The Last White Wolf(On-hold) ( To be REVISED)

Chapter 11 Mate

Snow's POV

Hindi pa sumisikat ang araw nang magising ako. I planned to take Leila out so I need to wake up early. I wear a red hoodie jacket and a jeans.Pinakiramdaman ko muna kung may tao sa labas ng pinto, wala naman akong maramdamang presensiya kaya napagpasiyahan ko nang lumabas. I lessen my weight para hindi gumawa ng tunog ang bawat pag apak ko. Mukhang tulog ang lahat dahil wala man lang ako niisang lobo na nakita dito sa loob. Good.

Pagkalabas ko ng bahay tinignan ko pa rin ang paligid. Lalabas na sana ako sa sulok na pinagtataguan ko ng bigla akong may narinig.

"--Wala naman silang ginagawa"

"Sa ngayun wala pa--"

Hindi ko na pinakinggan ang pag uusap nila dahil umalis na ako at tumakbo papuntang gubat.

Sa parteng alam kong walang bantay ako pumunta. Tama nga ako dahil wala ako kahit ni isang lobo ang nakita.

I immediately shift and let Leila take over everything. Takbo lang kami ng takbo sa loob ng gubat,may ilang hayop din ang nakikisabay sa amin.

Hindi ko namalayan na nakalampas na pala kami ng boarders ng pack. Masyadong nag enjoy si Leila at nakalimutang 'wag lumagpas. The same with me hindi ko na napansin ang boarders. Iniisip ko pa rin ang pinag usapan namin kagabi ni Tita. Hindi ko alam kung paniniwalaan ko ba yung sinabi niya o hindi. And she knew my parents .And maybe something I dont know too. I was right,being a white wolf is something more than meets the eye.Sigh!

Tinignan ko ang dinaanan namin medyo malayo-layo na rin kami sa pack at hindi kami pwedeng bumalik kapag may sikat na ang araw dahil sigurado akong hahanapin ako at magtataka kung bakit wala ako sa kwarto. Hindi naman pwedeng bumalik ako sa pagiging tao dahil matatagalan akong makabalik, hindi rin pwede na ganito ako dahil baka may makakita kay Leila.

Shit.Papasikat na ang araw siguradong gising na ang mga tao sa pack and worse baka alam na nila na nawawala ako. Bahala na.

"Leila back to the pack"

"Okay"

Leila run as fast as she could. The faster we run the faster we can reach the pack.

When we were near the boarders I suddenly stop dahil may narinig akong yabag na paparating. I heighten my senses. Mukhang papalapit sila dito. I need to hide.

Ilang hakbang pa lamang ang aking nagagawa ng bigla akong napa tigil dahil sa ungol mula sa likod ko.Shit.

My body become stiff when I smell a  sweet honey-vanilla scent. I'm busted. Abort mission!

I heard another growl from him. Maybe he already found out about us being mate. And that is not good.

"Mine!"

Nang maramdaman kong lalapit siya mabilis akong humarap. I meet his ocean-blue eyes.Happiness,longing,excitement ang makikita mo ngayun sa mga mata niya. Makikita mo rin sa mga mata niya ang kagustuhang lumapit at mayakap ako.

Sa mga emosyong nakikita ko ngayun mula sa kaniya ay parang gusto ko na ring tumakbo sa kaniya at halikan. Even Leila was encourage to go and hug him. Matinding pagpipigil ang ginawa ko para mapigilan lang si Leila sa nais nitong gawin. Dahil alam kong malaking pagbabago ang mangyayari kapag ginawa namin iyon. And it hurts the hell out of me. Knowing I can't hug him everyday even he's near!

"Mine!..MY MATE!" Muli niyang sabi at unti-unting naglakad papunta sa akin.

Umiling ako at umatras ng ilang hakbang.This is not the right time.

"Stop! Stop right there. Don't come...near me" mahina kong sambit sa huling salita ngunit alam kong narinig niya iyon.

Pain.Shock.Disbelief.

Yan ang pumalit sa mga emosyong meron siya kanina bago ako nag salita.

"Mine..Your mine!" Muling ungol nito.

Umiling-iling ako. Not right now.

Nabaling ang tingin ko sa bandang kaliwa dahil sa masangsang na amoy na hula ko ay nagmula sa mga rogue na papunta sa deriksiyon namin.

"I'm sorry"

Kasabay ng pagtakbo ko mula sa kaniya ay ang pag dating ng mga rogue.  Hindi naman ito maka sunod sa akin dahil mahigit labin-limang rogue din ang sumalakay. I know I should've help them. Pero alam kong kaya na nila iyon. They don't need my help right now and that's my advantage,I can scape easily.

For the last time tinignan ko siya. Pilit niyang inaalis ang mga rogue na naka harang sa kaniya para maka punta sa akin. I know he can still see me at maabutan niya ako kung hindi pa ako magpapatuloy sa pag takbo. I cant let that happen.

Mabilis na akong tumakbo paalis mula sa parteng iyon ng gubat. Kailangan ko nang bumalik ng pack bago pa nila ako maabutan at maunahan.

Mabuti na lang at may damit pa rin ako kung babalik ako sa pagiging tao ko.Perks of being a white wolf.

----

Alpha Zen's POV

"Alpha may nakita kaming rogues near north boarder"

"Copy.Papunta na ako"

Those mutts hindi talaga nagtatanda.

"Alpha Zen"

My beta called me together with my gamma.

"North boarder" I told him.

Tumango naman ito.

I stopped running when I smell a very tempting sweet honey-vanilla scent. Rage my wolf became excited. Mate...My mate!

I met her hazel-brown eyes. She was the most beautiful wolf I've ever seen. She's  a white wolf? A freaking white wolf? My wolf immediately wanted to pounce to her and kiss her senseless.

I don't fuckin care about those mutts anymore. My warriors can take care of them.

I growled loudly when I saw my mates running away from me.

Pain.

Why is she running away? Ayaw niya ba? When I'm about to run towards her a rogue step in my way. My wolf  was going ballistic. Fuck where did this mutts coming from.

"Fvck these mutts. Hindi maubos-ubos!"

I growled loudly again to call for my mate.

But all I receive was her sorry look. Why? Did I do something wrong? Did I scare her?

My world crash when she run away from me. Fvck!

************************************************************************