Live With Me 💖

July 7, 2019

It's 7:07 in the evening. And hey! I'm back again. Diko alam bakit one month mahigit nung huli akong nag log. Wala rin naman kase nangyari sakin. As in paulit-ulit lang araw-araw dahil wala pa akong pasok. So, beautiful soul, hello agaaain!

Wala. Wala naman akong mai-share hahahahhaah. Hindi, ito na. Last, last night, my friend Karlsten telling me na parang nagstart na siyang maging manhid because of people and i told her na WAG. Kase been there, done that. Mahirap, mas malungkot. Yung akala mo na pag ginawa mong i-isolate yung sarili mo sa lahat, sasaya ka na. Less people, less drama ika nga. Pero wag, napunta na ako sa sitwasyon na yun at sobrang nakakalungkot talaga.

Kinder. I remember it vividly, 5 years old. Pero parang may isip na ako nun about sa paligid ko. I understand things. Yung mga problema ng nasa paligid ko, naiintindihan ko. Like what the hell, children of my age are all playing, whining and they just don't care about the world. Pero, ako. Naiintindihan ko na lahat. Naaalala ko yung mga tao na namomroblema, yung mga naging hinanakit ko sa lahat, sa mga tito at tita ko. Sa lahat. Pero, what's worst wala akong maalala na childhood memories. Kapag nakakapagkwentuhan mga friends ko, about childhood. Wala, wala akong mai-share, samantalang sila they've got the best childhood.

Hindi ko alam, bakit ganun ako. Simula bata ako, I isolated myself from everyone, kahit na may sisters ako. I will play alone. I want to be alone. Sa school, i don't have friends. I will go to school not talking, and i will go home not talking. Hindi rin ako nagpapabantay. Alam ko pala kung bakit ako ganun. Kase sa mga problema na naririnig ko sa paligid ko, ang gusto ko lang is hindi ako madamay. Hindi ko maranasan kung ano problema nila. Kase natatakot ako. Natatakot ako na masaktan lang ng mga tao. Natatakot ako na gamitin lang nila ako. Natatakot ako.

Habang lumalaki ako, ganyan parin. I have this wall for everyone. I like to be alone. I want to be alone. Kase nga less drama. Pero di masaya yun. SOBRANG DAMING MOMENTS, TAO, AT OPPORTUNITIES ang napakawalan ko. Gaya nga nun, pag magkwentuhan wala man lang ako mai-share. Kasalanan din naman ng ibang tao, bakit ganito ako. May ishe-share man ako, diko rin ma share. Kase the moment na magshare ako, tapos na interupt. Hindi ko na matutuloy. I'm tired of people. Hindi man lang nila ako mapakinggan, why i'm always out there listening to their shits, pero pano naman yung shits ko? Wala, sakin nalang.

Hindi naman ako makapagkwento sa family ko, sa mga pinsan ko. Kase ayoko ng dumagdag sa mga iniisip nila. I've seen them. Madami rin silang iniisip. So, simula bata. I ALWAYS kept everything with myself. Minsan nga, dun ko na isinisisi na nagiging makakalimutin na ako. As in, halimbawa ngayon, tanungin mo ako kung ano kinain ko kahapon ng tanghali, i don't know. Yung ibang moments ko, i don't remember. Pero yung mga sama ng loob ko, mga hinanakit ko sa mga tao na naging dahilan bakit ako ganito ngayon, tandang-tanda ko. Sana nga yang mga yan nalang makakalimutan ko, para hindi masyadong mabigat dalin, pero hindi e. Yan pa ang mga naalala ko.

Ang lungkot nung mga panahon na yan. Sobrang bigat na, sobrang hirap na pero wala kang mapagsabihan. Pero nung highschool ako, i found my friends. Unti-unting bumaba yung wall ko. Pero limited paren, na yung iba itinataboy ko. I remember this former classmate of mine. Sabi niya nun sakin, na nakakatakot daw ako kausapin. Kase baka barahin ko lang siya. Hindi naman ako ganyan people. Hahahhahah kakausapin ko naman. Hindi naman ako nanginginain e. Tapos gusto lang daw niya makipag friends nun. And then, may garden kami na nililinis nun per group. Tapos tumutulong daw siya samin, pinapaalis ko daw siya. Hahahhaha natatawa nalang ako ngayon. Grabe, ang galing ko pala magpaalis ng mga tao. Tapos yung tipong pag may magjo-joke, poker face lang ako. Ang sabi ko lang is baka hindi naman talaga nakakatawa yung joke. Minsan nga daw, magjo-joke daw siya tapos nakita niya andun ako, hindi nalang daw niya itinuloy hahahhahahahah. Hindi ako makapaniwala na takot sila sakin hahahahahahah. Yung isang classmate din namin dati, pero 2 years after lang namin siya naging classmate. Ang sabi din nakakatakot ako kausapin. Sobrang tahimik ko raw kase. Baka sigawan lang kapag kinausap nila. I'm the chillest person kaya. Pati nga pagkanta, isa lang tono ko hahahahahha. Yan nga palang taong nagsabi niyan, grabe hindi ko alam na makakausap ko ng maayos ayos ngayon yan. Kase nga di naman ako close sa mga classmates ko dati. Tapos may mga tinanong at shinare din sakin na personal info yan hahahahhaha. Hanep sa daldal niya, diko akalain. Minsan nga, diko na alam kung ano ire-reply e.

