Gözlerimi açtığımda kafam yeni yeni kendine geliyordu.Beyaz bi yatak üzerinde yatıyordum sanırım burası okulun reviriydi çünkü hastane odasına hiç benzemiyordu ben düşüncelerimle boğuşurken içeriye Büşra girdi ve sıkı sıkı bana sarıldı.Bi saniye ağlıyo muydu benim Büşüm
"Aşkım ağlıyo musun"
Kollarını boynumdan çekip gözlerini sildi.
"Yok ağlamıyorum gözlerimin sümüğü akıyo beni nasıl korkuttun biliyo musun sen gerizekalı! "
"Kanka ben napıyım normal kızlar okulun ilk günü gider yakışıklı bi çocuğa çarpar aşık olur ben çarpa çarpa duvara çarptım"
Büşra kahkaha atmaya başladı.
"Hayal cidden gerizekalısın kardeşim neyse hadi kalk gidelim"
Yavaşça yataktan kalktım ve odadan çıktık.Koridora çıkınca herkes bana geçmiş olsun diyordu kibar bi şekilde gülümseyerek hepsine teşekkür ettim ama asıl teşekkür etmem gereken beni taşıyan çocuktu.
"Büşra şu beni kucağına alan çocuk kim?"
"Ben de sana onu sorucaktım siz tanışıyo musunuz"
"Hayır da niye böyle bişey sordun"
"O çocuk Ateş..Ateş Karahan aşırı belalı bi tip onun hakkında kimse hiçbirşey bilmiyor ve asla asla birisine yardım etmez seni taşımasına baya şaşırdım"
"O da insan sonuçta acımıştır belki o halime"
"Saçmalama o çocuk kimseye acımaz ama seni öyle görünce delirdi resmen duvara falan yumruk attığını görmüşler en son"
"Ne yumruk atması Büşü çocuk beni tanımıyo bile uydurmuşlardır onlar"
"Bilemiiiyiiceğim artık"
"Neyse ne gidip ona teşekkür etmem lazım sonrada izin alır bize gideriz"
"Bana uyar sarı gel kantine bakalım büyük ihtimalle ordadırlar"
Kantine doğru yürümeye başladık.Büşra nın tahmini doğru çıkmıştı kantinde en köşede duran masada oturuyorlardı.
"Büşra napsak şimdi"
"Nasıl napsak git teşekkür et işte"
"Peki tamam hazırım"
"Sarı iyi misin sadece teşekkür ediceksin"
"Tamam hadi gidelim"
Yavaşca masalarına doğru yürümeye başladım.Masanın yanına ulaştığımda ela gözleri yeniden gözlerimi buldu.
"Şey..... merhaba"
Masadaki siyah saçlı çocuk
"Merhaba bu arada geçmiş olsun yeng.."
Demesiyle ağzından ufak bi inleme çıktı.
"Yani geçmiş olsun yeni kız " dedi.
"Hayal yani adım Hayal"
"Bende Mert otursanıza"
"Rahatsızlık vermeyelim ben sadece teşekkür etmek için gelmiştim"
"Rahatsız olmayız dimi Ateş"
"Hayır olmayız"
O an ilk defa sesini duydum sesi fazlasıya güzeldi hemde fazlasıyla.Usulca masaya oturdum.Ela gözlerini üzerime dikmiş beni izliyordu ve bu durum beni fazlasıyla heyecanlandırıyordu.Ateş e döndüm
