حكاية عاشق

القصة كامله

      قصة(حكاية عاشق)

المقدمة

القصة دى هتحكى قصة حب غريبه وفريده من نوعها وممكن يكون فيها شوية خيال

لكن الابطال حياتهم واقعيه جدا بس قصة الحب هتكون فى شويه خياااال

ياترى لو شخص فقد ثقته فى الناس وفى اللى حوليه ممكن فى يوم الحب يكون سبب فى استرجاع الثقه دى ولا هيبقى صعب يثق ويحب

ياترى ممكن حد يقدر يعيش منعزل عن الناس فى مكان يكون فى لوحده

وياترى ممكن حد يقدر يعيش من غير الحب

وفى الحكاية دى هنجاوب على كل الاسئله وانشاء الله تنال اعجابكم

الابطال

البطل :ادهم

البطله : ريماس

الشيخ سعد

زوجت ابو البطله: زينه

ابو البطله :ابراهيم

اخو زينه:جلاال

شخصيات غير رئسيه

ابو البطل :عبدلله

ام البطل :شاكيرا

ام البطله: سمر

                                 ((القصة))

ادهم طفل صغير عمرة 11 سنة كان بيحب الكتب اوى بالرغم من صغر سنه لكنه بيحب القرأة جدا من عائلة متوسطة الحال كان عايش مع ابوه عبد الله وامه شاكيرا كانو مش بيهتمو بيه وكان دايما ابوه وامة فى مشاكل بينهم امه كانت واحده خاينه ومش محترمه وكان ادهم دايما بيشوفها وبيستحقرها وابوه كمان كان خاين وادهم كان عارف انهم مش بيحبو بعض وبيخونو بعض وفى يوم من الايام ابوه وامه اتخانقو خناقة كبيره اوى وادهم كان واقف وبيسمع شاكيرا قالت طلقنى يا عبد الله انا مش بحبك فعبد الله قال اطلقك ومالو انا مش طايقك اصلا بس بشرط قالتله قول قلها ادهم هيعيش معاكى عشان انا اول لما اطلقك هتجوز قالتله طب مانا كمان هتجوز قلها خلاص نحطة فى ملجأ قالتله ليه ملجأ وابوه موجود راح قالها طب ماامه موجوده قالتله خلاص موافقه وديه ملجأ واهو هيبقى مع اطفال يلعب معاهم وهيربوه هناك ويهتمو بى عبد الله قال بكره الصبح نوديه ونطلق على طول فراحت قالت اخيرا هخلص منك ادهم واقف يسمع ودموعه نازله وفضل يبكى وفضل يقول لنفسه اقرب ناس ليه اتخلو عنى طب باقى الناس هيعملو فيا ايه هى ايه الحياه دى انا مش عاوز حاجه من الدنيا خلاص انا فقدت الثقة فى كل الناس انا قررت اعتزل الدنيا وجاب شنطة صغيره وحط فيها الكتب الى بيحبها واستنى امه وابوه ينامو واخد الشطنه وطلع على مرسى للمراكب وقعد على صخرة وفضل يبكى وبعد كده جة راجل عجوز اوى وقعد جنبه وقاله مالك يا ابنى قاله الدنيا قست عليا اوى قاله طب قولى فى ايه وانا ممكن اساعدك فقاله كل الحكايه فقاله لازم ترجع لأهلك فأدهم قاله لالالا هيودونى ملجأ وممكن يرمونى فى الشارع فخلينى فى الشارع برضايه احسن ما هما اللى يرمونى فى فالشيخ عينه دمعت وبعدين اخد ادهم فى حضنه فأدهم قاله ممكن اعرف مين حضرتك فقاله انا الشيخ سعد رأيس المرسى هنا وانت اسمك ايه يا ابنى فقاله انا ادهم وبعدين قاله ياشيخ بتعملو ايه هنا فقاله انا معايا شوية تجار بنسافر فى المراكب وبنجيب بضايع وبنبيع بضايع وبعدين التجار نادو على الشيخ وقالو يلا بينا يا شيخ هنتأخر فقام الشيخ وبص على ادهم وبعدين قاله ادهم تعالى معايا يا ابنى فقاله بس انا معيش فلوس قاله مش عاوز منك فلوس تعالى اشتغل معانا والى كاتبه ليك ربنا هيكون ادهم فرح وحضن الشيخ وركب المركب مع التجار وفضل يتكلم معاهم ويحكلهم قصص ويقرألهم الكتب وحبوه اوى وبعد اسبوع فى البحر وقفو فى مكان جميل اوى شبه الجزيرة فيه شجر وفاكهه ومناظر جميله فأدهم قال احنا وقفنا هنا ليه ياشيخ قاله احنا بنفضل فى البحر وبنريح فى طريقنا فى اى مرسى او مكان نلاقيه وكل سنه بنعدى على المكان ده وننزل نرتاح فيه ونزلو جمعو فاكهه واكلو كلهم وبعدين قامو عشان يرجعو المركب ولكن ادهم فضل قاعد فالشيخ قاله يلا تعالى قاله لاء انا هفضل هنا قاله هتعيش هنا قاله اه الوحده افضل من الناس انا شوفت قسوة كتير فى حياتى خلينى هنا احلى قاله تعالى معانا اشتغل وخليك معانا قاله لاء انا هفضل هنا قاله هتعيش ازاى وبليل هيبقى ضلمة قاله مش بخاف خلينى هنا ياشيخ انا مش محتاج من الدنيا حاجه ولا مستنى من الناس اى حاجه انا هقدر اعيش هنا يا شيخ فالشيخ قاله ماشى يا ابنى زى ما تحب وقرر كل تاجر يسيب لأدهم حاجه من الى هيتاجر فيها فتاجر الملابس عطاه ملابس وتاجر السعات عطاه ساعة وبعدين مشيو والشيخ اعطاله عشب مش مضر وقاله لو اكلت منه حته هتنام كل منه لو حسيت بخوف بليل عشان تقدر تنام فقاله لا انا مش بخاف انا قلبى قوى بس اخدها منه وشلها وبعدين الشيخ قاله احنا كل سنه بنمر هنا وهنبقى نطمئن عليك وحضنه ادهم قال هنا مافيش ناس يعنى مستحيل اتخان منهم ولا عمرى هقع فى الحب يعنى مش هتخان واتعذب فالشيخ قاله ومين قال ممكن تحب انت متعرفش القدر مخبيلك ايه