O diba, ang hirap ng nilalayo mo sarili mo sa tao. Turns out na gusto pala nilang makipagkaibigan pero dahil nga ganun, tinataboy mo sila. Sayang yung mga moments na nabuo sana kasama sila. Ang saya kayang pagtawanan nung mga yun.

Kaya, kinwento ko kay Karlsten yang mga napagdaanan ko. Wag na wag niyong i-isolate sarili niyo ah. Sayang mga moments, friends, people tsaka opportunities na sana babaunin mo pag tanda mo. Malungkot mag-isa grabe.

If naiinis ka sa mga tao, isipin mo nalang na baka may pinagdadaanan sila. Kaya sila nakagagawa ng mga bagay na ikinagagalit mo. Wag mong sukuan ang mga tao, sila kase magtuturo sayo ng mga mas mahahalagang bagay na kahit sa libro, hindi mo matututunan.

Wag mo ring isipin na puro positive na tao lang ang tatanggapin mo. May mga negative na dadating, pero hayaan mo lang sila. Dala nila lessons.

Kung dala naman nila ay hate sayo at mga iba pang problema. Bahala sila. Karma will do her thing. Isearch at i-play mo nalang ang So What ng BTS. Lalo na pag nag overthink ka pa sa mga bagay-bagay. Bagay sayo yung kanta na iyan.

Kung nalulungkot ka naman sa mga nangyayari sayo, console yourself. Kase minsan, hindi ka rin naman maiintindihan ng iba. Play mo naman ang I'm Fine ng BTS. It will help a lot. Singit ko lang, before nung makausap ko si Karlsten, that morning i woke up crying. Crying so darn hard. In silent mode. Just tears endlessly flowing. Grabe. Yung panaginip ko kase. Eto yun, sa panaginip ko sobrang galit na galit ako dun na umiiyak na ako sa sobrang galit. Fact about me. Kapag galit na galit ako i end up crying. So, eto nga galit na galit ako sa tita ko kase sasampalin daw niya yung kapatid ko kahit na may kasalanan is yung anak niya. Yung tita ko na yun, bata palang kami, mga di na magagandang salita, panlalait indirectly samin, pagbibintang ang naranasan namin sa kanila. Kahit na sa asawa niya. So, sa panaginip ko. Dala-dala ko lahat ng hinanakit ko. Nagising ako umiiyak. Kase alam mo kung bakit ganun nalang iyak ko pagkagising, kase bata pa lang ako i always had that dream. And until now, it haunts me. Kase siguro, i never done it. Na ilabas ko lahat ng hinanakit ko sa kanilang lahat. Lahat ng paghihirap na natanggap namin sa kanila. Hindi physically e, EMOTIONALLY. Which give us more damage. Hindi niyo ako masisi kung bakit ganito ako kase ganyan pinagdadaanan ko nung bata ako. I thank God kase kahit ganyan yung mga napagdadaanan ng mga  kapatid ko nakakapag enjoy naman sila sa buhay. Ako lang talaga siguro yung iniipon lahat. Tapos ayun nga, habang umiiyak ako, i played I'm Fine nga, yung may English translation at ayun sumabay ako habang ninanamnam yung lyrics. And then, after that I played So What. Pagkatapos nung dalawang kanta, i feel better naman na. Good thing talaga, when i'm in pain i have BTS. 💜

Find out your own happy pill, beautiful soul 💖

So, yan. Tsaka na ulit. It's 7:53 PM. This log was ended happily.

Ps. Pakinggan niyo rin yung Lights ng BTS. Bago nilang song 💜

"SO WHAT, STOP STANDING AND WORRYING. IT'S NO USE. LET GO, YOU MAY NOT HAVE ANSWER YET, BUT YOU CAN START THE FIGHT."

"SOMEBODY CALL ME RIGHT ONE, SOMEBODY CALL ME WRONG. I DON'T CARE ANYMORE, WHY DON'T YOU DO THAT TOO. SO WHAT"

                    SO WHAT BY BTS

" EVEN IF I'M IN AN ENDLESS DREAM. EVEN IF I GET CRUSHED ENDLESSLY. EVEN IF MY WINGS ARE GETTING RIPPED. EVEN I BECOME SOMETHING OTHER THAN MYSELF. IT'S OKAY. I'M MY ONLY SAVIOR.  I WON'T DIE AND I WILL LIVE THROUGH FIERCE STEPS. ALL THE PAIN, SAY GOODBYE."

" I'M FEELING JUST FINE FINE FINE, I DON'T WANT TO BE SAD ANYMORE. I COULD SEE THE SUN SHINE SHINE SHINE, CUZ I'M JUST FINE. I'M FINE"

" I'M JUST FINE, ALL THE PAIN, I CAN OVERCOME IT. WITHOUT YOU, JUST ME. "

" ALL THE SADNESS AND SCARS HAS BECOME PASSING MEMORY. SO LET'S SEND THOSE AWAY WITH A SMILE. I'M SO FINE. YOU SO FINE.  OUR FUTURES WILL FILLED WITH HAPPINESS."

"SO LET'S LEAVE THOSE WORRIES FOLDED ASIDE AND LET'S ENJOY. YOU WORKED HARD, WE SO FINE. "

                       I'M FINE BY BTS

Marami pa kayong mapupulot na inspirational quote or lyrics if makikinig kayo sa mga kanta ng BTS. Pero panoorin mo yung may subtitles ahhh. Yung may ENG ROM HAN hahahahahah skl. 💜😘