BÖLÜM 2

56 13 10
                                    

Of ya zaten anlamıştım bunun böyle yapacağını. Kimden bahsettiğimi anlamışsınızdır, tabi ki Burak'tan. Ne mi oldu kimden bulduysa artık telefon numaramı, sürekli mesaj atıp duruyor. Artık sıkmaya başladı üstelik kendisi gibi mesajları da saçma. Saçma kişiden saçma mesajlar. Mesajlara gelecek olursak genel olarak nasılsın n'aber gibi bir dolu gereksiz mesaj. İşin kötü tarafı engelleyemiyorum çünkü mesaj whatsAPP üzerinden değil normal mesaj. Acaba kim verdi numaramı bu gıcığa? Bir dakika gıcık deyince aklıma geldi acaba veren kişi Destan mı? Evet evet kesin odur. Zaten aramızı yapmaya çalışıyordu.

Şimdi olay tam olarak şöyle oldu.

Sabah yine alarmın çalmasıyla uyandım. Banyoya girdim. Sonra üstümü değiştirmek için dolabı açtım. Tam kıyafet seçecektim ki telefona bir mesaj geldi.

Baktım ki tanımadığım kişi tarafından. İlk önce takmadım. Yanlış numaraya yanlışlıkla atılmıştır dedim. Ama baktım ki geldikçe geliyor mesajlar. Ardı arkası kesilmiyor. Dayanamadım açtım baktım.

Önce "Merhaba" yazmış,

"Nasılsın" diye devam ediyordu attığı mesajlar. Sonra devam ediyordu;

"İnşaAllah rahatsız etmemişimdir.",

"Bu arada beni tanıdın mı?",

"Neden bir şey yazmıyorsun sen de?", gibi bir dolu mesaj.

 Önce tanıyamadım tabii ve mesaj attım:

"Pardon, tanıyamadım kimsiniz?" yazdım.

O da: "Ben Burak... Destan'ın arkadaşı." yazdı.

Yazdığını okuyunca hatırladım ve "Haa şu... Nereden buldun numaramı?" yazdım.

Nereden bulduğunu söylemeyip "Bir önemi var mı?" yazdı.

Şaka mı yapıyordu, ne demek bi önemi var mı? Benim numaram sonuçta tabi umurumda olacak, ben vermedim ve haberim olmadan verilmiş sonuçta. Demek ki ya güvenilir değil ya da benim yerime karar veriyor ve bu hoş birşey değil.

Ben de mesajına karşılık "Elbette bir önemi var. Kimden aldın?" yazdım.

Biraz zaman geçtikten sonra "Ya cidden buna mı takıldın? Ne güzel konuşuyoruz işte fena mı?" yazdı.

Hâlâ ısrarla söylemiyordu. Sinirlenmeye başlamıştım artık.

"Evet fena. Birisinden numaramı alıyorsun ve veren kişi bana sorma gibi bir gereksinime ihtiyaç bile duymadan veriyor öyle mi?" yazdım.

"Yok yani tam olarak öyle değil." yazdı. Hâlâ söylemiyordu. Lafı geveleyip duruyordu.

"Haa öyle mi peki nasılmış?" yazdım sinirle.

"Şimdi şöyle... Ben o şahıstan numaranı istedim. O da bana sana sormadan veremeyeceğini söyledi. Ama kendisine sana sormaması için çok zorladım. Ve sonunda ikna edebildim. Ve işte buradayım." yine yazmamıştı kimin verdiğini. Ama peşini bırakmaya niyetim yoktu. Bir şekilde öğrenmeliyim kimden aldığını.

"O şahıs kim?" yazdım.

"..." yazdı. Şaka gibi.

"Peki madem söylemiyorsun. Bir daha mesaj atma. Atarsan da cevap vermeyi bırak bakmadan sileceğim. Hatta zorlarsan numaramı bile değiştirir kimseye de vermem." yazdım son çare. Söyler belki. Ama söylememeye devam ederse cidden yapabilirim.

"Tamam tamam söyleyeceğim sakin ol ve dediğin hiçbir şeyi yapma. Tamam mı? Amacım cidden kötü değil. Sadece buradan bir süre sonra gideceğim için kuzenim hariç bir arkadaşım olsun istedim. Malum tek seninle tanıştım. Kaybetmek istemedim. Tabi sen de istersen. Olur mu?" yazdı.

BAŞ BELAMHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin