The Past still hinders

7 0 0
                                    

It's been one week since the class started yet wala pa ring nagbabago.

Ayun, nerd parin nasa kanan ko at aircon pa rin nasa kaliwa ko

Hay Lord.. Magpapaka good girl na talaga ako. Di na ako mambabara ng manliligaw ko tapos papahiyain sila.

Yeah, tama kayo ng basa..

Keber? Que horror may fans club pala ako dito sa school? Fanboys pa daw? Urgh. Tapos alam niyo sino yung presidente ng club nayun? Si Keith Feir! God. Annoying talaga.

Tapos mashoshock ka na lang na pagkababa mo mula kotse mo, may red carpet na nakahanda tapos nung one time feel ma feel kong dumaan syempre curious ako, pinasabugan ako ng confetti?

Urgh. Tapos ng makaabot ako sa dulo ng carpet may mga grupo ng lalakeng naka formal? Eww. Kakaloka. Tapos may pa balloon peg pa daw Taena!

Sige lang..

Dahil heart broken ako, they'll be worth a play.

Let's See.

Ngayon, heto ako sa cafeteria. I don't have friends but I have a lot of enemies.Ofcourse, Sa ganda kong ito..

HATERS are those insecure. duh? I'm so drop dead gorgeous kaya. Shit lang. Boys are drooling over me. Masisisi ko ba hormones nina Mama at Papa?

Well, sad to say Mom and Dad passed away, five years ago. Naaksidente kami eh while we are on a trip. Luckily, kara, kuya and me.. survived but unfortunately, My parents died. Sabi nga ni kuya, I was in coma state for a month and had an amnesia that I even forgotten my childhood days.

Yes, we're completely orphan. Buti na lang nga eh, may mga properties at company silang iniwan sa amin which is pinapatakbo ng only mahal kong eldest bro. Hans Xavier Candid.

May pamilya na siya, at kame na lang ni Kara ang nakatira sa mansyon kaya minsan lonely talaga.

Mas lalo na ngang nadagdagan yung lungkot nong na broken hearted ako... Nawalan na ako ng boyfren, nawalan din ako ng besfren. Kaya the moment na nagenrol ako sa ADMU? I literary changed my own point of view.

No bestfriend? No boys?

No heartaches and pain.

Sa sobrang kaeemote ko, umalis na ako sa caf at nagpunta sa next class ko. Pumasok ako agad at pasalampak na naupo.

@Classroom:

"Yen Isabel Candid!!!!!" sigaw ng prof ko sa loob ng klase. Naku, ang layo ng linakbay ng kokote ko ahh. Umuusok na yung ilong ni Teacher. Haha.

"Yes,Prof? Up here'." sagot ko kay Prof baka iabsent na ako mahal pa naman ang tuition fee dito. Sayang naman.

"You're technically here physically but your mind seems to fly a thousand of miles. Ano ba Miss Candid? If you are not interested inside my class, therefore Get out! The door is widely open." sermon sa akin ni Prof. Aba, pahiyain ba naman ako. Taena! Kahit parents ko ni isang masamang salita never blurted out and yelled at me. Ang kapal.

"Excuse me to disrespect you Prof, You don't have the right to reprimand on what I am going to do inside this classroom. As far as I could remember, we are one of the investors in your stupid asshole university. You want me to call my kuya, to pull at my investors here? Okay. Wala na tuloy akong ganang makinig sa nonsense Calculus mo. Suck it up your freaking book Prof. Let's see in the court, I'll sue you. Slander might be enough right?." padabog kong kinalampag at binuksan ang room namin at nagwalkout. Natigilan siya at hindi na rin nakapagsalita. Takot na siguro yung pesteng yun. Akala nya ah?

Dealing with a Broken Hearted GirlTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon