Köle

1.Bölüm Geçmişin Kuşkusu

Ben bilmiyordum bu denli geçmise takilip kalmamin nedenini bilmiyordum artik hayatim eskisi gibi degildi nezamandir gecmisi duslemiyordum daha dogrusu dusunmek istemiyordum ama son zamanlarda o aklimdan cikmiyor cikmasini istiyorum ama cikmiyor ben gecmisimin kolesi olmustum istemeden ve bunun simdi farkindayim...

Ben bunları düşünürken arkamdan gelen bir sesle irkildim gelen mertti mertin kim oldugunu merak ediyorsaniz soliyim kendisi eşim olur ve biz 3 senedir evliyiz şaşırıcaginiz bir başka konu ise benim 2 yasinda bir cocugum yani bebegim canimin ici olan oglumun olması 27 yasindayim ve oglumun adı ise selim kafanızda kuşkular var tabi ben hangi ara evlendim diye ama herseyin bir zamani gecmisinde bir kuşkusu vardir geçmişimi karistiranlar gecmisimde kaybolucaktir

Mertle aramda gecen kisa gunaydin yakinlasmasindan sonra dusa girdim hafif rahatlamak,gevsemek icin dus aldiktan sonra ciktim ve o muhtesem ama son gunlerde solan gulusumun mimari olan dis fircam ve macunumu aldim elime ve basladim dislerimi bir guzel cilalamaya saka saka :-) fircalamaya banyoda isim bittikten sonra banyodan ciktim ve gunlugume duygularimi ozlemimi yazdiktan sonra gunluk cilt bakim ve makyaj rutinimi yaptiktan sonra başladım hazırlanmaya simsiyah vucutumu butunuyle saran bir kalem etek ve ustune bol kesim bir gomlek saclarimi zaten dun geceden pipetle sarmistim onlari actim biliyorum parlak bir fikir degil ama masa yapip saclarinin katili olmaktan iyidir selimin bakicisini herzaman yaptigim sey olan uyarmaktan sonra atladim arabama iş yerine gidicektimki duraksadım ve birden ani fren yaparak kavsak degistirdim ve eski semtim olan Kadıköy-Modaya geçmisimin baslangici olan yere gittim.

Kafamdaki sesi durduramiyordum yapamiyordum GİTME!! diyordu ama ben dinlemiyordum burnumun dikine gidiyordum icimde bir his vardi kotu bi his ben oraya vardigimda bedenimi saracak yanmanin beni cayir cayir yakicagini bildigim halde kararimdan donmuyordum ustelik işede gec kalmistim ama umursamiyordum cunku aklim nekadar Gitme,Yapma! Desede ben kalbimin sesini dinliyordum Vazgecme! Ne olursa olsun Dik dur

Aradan yarim saat geciyor ve sonunda iste burdayim kalamış marinadayim herseyin basladigi ve bittigi yerdeyim onun teknesinin önündeyim teknedeki masanin ustunde tam bir solen ziyafeti olan bir kahvalti masasi hazirlanmis,gulusme sesleri geliyor ve onlar karsimda duruyolar ellerindeki nikah yuzukleri gozume gozume carparken hayir olamaz yanındaki kainat can dostum kainat.Kainatla evlenmiş olamaz bana baktılar beni farkettiler ve gülen o yüzleri bir anda soldu

Selim bana küplere binmiş şekilde burda ne işim oldugunu sordu.Bende aldirıs etmeden sorusuna cevap vermeden basladim konusmaya.

"Hayırlı olsun evlenmişsiniz.mutluluklar demek isterdim ama diyemicem mantığımla yurumucem ben acılar içinde kıvranırken siz siz gülüp eglendinizmi mutlumuydunuz bari he"

"Ş-şebnem"

"Sus konuşma konuştukca canimi yakiyorsun soledigin her bir kelime canimi yakicak biliyorum bana bunu nasıl yaptınya hicmi acımadın sölemeye dilim varmiyor ama siz herseyin basladigi bu yerde ilk gecenizimi gecirdiniz söle ilk gecenizi burdami gecirdiniz"

Artık kendimi birakmistim ve ağliyordum ve adeta haykiriyordum selim bana bakiyordu gozleri dolmustu ben ise sordugum sorunun cevabini bekledigimi gozlerimle vurguluyordum o sirada kainat lafa atliyordu ve canımı yakıcak o sozleri soluyodu

"Evet hersey burda gerceklesti ne bekliyordunku şebnem he söylesene ne bekliyordun selimin geçmişe takilip kalmasinimi"

"Ben kardeşim dedigim insanin zor gunumde yanimda olmasini bekliyordum sevdigim adamin koynunda olmasini degil"

Bu son lafimida soleyip aglaya aglaya arabama dogru yuruyorum onlara son bir bakis atip arabama biniyorum ve kendime bir söz veriyorum bunları onların yanına birakmicama dair soz veriyorum ve arabayi suruyorum ve şirkete giriyorum kendimi odaya atip agliyorum hickira hickira agliyorum telefonum caliyor ama acmiyorum bana bunu nasil yaparlar ya nasil.

Ben hickira hickira aglarken sirketimizin ceosu olan can odaya giriyor ve yanima geliyor yanima geldigi anda tokatimi yuzune indiriyorum ve konusmaya basliyorum...

"Sen biliyordun dimi biliyordun ve bana sölemedin nasıl miğden kaldırdı onları öyle birlikte mutlu görmeyi sölesene"

"Napmamı bekliyordun şebnem hı napabilirdim kendim küle dönmüşken yasayan bir ölüyken senin hayatıni karartmami beklemiyordun herhalde" "Ben sadece guvenimi yikmamani bekliyordum can sadece bunu yapmani baska bir sey degil"

Şirketten çıkıyorum ve eve geliyorum direk mertin çalışma odasına bodoslama dalarak ona aynen şöyle söylüyorum

"Taşınıyoruz"