1.bölüm

111 8 18
                                    

Arabasını aldığımda kalbim hızla atıyordu.Ama herşeye değerdi.

Kimdim ben?


-Ah başım ağrıyor.

Nefes almam birden neden bu kadar zorlaşmıştı. Nefes almak bu kadar zor muydu?

Gözlerimi açtığımda bir hastane odasında olduğumu anladım.

Hemşire serum takıyordu.
Ne olmuştu bana ?

Şuan ki tek isteğim annem gibi çocuklarımı yanlız bırakmamak.

Annem ben 11 yaşındayken gözlerimin önünde ölmüştü.Anneme çok bağlıydım erkek kardeşim Mesut da öyle.Birde ablam var tabi Asya.Annem ablamla pek ilgilenmezdi bunun sebebini hiç bir zaman anlayamamıştım. Mesut ve benimle daha çok ilgileniyor ve daha çok konuşuyordu.Ablamın bu durumdan etkilenip ağladığını görmüştüm.Ama annem öldüğünde ablam bu durumdan çok etkilenmemişti.

Annemin hayatını kaybetme sebebi kesinlikle babamdı bundan emindim.

Annem hiçbir zaman mutlu değildi bunu görüyordum. Peki neden babam?

Babamın normal bir hayatı yoktu hala da öyle. Onu bir gün görür bir gün görmezdim.
Pek de umurumda değildi ama babamdı işte seviyordum.Ama o beni düşünüyor muydu ki?

Düşünse sabaha karşı alkollü bir şekilde gelmezdi değil mi?

Babamı bir gün beyaz küçük bir kağıt a numarasını yazıp mesut a "oğlum şu karşıdaki kadın ı görüyorsun değil mi hadi koşarak git ve ona ver" demişti.

O ne demek oluyordu?

O zaman anlamadığım için gidip anneme sormuştum ve annem gidip babama hesap sormuştu. Babamda annem kanser olmasına rağmen ona tokat atmıştı. Bu suç değil miydi?

Hasta birine el kaldırılır mıydı. Ya da bir insana şidde uygulamak ne kadar doğruydu.

Annemden ne istemişti ki.

Biz erkek kardeşimle annem öldükten sonra birbirimize destek çıktık.O benim can yoldaşımdı biricik kardeşimdi.Annem öldüğünde Nalan teyzem hariç kimse bize destek çıkmadı. Oda nadir di ondan daha fazla bir şey bekleyemezdim sonuçta 4 tane kızı vardı ve benimle beraber 5 olacaktı Mesut'a belki bakmak isteye bilirdi sonuçta oğlu yoktu ama onlarında durumu pek iyi değildi.Zorda bırakmak istememiştik.Orada yaklaşık 4-5 yıl kaldım.O süreç içinde kimseye bir zararım da yoktu.Sesiz sakin birşeydim.

Evde tek konuştuğum kişi nalan ve Ezgi'ydi. Nalan benim kuzenim Nalan teyzemin kızı eniştem 3.kızına eşinin ismini vermiş.

Onlarla sohbet ederdim.Zaman öyle geçerdi.Eniştem sinirli bir yapıya sahip olduğundan dediklerini yapardım bana iyi davranırdı ama ona yük olmak istemiyordum.

Bu yüzden 16 yaşında teyzem e kendimce verdiğim bir kararla ''pek doğru olup olmadığını bilmiyordum ama'' teyzem'e söyleyecektim.



AYLİNHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin