Her şey gelip , geçici. Boşa yaşayarak değil dolu dolu yaşa hayatı . Hayallerinle yaşa .
Hayal ettiklerini gerçekleştirmeyi hedefleyen bir kızın zorlu hikayesi ...
29.06.2019♀️❤️
Sabah olmuştu .Gün doğmuş , gökyüzünün maviliği ve güneşin pırıl pırıl gibi doğuşu gözleri kamaştırıyordu . Bulutlar beyaz bir inci gibi gökyüzünde süzülüyordu . Bu mükemmel manzarayı izlemek insana keyif veriyordu. Penceremin kenarındaki sümbül de manzarayı tamamlıyordu... Ne kadar güzel bir yer burası. Hem kocaman,hemde bol manzarası olan. Renkten renge giren,güneşin; ısıtan,göze batan o güzel ışıklarıyla süslenen eşsiz bir yer. Gökyüzü. Gece simsiyah örtüsünü üstüne çekip,o sevimli yıldızlarıyla bürünen,sabah ise o parlayan güneşini ve pamuk bulutlarını getiren. Muhteşem bir yer burası,her gün penceremin kenarına oturur, kaybolurum gökyüzünde...
Çok görkemli bir evimiz yoktu fakat ben bulunduğum yeri oldukça benimsiyor ve burdan ayrılmayı hiç istemiyordum . Sabahın bu güzel saatlerinde penceremden manzarayı izlemeye devam ederek derin düşüncelere dalardım . Herkes uyurken hayal kurmayı seviyor ve hiçbir zaman bunu yapmaktan vazgeçemiyordum .
Bir gün inanıyorum o televizyonlardaki gibi ünlü , parmakla gösterilen kişi olmaya başarabilecektim . Kimsenin ailemi daha fazla ezmesine onları küçümsemelerine bir son vericektim . Buna tüm kalbimle inanıyorum 'her ne kadar herkes alay etse de ' . ' İnanıyorum kendime . Yapabilirsin ALYA .' Kafamı koltuğun sert kısmına yaslayıp kumralımsı uzun saçlarımı arkaya doğru atarak , gözlerimi sanki o günleri yaşıyacakmış gibi büyük bir istekle kapattım .
Daha sonra gerçek hayatıma dönüp odamdan çıkarak kahvaltı için yardıma koyuldum . Herkesin uyandığını düşünerek odamdan çıkmıştım fakat daha kimse uyanmamıştı . Biraz sonra uyanacaklarını düşünerek kahvaltı masasını tek başıma hazırlamaya başladım . Ellerimi güzelce yıkayıp dolabın sağ köşesinde duran iki yumurtayı alıp omlet yaptım . Çayı da demledikten sonra masada bir eksik var mı diye kontrol etmeye giderken yeni uyanan yengem :
- AA kafana taş mı düştü kız ? Hayırdır bu ne istek ? Gözlerimi devirerek :
- İyilik yapmak ne zaman suç oldu da haberim yok . O sırada kapıdan çıkan anneme günaydın diyerek hafif bir tebessümle yanağına küçük bir öpücük kondurdum .
Kahvaltımızı yaptıktan sonra anneme arkadaşım Ceren ile buluşucağımızı söylerek evden dışarı çıktım .
Telefonda sesi ciddi geliyordu ve benimle acilen konuşması gerektiğini söylemişti . Bu yüzden evden alelacele çıktım . Evimize uzak olan lüks bir kafede buluşmaya karar vermiştik . Söyleyeceklerini doğrusu çok merak etmeye başlamıştım . Kafamdaki kurgularla yola devam ederken kafeyi sonunda bulabildim pencere kenarında oturmuş beni bekliyordu .
- Selaam ! Bir sorun mu var??
- Selam tatlım . Hayır hayır endişelenme .
- Peki bakalım dediğin gibi olsun .
- Şimdi Alya seni çok iyi tanıyorum bilirsin aynı şekilde sen de .
Neden böyle söze başlamıştı ki ? Sözünü kesmeden devam etmesine müsaade ettim . - Ve sana bir haberim var . Uzun zamandır düşlediğin , gece gündüz demeden her zaman olmak istediğin , seni mutlu edebilecek , hayallerini gerçekleştirmek için büyük bir fırsatın var .
- Büyük bir film için çalışılıyor . Ve ona bir kız aktris lazım . Bu pazartesi seçimleri var . Bende düşündüm ki şansımızı acaba deneyebilir miyiz ?
Bu söylediklerinde ciddi miydi yani? Yapabilir miydim , kazanabilir miydim ? Bu fikri duyduğuma o kadar çok sevinmiştim ki...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Yüzümde koca bir gülümseme ile : - CİDDİ MİSİN SEN YAA ?
- Evet güzelim . Yalnız ben senin adına seçmelere ismini yazdırdım .
- Ah Ceren sen sen çok iyi bir arkadaşsın . Gel buraya
Masadan kalkıp ona sımsıkı sarıldım . Daha sonra bunları ayrıntılı bir şekilde konuştuk . Oynayacağım rolün nasıl olduğuna , bunun için çalışmam gerektiğini ama az bir zamanımın kaldığını ...
Masadan hesabı ödeyip kalktık . O kadar çok mutluydum ki bir fırsatımın olduğuna . Yapabileceğime de benden çok Ceren'in güveni tamdı . Yollarımızı ayırıp eve doğru yürüdüm . Eve biraz geç kalmış olabilirdim . Daha hızlı adımlarla sonunda eve vardım ve içeri girdim . Direk odama girip üstündekileri çıkarıp rahat pijamalarımı giyerek salona gittim . Akşam yemeğini yedikten sonra da yine her zamanki gibi odama tıkıldım . Odam hayatımın kutsal yeri gibiymiş gibi . Bugün yaşadıklarımı ve daha ilerde yaşayacaklarımı ya da yaşayabilecek miyim diye kendimi bu büyük düşüncelere kaptırdım . Bunlar olmadan önce kendime güvenim vardı böyle bir fırsat olursa yapabileceğime inandığımı söylüyordum her seferinde . Peki ya nedendi bu kendime karşı güvensizliğim ? Ben de zaten böyle olmasını istemiyor muydum ? Hayallerim sunmuştu karşıma bir fırsat .
Peki ya ben hayallerimin gerçeklerimi yenmesini sağlayabilecek miyim ?
Merhaba arkadaşlar yeni bölüm ile tekrar karşınızdayım . Umarım kitabı beğenirsiniz . Oy vermeyi ve yorum yapmayı mutlaka unutmayın . İyi okumalar 🌸♀️ ♥
