Bana onu hatırlayıp hatırlamadığımı soruyordu?Bunu ben sormalıydım?
-Oh hayır hatırlamadım üzgünüm.
+Beni unutmana üzüldüm.
-Kimsin?
+Ben 5.sını-
-Ha hatırladım
Dedim,lafını keserek.
-Gerçekten özür dilerim okuldan kovulduktan beri sınıfla bağlarımı kestim.Senide tanıyamadım değişmişsin gerçekten.
+Sen yine aynısın.
-Anlamadım?
+O zaman ki kadar güzel.
AMAN TANRIIM!
Bana iltifat ediyordu.Bayılmak üzereydim.
-Teşekkür ederim sende öyle.
+Rica ederim.
-Daha sonra konuşa bilir miyiz makarnaları unutmuştum ve geri geldim ve geciktim amcamı korkutmak istemem..
+Tabi tamam anlıyorum.
-Görüşürüz.
+Umarım.
Marketten çıktım ve eve doğru yürüdüm.Amcam nerede olduğumu ve neden geç kaldığımı sordu.Tabi ben bunu soracağını bildiğim için olsa gelirken kafamda bahaneler uydurmuştum.(Ne kadar inandırıcı olacağını bilmesemde.)
Yengem çoktan yemekleri yapmış ve masayı hazırlamıştı.Yengem gerçekten bu konuda çok iyiydi onu seviyordum.Masa nefes kesici görünüyordu.Oturduk ve yemekleri yedik.
DEVAM EDECEK...
