak?"

"Woah ano to dad pinaprank mo ba ko?"

"Mauniform ka nga nga at pumasok sa school naku...tsitsinelasin kita"

'Ang weird ah."

"Dad nakagraduate na ko ng b.s bussiness mannagement"

"Wag mo nga ko niloloko rokiya twenty ka palang at ngayon ang first day ng klase mo sa school kaya wag kang gumawa ng kwento"

Kaya wala kong nagawa kundi pumasok na lang