Ik voel de ogen branden van Sharpay en ik merk dat ze mij even scant. Altijd heeft zij meer geweten dan mij over make-up en de laatste fashion trends. Een tijdje na het afstuderen ben ik zelfs goeie vriendinnen geweest met haar. Wat moest ik anders? Ik had een relatie met Troy en hun zagen elkaar elke dag! Waar ik en Troy waren, was zij negen van de tien keer ook.
Daarbij was ze erg aardig voor mij en leek het alsof ze het oprecht zielig vondt dat Troy en ik elkaar zo weinig zagen. Ik was toen even vergeten hoe goed ze eigenlijk was in acteren, denk ik.
We zijn zelfs samen met zijn drieën op vakantie geweest naar Parijs. Ik ben vaak verhuisd toen ik klein was met mijn moeder, maar ik ben nog nooit buiten Amerika geweest. Parijs was altijd iets wat ik met Troy wou doen. We hadden toen vijf jaar een relatie en dit leek ons een mooi moment om naar de stad van de liefde te gaan.
Sharpay was meegegaan, omdat ze zichzelf min of meer zelf had uitgenodigd. Sharpay kent geen schaamte en ze weet hoe makkelijk Troy en ik zijn. Dus toen zij ons vertelde over dat ze ons kon rondleiden door het mooie Parijs, waar ze regelmatig naar toe ging, stemde wij beide toe.
Het leek ons makkelijk om iemand bij te hebben die regelmatig in Parijs was en alle hotspots kenden. Echter had ze beloofd ons veel vrije tijd te geven en niet altijd met zijn drieën te zijn. Ze had immers haar eigen vriendinnen in Parijs.
Niks was minder waar, ze heeft ons erg mooie plekjes laten zien. Maar ik had liever daar gezeten met Troy. Alleen. Ze was er constant bij en welk gesprek ging eigenlijk niet over haarzelf en de opleiding die ze deed met Troy.
Ik voelde me met de dag minder thuis en het voelde een beetje alsof ik de 'extra' was. Net als op het vakantiepark van Sharpay's ouders. Ik voelde me rot, maar wou de vakantie niet verpesten. Misschien beeldde ik het mezelf gewoon in en was ik gewoon een beetje jaloers dat ik niet bij Troy op school zat.
'Hey zus, ben je er eindelijk? We hebben allemaal al 2 drankjes genuttigd en dachten eigenlijk dat je niet meer zou komen.' Zegt Ryan plagend. Sharpay lacht en gaat naast Ryan zitten. 'De oppas zei op het laatste moment af, ik moest hem naar pa en ma brengen.' Legt ze uit.
Wat? Oppas? Wat voor oppas? Is dit serieus?
'Oppas?' Vraagt Taylor verbaasd. Thanks god dat zij het vraagt. Het zou misschien iets te nieuwsgierig klinken als ik het zou vragen.
'Ehm ja. Ik ben moeder van de 2 jarige Aubrey.' Vertelt Sharpay trots. 'Ik dacht dat iedereen dat eigenlijk al wist?' Ze kijkt vragend om zich heen.
Iedereen behalve ik ja.
Ik kijk om me heen en zie een paar knikkende gezichten. Ryan weet het al, dat is logisch. Maar ook Kelsi en Troy knikken. Zou Troy nog contact hebben met Sharpay? Dan waren ze toch samen hier heen gekomen? Ik ben stiekem een beetje opgelucht bij het idee.
Ik voel dat ik naar Troy kijk en zie zijn serieuze blik. Hij luistert aandachtig naar Sharpay. Speelt er misschien toch wel wat? Troy kijkt nu ook naar mij en ik voel me een beetje betrapt. Ik kijk snel weg en mijn ogen rusten nu op Taylor die begint te praten.
'Ik wist het eigenlijk niet, wie is de vader van Aubrey. Kennen we hem?' Vraagt Taylor nieuwsgierig. Ik ben opgelucht dat Taylor net zo nieuwsgierig is als mij. Wie is nou beter in vragen stellen dan een advocaat? Ik neem tevreden een slok van mijn water.
'Ja, de vader zit hier aan tafel.' Haar ogen kijken naar Troy.
Ik spuug mijn water uit.
JE LEEST
High School Musical 4: ONCE A WILDCAT
FanfictionWe zijn tien jaar verder, tien jaar verder toen we het examenjaar afsloten. Ik dacht dat we voor altijd contact zouden houden, elkaar nog zouden zien... Alles verwaterde toen we ons gingen focussen op onze studies. Totdat ik een berichtje kreeg van...