RüzDen-1

10 2 0
                                    

Annem ile kavga ettim. Taksiciye huzur bulduğum uçuruma getirmesini istedim. Parayı verip indim. Taksici gitti. Ateşböceğinden başka ses yoktu. Uçuruma giderken kenarda ağlayan erkek gördüm. Yanına gitsem mi? Benim de derdim var doğru ya! Ama başka bir insanın derdini dinlemek bana huzur veriyor. Yanına gittim. Omzuna dokundum. Bana baktı. Mavi gözleri dolduğu için parlıyordu. Siyah saçlı, mavi gözleri vardı. "Yanına oturabilir miyim?",dedim. Başını salladı. Eğilip oturdum. "Şey adın ne?",dedim. Çekingen davranıyorum.  Tanımadığım için, bu tavrım gayet normal. Bir süre cevap vermedi.  Cevap gelmeyince önüme döndüm. Uçurumun aşağısında ki ormana baktım. Ne güzel dimi! Huzur veriyor. Düşüncelerimi bölen erkeğin sesi oldu. "Rüzgar",dedi. Rüzgar? Rüzgar? Rüzgar? İsmini zihnimde tekrar ettim. Unutmamak için. "Senin adın ne?",dedi. Sesi düzelmişti. "Deniz",dedim. "Deniz saf ve güzelsin",dedi. Ya! Deniz şımarma. Derdini merak ettiğim için"Rüzgar neden ağlıyorsun?",dedim. Birbirimizle konuşurken sanki yıllardır, tanışıyoruz. Ama oysa ki onun hakkında hiç bir şey bilmiyorum. Uzun uzun bana baktı. "Canımdan sevdiğim kız benden ayrıldı. Ben onu seviyorum",dedi. Kesin konuştu. "Demek o seni sevmiyor",dedim. "NEDEN?",diye kükredi. Moral vereceğime , sinirini bozuyorum. Aferin bana! "Pardon",dedim. Ben başkasına moral verecekken... Yanından kalktım. Ben kimim ki zaten? Diğer tarafa geçtim. Gözümden yaşlar istemsiz akmaya başladı. Omzumda kol hissettim. Sağa döndüm. Rüzgar! Başımı omzuna yasladı. Buna ihtiyacım var. Kollarımı beline doladım. Rüzgar esti. Saçlarım rüzgarın etkisiyle uçuyordu. Saçımı mı kokluyor? Sesli bir şekilde! Deniz kendine gel. Geri çekildim...

RÜZGAR
Yanımdan ayrıldı. Arkamı döndüm. Uçurumun diğer tarafına oturdu. Bağırdım, diye korktu mu? Bana iyi geldi. Allah'ın gönderdiği melek gibi derdime deva oldu. Ayağa kalktım. Yanına oturdum. Derin şekilde düşünüyordu. Gözlerinden yaş akıyor. Belki iyi gelir diye başını omzuma yasladı. Deniz kollarını belime doladı. Kokusunun etkisi ile kalıp sesli şekilde kokusunu içime çektim. Kokusu insanı sarhoş ediyordu. Geri çekildi. Rahatsızlık duydu. "Teşekkürler",dedi. "Teşekkürler",dedim. İyi kızdı. Bir daha belki  göremem. Yanımdan kalktı. Taksi geldi. "Görüşürüz",dedi. "Görüşürüz",dedim. Sanmıyorum. Taksiye  binip uzaklaştı...

 

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Jul 13, 2019 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Gecemin Işığı Olur Musun?Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin